Тизба (88 Тизба) — астероид од главиниот појас кој го зазема 13. место по големина. Откриен е од К. Х. Ф. Петерс на 15 јуни 1866 г. и наречен по девојката Тизба од грчко-римската приказна за вавилонската љубовна двојка Пирам и Тизба. На 7 октомври 1981 г. е Тизба е забележана како прикрива ѕвезда, поради што е утврдено дека таа има пречник од 232 км, што е повеќе од очекуваното.[7][8]

88 Тизба
Модел на 88 Тизба според нејзината светлинска крива.
Откривање
ОткривачК. Х. Ф. Петерс
Откриено15 јуни 1866
Ознаки
Наречена по
Тизба
главен појас
Орбитални особености[1]
Епоха 31 декември 2006 (ЈД 2454100,5)
Афел482,242 Гм (3,224 ае)
Перихел345,809 Гм (2,312 ае)
414,025 Гм (2,768 ае)
Занесеност0,165
1681,709 д (4,60 г)
165,454°
Наклон5,219°
276,765°
36,591°
Физички особености
Димензии(255×232×193)±12 км[2]
225 км (средни)
232 км (Данам)[1]
Маса1,83×1019 кг[2]
1,5×1019 кг[3][4]
Средна густина
3,06±0,52 г/см3[2]
6,04[5] ч
0,067[1][6]
B[1]
7,04[1]

Во текот на 2000 г. 88 Тизба е забележана од радар во опсерваторијата „Аресибо“. Повратниот сигнал укажал на делотворен пречник од 207 ± 22 км. Ова одговара на димензиите пресметани на други начини.[9]

Фотометриските набљудувања на овој астероид во 1977 г. пронашле светлинска крива со период од 6,0422 ± 0,006 часа и сјајносно колебање од 0,19 величини.[5]

Растројување

уреди

Тизба е растроена од астероидот 7 Ирида и во 2001 г. Г. Михалак ѝ ја проценил масата на 1,5×1019 кг.[3][4] Но Ирида е силно растроена од бројни мали планети како 10 Хигија и 15 Евномија.[3]

Во 2008 г. Џим Бер ја проценил масата на Тизба на 1,05×1019 кг.[2] Во 2011 г. Бер ја сменил проценката на 1,83×1019 кг со несигурност од 1,09×1018 кг.[2]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Yeomans, Donald K., „88 Thisbe“, JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, Посетено на 25 март 2013.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Jim Baer (2011). „Recent Asteroid Mass Determinations“. Personal Website. Архивирано од изворникот на 1 јули 2013. Посетено на 12 април 2012.
  3. 3,0 3,1 3,2 Michalak, G. (2001). „Determination of asteroid masses“. Astronomy & Astrophysics. 374 (2): 703–711. Bibcode:2001A&A...374..703M. doi:10.1051/0004-6361:20010731. Посетено на 6 ноември 2008.
  4. 4,0 4,1 (Ниска проценка на масата на Тизба 0,074 / Маса на Церера 4,75) * Маса на Церера 9,43E+20 = 1,469E+19
  5. 5,0 5,1 Schober, H. J.; и др. (април 1979), „Photoelectric photometry and rotation periods of three large and dark asteroids - 49 Pales, 88 Thisbe and 92 Undina“, Astronomy and Astrophysics Supplement Series, 36, стр. 1–8, Bibcode:1979A&AS...36....1S.
  6. Asteroid Data Sets Архивирано на 17 декември 2009.
  7. Taylor, G. E., „Progress in accurate determinations of diameters of minor planets“, Asteroids, comets, meteors; Proceedings of the Meeting, Uppsala, Sweden, June 20–22, 1983, стр. 107–109, Bibcode:1983acm..proc..107T.
  8. Observed minor planet occultation events, version of 2005 July 26
  9. Magri, Christopher; и др. (јануари 2007), „A radar survey of main-belt asteroids: Arecibo observations of 55 objects during 1999–2003“, Icarus, 186 (1): 126–151, Bibcode:2007Icar..186..126M, doi:10.1016/j.icarus.2006.08.018

Надворешни врски

уреди