Чекајќи го Годо
Чекајќи го Годо — антидрама (театар на апсурдот)[1] од Семјуел Бекет во која два лика, Владимир (Диди) и Естрагон (Гого), се впуштаат во низа дејствија и низа дијалози додека го чекаат насловниот лик Годо, кој никогаш не пристигнува.[2] Чекајќи го Годо е Бекетов превод на неговата оригинална драма на француски јазик, En attendant Godot, и има поднаслов „трагикомедија во два чина“.[3]
| Чекајќи го Годо | |
|---|---|
 Чекајќи го Годо, на Авињонскиот фестивал во 1978 | |
| Род | Трагикомедија (драма) |
Изворниот француски текст бил напишан од 9 октомври 1948 г. до 29 јануари 1949 г.,[4] и премиерно била изведена во Париз на 5 јануари 1953 г. Во анкета спроведена од Британскиот кралски национален театар во 1998/99 г., оваа драма била избрана за „најзначајна драма на англиски јазик во XX век“.[5] [6] [7]
Содржина уреди
Чин I уреди
Двајца пријатели, Владимир и Естрагон, стојат покрај безлисно дрво. Тие разговараат на различни теми, без некое посебно значење, и се открива дека чекаат човек по име Годо. Тие не се сигурни дали некогаш го сретнале Годо, ниту дали тој воопшто ќе пристигне.
Пристигнуваат еден патник по име Поцо и неговиот роб Среќко, и Поцо застанува за да разговара со Владимир и Естрагон. Среќко е врзан со јаже и треба да ги носи тешките торби на Поцо и физички го казнува ако смета дека движењата на Среќко се прелетаргични. Поцо им кажува дека оди на пазар за да го продаде Среќко. Поцо и Среќко заминуваат, а збунетите Естрагон и Владимир продолжуваат да го чекаат Годо.
Доаѓа едно момче и им кажува на Владимир и Естрагон дека е гласник од Годо и дека Годо нема да пристигне вечерта, но утредента со сигурност ќе дојде. Владимир и Естрагон велат дека и тие ќе заминат, но остануваат на сцената без да мрднат.
Чин II уреди
Владимир и Естрагон повторно чекаат кај дрвото, кое сега е разлистено за разлика од I. чин. Тие сè уште го чекаат Годо. Среќко и Поцо повторно се појавуваат. Поцо ослепел, а Среќко е нем. Поцо не се сеќава дека воопшто ги сретнал Владимир и Естрагон, а и тие самите не можат да се согласат кога последен пат ги виделе патниците. Среќко и Поцо заминуваат, а Владимир и Естрагон продолжуваат да чекаат.
Повторно се појавува момчето за да им каже дека Годо нема да дојде. Момчето им вели дека дотогаш воопшто не се сретнало со Владимир и Естрагон и дека не е истото момче што разговарало со Владимир вчера. Владимир во бес му вели на момчето да се сети на него утредента за да не се повторуваат постојано. Откако момчето ќе излезе, Владимир и Естрагон размислуваат за самоубиство, но немаат јаже со кое ќе се обесат. Тие решаваат да заминат и да се вратат следниот ден со јаже, но повторно остануваат неподвижни сцената додека се спушта завесата.
Наводи уреди
- ↑ „„Чекајќи го Годо" - Бекет“. Македонски јазик и литература. 2011-11-15. Посетено на 2023-04-16.
- ↑ Itzkoff, Dave (12 November 2013). „The Only Certainty Is That He Won't Show Up“. The New York Times. Посетено на 12 November 2013.
- ↑ Ackerley & Gontarski 2006.
- ↑ Ackerley & Gontarski 2006, стр. 172.
- ↑ Berlin 1999.
- ↑ "Waiting for Godot voted best modern play in English" by David Lister, The Independent, 18 October 1998
- ↑ Aleks Sierz (2000). Simon Trussler (уред.). „NT 2000: the Need to Make Meaning“. New Theatre Quarterly. Cambridge University Press. 16 (2): 192–193. doi:10.1017/S0266464X00013713. ISBN 9780521789028. Недостасува
|editor1=(help)
Надворешни врски уреди
Чекајќи го Годо на Ризницата ?
Мисли поврзани со Чекајќи го Годо на Викицитат- Waiting for Godot at the Internet Broadway Database
- See Zero Mostel and Burgess Meredith in Waiting for Godot (1961) on YouTube
- Waiting for Godot (1977) (TV) at IMDb
- See The 1988 San Quentin Workshop production of Waiting for Godot on YouTube
- Waiting for Godot (2001) at IMDb
- Text of the play (Act I)
- Text of the play (Act II)
- Lord Chamberlain's report Архивирано на 10 март 2023 г.
- Godot Quotes and Director's Notes A compendium of quotations geared toward the concept of playing Godot with a slightly more Laurel and Hardyesque bent.
