Филип Петен
Филип Петен, целосно Анри Филип Бенони Омер Жозеф Петен , познат како маршал Петен, бил француски војсководач, подоцна претседател на Вишиевска Франција од 1940 до 1944 година. Поради своите воени заслуги во Првата светска војна бил прославуван како херој, но поради својата политика и настаните во Втората светска војна стигнал до судење и затвор поради велепредавство.
| Филип Петен | |
|---|---|
.jpg)
| |
Шеф на Франција .svg)
| |
| На должноста 11 јули 1940 – 20 август 1944 | |
| Премиер | Пје Лавал Пје-Етјен Флодин Франсоа Дарлан |
| Претходник | Албер Лебрин како Претседател |
| Наследник | Шарл де Гол како шеф на Преодната влада |
| 78. Премиер на Франција | |
| На должноста 16 јуни 1940 – 11 јули 1940 | |
| Претседател | Албер Лебрин |
| Заменик | Камил Шотем Пје Лавал Пје-Ејтен Флодин Франсоа Дарлан |
| Претходник | Пол Рејнод |
| Наследник | Пје Лавал |
| Заменик премиер | |
| На должноста 18 мај 1940 – 16 јуни 1940 | |
| Претседател | Албер Лебрин |
| Премиер | Пол Рејнод |
| Претходник | Камил Шотам |
| Наследник | Камил Шотам |
| Државен министер | |
| На должноста 1 јуни 1935 – 4 јуни 1935 | |
| Претседател | Албер Лебрин |
| Премиер | Фернанд Буисон |
| Министер за војна | |
| На должноста 9 февруари 1934 – 8 ноември 1934 | |
| Претседател | Албер Лебрин |
| Премиер | Гастон Думерг |
| Претходник | Жозеф Пил-Бонкур |
| Наследник | Луи Морин |
| Ко-принц на Андора | |
| На должноста 1940–1944 | |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | Анри Филип Бенони Омер Жозеф Петен 24 април 1856 Коши-а-ла-Тур, Па-де-Кале, Франција |
| Починал(а) | 23 јули 1951 (возр. 95) Ил Дјо, Венде, Франција |
| Вероисповед | Католицизам |
| Награди | Маршал на Франција Легион на честта Воена медаља (Шпанија) |
| Воена служба | |
| Припадност |  Трета Француска РепубликаПредлошка:Country data Vichy France |
| Род | Француска армија |
| Траење | 1876–1944 |
| Чин | општа дивизија |
| Битки/војни | Прва светска војна |
Животопис
уредиРоден е на 24 април 1856 година во Коши-а-ла-Тур во Франција. Се образувал на воена акаденија во Париз. Како командант во Првата светска војна, Петен бил познат по одбрана на Верденво 1916 година. Подоцна како командант влијаел на разнишан морал на војската. Бил во слижба во францускиот Мароко, Министер завојна 1934година, а од 1939 до 1940 година бил амбасадор во Шпанија.
По Инвазија на Франција во 1940 година кога Германија навлегла во Франција, Петен кој тогаш бил на возраст од 84 години бил поставен за премиер на Франција на 16 јуни, а на 22 јуни потпишал мировна спогодба и со согласноста на германските власти организира своја влада во Виши, поради што се нарекува премиер на вишиевска влада. Неговата влада била под потполна германска управа што му нанело многу потешкотии на францускиот народ, а посебно на еврејскиот народ кој живеел во Франција.
Осуда за велепредавство
уредиПо операцијата Оверлорд и распад на Вишиевска Франција во 1944 година, Петен избегал во Германија а потоа во Швајцарија, но во април 1945 година се вратил во Франција каде што му е судено за предавство на државата. Судот го прогласил за виновен и бил осуден на смрт со стрелање. Таа казна ја преиначил претседателот Де Гол на 17 август 1945 година во казна на доживотен затвор. Казната ја служел на островот Ил д'Је, каде и починал на 23 јули 1951 година.
Наводи
уреди- Richard Griffiths, Pétain, Constable, London, 1970, ISBN 0-09-455740-3
- Herbert R. Lottman, Philippe Pétain, 1984
- Nicholas Atkin, Pétain, Longman, 1997, ISBN 978-0-582-07037-0
- Charles Williams, Pétain, Little Brown (Time Warner Book Group UK), London, 2005, p. 206, ISBN 978-0-316-86127-4
- Guy Pedroncini, Pétain, Le Soldat et la Gloire, Perrin, 1989, ISBN 2-262-00628-8 (in French)
- Farrar-Hockley, General Sir Anthony (1975). Goughie. London: Granada. ISBN -0246640596.
- Fenby, Jonathan. The General: Charles de Gaulle and The France He Saved (2010) ISBN 978-1-847-39410-1
- Lacouture, Jean. De Gaulle: The Rebel 1890–1944 (1984; English ed. 1991), 640 pp