Петар Христов Влахов, попознат како Туше Влахов (3 јуни 189913 јуни 1981) — бугарски историчар, публицист и професор на Софискиот универзитет, член на Бугарската комунистичка партија, дописен член на Бугарската академија на науките, специјалист за најновата бугарска историја и историјата на бугарското националноослободително движење во Македонија и Одринско.

Портрет на Туше Влахов

Животопис

уреди

Туше Влахов е роден на 3 јуни 1899 година во градот Кукуш, тогаш во Отоманската империја. Неговиот татко Христо Влахов и неговиот чичко Димитар Влахов биле револуционери, дејци на ВМОРО. Во 1913 година неговото семејство се преселило во Софија. Туше Влахов дипломирал историја на Софискиот универзитет во 1926 година, а меѓу 1929 и 1932 година специјализирал во Берлин и Париз со стипендија „Марин Дринов“.

Во 1934 година Влахов станал член на Бугарската комунистичка партија, поради што бил репресиран. Работел како гимназиски професор во Карлово, Сливен, Копривштица и Софија до 1944 година. По државниот удар од 9 септември 1944 година го потпишал во Софија „Апелот до Македонците во Бугарија“. Работел како главен инспектор по историја во Министерството за образование, од 1949 година бил предавач, од 1951 година вонреден професор, а од 1954 година професор по нова општа историја на Софискиот универзитет. Од 1961 до 1968 година бил раководител на отсекот за нова и понова општа историја. Од 1967 година бил дописен член на Бугарската академија на науките. Во 1969 година го објавил второто, проширено издание на неговата книга „Кукуш и неговото минато“.

Туше Влахов починал на 13 јуни 1981 година во Софија. Носител е орденот „Георги Димитров“ (1969, 1974).

Библиографија

уреди
  • Дени Дидро (1939)
  • Турско-българските отношения през 1913 – 1915 (1955)
  • Родният град на Христо Смирненски (1956)
  • Влахов, Туше (1969). Кукуш и неговото историческо минало (PDF) (Второ допълнено издание. изд.). София: Наука и изкуство.
  • Отношенията между България и централните сили по време на войните 1912 – 1918 (1957)
  • България и Младотурската революция (1966)
  • Криза в българо-турските отношения 1895 – 1908 (1977)