Автобиографијалитературен жанр или книга за животот на една личност што ја напишал самиот. Името потекнува од старогрчките зборови αὐτός - аутос што значи „себе“ + βίος - биос што значи „живот“ и γράφειν - графеин што значи „пишува“.

Корица на првото англиско издание на „Автобиографија“ на Бенџамин Франклин, 1793

Природата на автобиографијата

уреди

Автобиографијата по природа е субјективна. Неспособноста, или несакањето, на авторот да се потсети на точните мемории во одредени случаи често резултира до неточни информации. Некои социолози или психолози забележале дека автобиографијата му овозможува на авторот да ја повторно создаде историјата.[1]

Наводи

уреди
  1. Berghegger, Scott. (2005). "Sublime Inauthenticity: How critical is truth in autobiography?" Student Pulse. http://studentpulse.com/articles/31/sublime-inauthenticity-how-critical-is-truth-in-autobiography

Поврзано

уреди

Додатни информации

уреди
  • Barros, Carolyn A. (1998). Autobiography: Narrative of Transformation. Ann Arbor: University of Michigan Press.
  • Buckley, Jerome Hamilton (1994). The Turning Key: Autobiography and the Subjective Impulse Since 1800. Cambridge: Harvard University Press.
  • Lejeune, Philippe (1988). On Autobiography. Minneapolis: University of Minnesota Press.
  • Olney, James (1998). Memory & Narrative: The Weave of Life-Writing. Chicago: The University of Chicago Press.
  • Pascal, Roy (1960). Design and Truth in Autobiography. Cambridge: Harvard University Press.
  • Reynolds, Dwight F., уред. (2001). Interpreting the Self: Autobiography in the Arabic Literary Tradition. Berkeley: University of California Press.
  • Wu, Pey-Yi (1990). The Confucian's Progress: Autobiographical Writings in Traditional China. Princeton: Princeton University Press.