Опенхајмер (англиски: Oppenheimer) — животописен трилер во режија и сценарио на Кристофер Нолан за творецот на атомската бомба, Роберт Опенхајмер. Во филмот играат Килијан Марфи, Емили Блант, Роберт Дауни Помладиот, Флоренс Пју. Снимањето започнало во 2021 г. На 11 јули 2023 г. се одржала премиерата, а на 21 јули бил објавен Опенхајмер. Ова е првиот филм на Нолан произведен под покровителство на Universal Pictures.

„Опенхајмер (филм)“
Плакатот на македонски
РежисерКристофер Нолан
Продуцент
Главни улоги
МузикаЛудвиг Јерансон
КинематографијаХојте ван Хојтема
МонтажаЏенифер Лејм
Студио
ДистрибутерUniversal Pictures
Премиера11 јули 2023 (Le Grand Rex)
21 јули 2023 (САД и Обединето Кралство)
Времетраење180 минути[1]
Земја
Јазик
Буџет100 милиони долари[2]
Бруто заработка180,4 милиони долари[3][4]

Содржина

уреди

Роберт Опенхајмер е генијален студент, но во очите на неговиот професор, тој има потешкотии со математиката, што го влошува неговото беспокојство. Откако се стекнал со доктор на науки на Гетингенскиот универзитет во Германија, тој се враќа во Соединетите Американски Држави, воден од недостатокот на истражување во квантната физика. Почнува да предава на Калифорнискиот универзитет во Беркли, а во исто време посветува време на Калифорнискиот технолошки институт. Попатно се среќава со значајни личности како Џин Татлок, со кој има повремени љубовни врски; Ернест Лоренс, добитник на Нобеловата награда од 1939 г., кој ја нагласува важноста на практичната примена; и Кетрин Пјунинг, со која подоцна се жени. Во еден миг, тој и Алберт Ајнштајн разговараат за далекусежните последици на јадреното оружје и тешкиот товар на знаењето што тие го носат.

Лесли Гроувс му приоѓа на Опенхајмер и го замолува да учествува во развојот на атомската бомба, но дури откако Опенхајмер ќе ги увери во неговите недостатоци на симпатии кон комунизмот. Опенхајмер собира екипа од научници за да работат заедно за да ја изградат атомската бомба, настојувајќи да ја користат како средство за спас на светот и покрај загриженоста за можните глобални последици. На денот на испитување „Тринити“, постои вродена несигурност за можноста за започнување на верижна реакција што може да доведе до катастрофални последици и можен крај на светот. Сепак, испитувањето е успешно.

Татлок е пронајдена мртва, веројатно поради самоубиство. Во екот на Втората светска војна, американскиот претседател Хари Труман одлучува да фрли атомски бомби врз Хирошима и Нагасаки. Вџашен од огромното уништување предизвикано од овие избувнувања, Опенхајмер се среќава со Труман во неговата канцеларија. Претседателот е згрозен од емоционалната состојба на Опенхајмер и ја гледа како слабост. На нивниот состанок, тој го ослободува Опенхајмер од сета одговорност за бомбашките напади, но Опенхајмер се смета себеси за одговорен.

Во следните години, Опенхајмер станува гласен противник на понатамошниот јадрен развој, особено на создавањето на водородната бомба. Сепак, неговата положба станува спорна точка во напнатата клима на Студената војна со Советскиот Сојуз. Наводните врски на Опенхајмер со левицата и неговата поврзаност со Татлок, која била симпатизер на комунизмот, предизвикуваат сомневања кај владините претставници. Луис Штраус, моќна личност со силни антикомунистички ставови и несакање кон Опенхајмер, ги користи овие обвинувања. Безбедносното одобрение на Опенхајмер е одземено, а откривањето на неговата афера со Татлок и сомнежите за неговите врски со комунизмот го доведуваат во срам, ефективно задушувајќи го неговото влијание во прашањата за јадрената енергија и националната безбедност. Тужбата му наштетува и на сопствениот углед на Штраус, бидејќи Сенатот му откажува положба во Кабинетот на американскиот претседател.

Улоги

уреди
Глумец Улога
Килијан Марфи Роберт Опенхајмер
Емили Блант Кетрин Опенхајмер
Мет Дејмон Лесли Гроувс
Роберт Дауни Помладиот Луис Штраус
Флоренс Пју Џин Татлок
Џош Хартнет Ернест Лоренс
Кејси Афлек Борис Паш
Рами Малек Дејвид Хил
Кенет Брана Нилс Бор
Бени Сафди Едвард Телер
Дилан Арнолд Френк Опенхајмер
Густаф Скарсгорд Ханс Бете
Дејвид Крамхолц Изидор Ајзак Раби
Метју Модин Венивар Буш
Дејвид Дастмалчијан Вилијам Л. Борден
Том Конти Алберт Ајнштајн
Мајкл Ангарано Роберт Сербер
Џек Квејд Ричард Фајнман
Џош Пек Кенет Бејнбриџ
Оливија Терлби Лили Хорниг
Дејн Дехан Кенет Николс
Дени Деферари Енрико Ферми
Олден Еренрајх помошник во Сенатот
Џеферсон Хол Хокон Шевалие
Џејсон Кларк Роџер Роб
Џејмс Д'Арси Патрик Блекет
Тони Голдвин Гордон Греј
Девон Бостик Сет Недермајер
Алекс Волф Луис Волтер Алварез
Скот Грајмс советник
Џош Закерман Џовани Роси Ломаниц
Матијас Швајгхефер Вернер Хајзенберг
Кристофер Денам Клаус Фукс
Дејвид Рисдал Доналд Хорниг
Гај Бернет Џорџ Елтентон
Луиза Ломбард Рут Толман
Харисон Гилбертсон Филип Морисон
Ема Думон Џеки Опенхајмер
Тронд Фауса Аурвог Џорџ Кистјаковски
Оли Хаскиви Едвард Кондон
Гари Олдман Хари Труман
Џорџ Гауанс Ворд Еванс
Курт Кехлер Томас А. Морган
Мејкон Блер Лојд К. Гарисон
Хари Гренер Гејл В. Макги
Џек Катмор-Скот Лајал Џонсон
Џејмс Ремар Хенри Стимсон
Хари Гренер Гејл В. Макги
Грегори Џбара Ворен Магнусон
Тим Дикеј Џон Пасторе
Џејмс Урбанијак Курт Гедел

Наводи

уреди
  1. Oppenheimer (15)“. British Board of Film Classification. July 6, 2023. Архивирано од изворникот July 6, 2023. Посетено на July 6, 2023.
  2. Keegan, Rebecca (July 14, 2023). "This Can't Be Safe. It's Got to Have Bite": Christopher Nolan and Cast Unleash Oppenheimer. The Hollywood Reporter. Архивирано од изворникот July 20, 2023. Посетено на July 15, 2023.
  3. Предлошка:Cite Box Office Mojo
  4. Предлошка:Cite The Numbers

Надворешни врски

уреди