Лидокаин

хемиско соединение

Лидокаинот е локален анестетик. Се употребува при пункција на максиларните синуси, дополнителна контрола на болката во завршните фази на пораѓањето, воведување на инструменти и катетери во респираторниот и дигестивниот систем, како и во стоматологијата.

Лидокаин
Систематско (IUPAC)
2-(диетиламино)-
N-(2,6-диметилфенил)ацетамид
Клинички податоци
Заштитени имињаXylocaine, others
AHFS/Drugs.comLocal monograph Injectable monograph
Бременосна
категорија
  • AU: A
  • US: B (Без ризик во не-човечки студии)
Начин на издавање
  • AU: S4 (само на рецепта)
  • US: само (OTC for ≤4% for topical application for skin numbing use
or ≤5% for anorectal hemorroidal pain and to prevent premature ejaculation) Above 5% or other routes of administration: RX only.
Начин на
примена
intravenous, subcutaneous, topical, oral
Фармакокинетички податоци
Биорасположливост35% (by mouth)
3% (topical)
МетаболизамLiver, 90% CYP3A4-mediated
Почеток на дејствоwithin 1.5 min (IV)
Полувреме на елиминација1.5 h to 2 h
Времетраење на дејството10 min to 20 min(IV), 0.5 h to 3 h (injection)
ЕкскрецијаKidney
Назнака
CAS-број137-58-6 Ок
73-78-9 (hydrochloride)
ATC кодC01BB01 C05AD01 D04AB01 N01BB02 R02AD02 S01HA07 S02DA01
IUPHAR/BPS2623
DrugBankDB00281 Ок
ChemSpider3548 Ок
UNII98PI200987 Ок
KEGGD00358 Ок
ChEBICHEBI:6456 Ок
ChEMBLCHEMBL79 Ок
СинонимиN-(2,6-dimethylphenyl)-N2,N2-diethylglycinamide
Хемиски податоци
ФормулаC14H22N2O
Моларна маса234.34 g/mol
Физички податоци
Точка на топење68 °C (154 °F)
  (провери)

Лидокаинот бил откриен во 1946 година и бил пуштен во продажба во 1948.[1]

Наводи

уреди
  1. Scriabine, Alexander (1999). „Discovery and development of major drugs currently in use“. Во Ralph Landau, Basil Achilladelis & Alexander Scriabine (уред.). Pharmaceutical Innovation: Revolutionizing Human Health. Philadelphia: Chemical Heritage Press. стр. 211. ISBN 9780941901215.