Кумановски дијалект

Кумановскиот дијалект на картата на македонските дијалекти

Говор од с. Матејче на кумановски дијалект

Проблеми со пуштањето? Помош.

Кумановски дијалект — дијалект што спаѓа во подгрупата на источни дијалекти на северното наречје на македонскиот јазик. Дијалектот се зборува на територијата на градот Куманово и Кумановско, поточно во селата кои се наоѓаат во областите Жеглигово, Средорек, Козјачија и северните села во областа Которлак. Близок е со кратовскиот, кривопаланечкиот и овчеполскиот дијалект. Кумановскиот говор е доста популарен во Македонија и карактеристичен е по неговото брзо зборување и шегобијност, особено прославена со хумористиката на глумецот и водител Тони Михајловски. Овој дијалект е присутен и во македонската книжевност, а пример е драмата „Бегалка“ („Ленче Кумановче“) од Васил Иљоски. Исто така, дијалектот содржи и остатоци од падежи.

Фонолошки особеностиУреди

Правилник на Самарџискиот еснаф во Куманово 1870 г. напишан на кумановски дијалект, со извесни старословенски влијанија и конструкции својствени на формалните документи од тоа време

Изедначување на етимолошките ерови ъ, ь во еден глас а: саставен, саставено, састави, саставили, састанко, дан...
Вредност а наместо секундарната полугласка ъ² во одделни случаи: могла
Развој на въ, вь во у : у базите, у борба, у борбата, у Градиште, у градо, у Куманово, у манастир, у некоје село...
Замена на ѫ со у во одделни случаи: куде, накуде, мужеви, поступако, поступат, пут, руке, руку, смут...
Замена на старото вокално л со у во мал број случаи: дужни, кук, пуна, пуно, пуну, потпун, потпуности; и Бугарија, бугарска...
Непрегласено а во ора.
Чување на мекото н’ пред предна самогласка (њега, његов, његова, њим, њима, њину, њихову)...
Чување на старото меко л’ во сите позиции: ваљак, ваља се, закључениа, закључиме, искључен, Бабина Пољана, недеља, непријатељ, сељак, сељани, сељаци, сељаците...
Прејотација на иницијалното е: је, један, јединице, јединици, јединиците, јединството, једно...
Губење на гласот х во одделни случаи: стра, тупкав од стра, ора, Сув Ора...
Промена на групата л+ј во љ: иљади, иљадници, хиљаде...
Промена на мј во мњ: земња, земњата, земњи...

Морфолошки карактеристикиУреди

Наставка -е во множина кај именките од женски род што завршуваат на -а: бомбе, борбе, Ретки Буке, врбе, девојке, задаче, јединице, карактеристике, новине, овце, песме, племњје, планине, приколице, пушке, снаге, тешкоќе, точке, шифре...
Наставка -е во множина кај атрибутските зборови, употребени со именките од женски род што завршуваат на -а: Жилинске мале, партизанске единице, Хитлерове наезде...
Чување на разликата меѓу општата и номинативната форма кај одушевените именки од машки род што завршуваат на консонант: се отфрлил предлог на Карпоша, снаги на непријатеља, у борбу против окупатора, без секретара...
Заменка сваки: свак, сваки дан, сваки пут, свакој...
Заменска форма њега: што да праиме со њега.
Кратка заменска форма гу за женски род: да гу поколебав веру, гу даде Македонију, продужите гу борбу...
Наставка -ога: ќе гледам преку дугога да го убедим, некога, крвавога, лудога, новога...
Множинска наставка -мо кај глаголите: земемо, незнамо, извештавамо, имамо, нападамо, напустимо, повикувамо, правимо, сменимо...
Наставка -ше во трето лице множина на аористот: од како дојдоше, дочекаше, отнаше...покрај наставката –ва: видева, почнава, паднава, дадова, наведнава, направива, почнава, улегнава...
Наставка -в трето лице множина на сегашното време: да се вратив, да се врнев, дружив, се есапив, знајев, да идев, кажев, кријев, крстив, мислив, направив, напредујев, да научив...
Партиципска наставка -ја: бија, донеја, започнаја, искочија, однеја, поклаја, отнаја, покрај наставката -л: бил, видел, дал, збрал, зборил, имал, направил, ослободил, останал, подигнал, почнал...

ГлаголиУреди

наставки за формирање на минато определено несвршено време (имперфект) се: -ше за 1, 2 и 3 л. едн. и -смо за 1, -сте за 2 и -сва за 3 л. мно.

вика	носи	бере
викаше	носеше	береше
викаше	носеше	береше
викаше	носеше	береше
викасмо	носесмо	бересмо
викасте	носесте	бересте
викасва	носесва	бересва

глаголската-л форма се образува со наставките: -ја за м.р. -ла за ж.р. и -ло за ср.р. едн. и -ле за мн.

глагол	машки	женски	среден	множина
има	имаја	имала	имало	имале

Лични заменкиУреди

лице	еднина	множина
I	ја	ми
II	ти	ви
III	он(а,о)	они

НаводиУреди

Божидар Видоески, Дијалектите на македонскиот јазик, том 2, 1999, Скопје
Васил Дрвошанов, Дијалектолошки студии, детска радост, Скопје