Исак Руфати
Исак Руфати (албански: Isak Rufati; Одри, Тетовско, 31 јануари 1959 – Шипковица, Тетовско, 5 јуни 2001) бил македонски бранител од албанска националност, постар водник во АРМ, учесник во воениот конфликт во Македонија во 2001 година. Загинал на 5 јуни 2001 во заседа на патот Гајре - Шипковица.[1][2]
| Исак Руфати | |
|---|---|
| 31.01.1959 - † 05.06.2001 (42 г.) | |
 | |
| Роден во: | Одри, Тетовско,  СР Македонија |
| Починал во: | Шипковица |
| Служба во: |  Македонија |
| Чин: | Постар водник во  АРМ |
| Битки/војни: | Војна во Македонија 2001
|
| Одличја: | 
Медал за храброст |
Животопис
уредиЖивот, војната 2001 и сведоштва
уредиГолема беше желбата на Исак и на неговата сопруга да обезбедат сигурност и иднина на своите деца. Изборот падна Исак кој ја сакаше униформата и во спомен ги носеше деновите од војничкиот живот, повторно да стапи во редовите на АРМ, како постар водник прва класа. Успешно ги извршуваше доверените задачи.
Беше на служба во добро познатиот тетовски крај. Токму таму, во реонот на селото Шипковица на 5 јуни 2001 година загина на 42 годишна возраст. Синовите останаа сираци, фамилијата е во тага и надеж дека Исак и неговата добрина ќе остават во спомените завек, бидејќи тоа го заслужи. Исак Руфати посмртно е одликуван со медал за храброст од Претседателот на Р Македонија.[3]
Заседа на патот Гајре - Шипковица
уредиНа 5 јуни 2001 кај патот Шипковица - Гајре, во заседа слична на Вејце загинуваат 5 припадници на АРМ, меѓу нив и Руфати. Сите петмина загинале за само 15 минути, прво Руфати и младиот Китанов, а потоа без никаква придружба, по претходна наредба да пружат помош на повредени војници во армиско-полицискиот пункт во Шипковичка кривина, во истата заседа паднале Матичевски, Силјанов и Миленковски.
На свиокот на патот што води кон овој пункт, терористите со рачен фрлач го погодиле возилото "пик-ап 101", кое носело храна за пунктот кај Шипковица. На самото место загинале Руфати и Китанов, кои биле во возилото. По само пет минути, на истото место е нападнат џип "ланд ровер", кое се упатило да им помогне на ранетите во Шипковица. Од четворица луѓе внатре, тројца загинаа на местото.
Според увидот, на возилата било пукано од две групи по 5-6 напаѓачи, од 8-10 метарска оддалеченост. На местото биле најдени 60 празни чаури, рачни бомби, неексплодирани гранати. По џипот се движело санитетско возило, кое за влакно успеало да сврти и лекарите да се спасат од заседата.
На 5 јуни 2010 година, во чест на петтемина загинати војници е поставен спомен плоча на местото каде загинаа.[4][5][6]
Наводи
уреди- ↑ „Убиени уште петмина војници на АРМ“. Вест. 6 јуни 2001. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2015-02-20.
- ↑ „Потсетник за загинатите бранители кај Гајре“. Алфа ТВ. 5 јуни 2013. Архивирано од изворникот на 2016-03-07. Посетено на 2015-02-20.
- ↑ „Медал за храброст за сите загинати припадници на вооружените сили на Република Македонија“. MKD.mk. 17 август 2012. Архивирано од изворникот на 2019-03-29. Посетено на 2019-03-30.
- ↑ „Поставена плоча за петтемина загинати бранители кај Гајре“. Дневник. 6 јуни 2010. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2015-02-20.
- ↑ „Чествување за војниците убиени во заседа кај Селце“. Дневник. 18 март 2010. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2015-02-20.
- ↑ „Почит за хероите кои загинаа кај Гајре“. Нова Македонија. 4 јуни 2013. Посетено на 2015-02-20.[мртва врска]