Залогот (опера)
Die Bürgschaft (Залогот) е опера во три чина од Курт Вајл. Каспар Нехер го напишал германското либрето по параболата Der afrikanische Rechtspruch (Африканска пресуда) од Јохан Готфрид Хердер. Компонирана од август до октомври 1931 година, премиерно била прикажана на 10 март 1932 година во Штадтише опера во Берлин, Германија.
Намера
уредиОперата датира од годините непосредно пред емиграцијата на Вајл во Соединетите држави. Претставувајќи го „збирот на кариерата на Вајл како оперски композитор во Европа“,[1] дава увид во композицискиот пат што Вајл можеби би го следел доколку останел во Европа.[2] Залогот е опера со широки амбиции и опсег, со многу помрачен тон од претходните сценски дела на Вајл.[2] Делото е делумно резултат на растечкото растојание на Вајл од Брехт за време на работата на Подемот и падот на градот Махагони, што го натерало композиторот да се сврти кон сценскиот дизајнер Каспар Нехер, неговиот долгогодишен соработник како сценски режисер, за либретото.[3] Залогот е, понатаму, производ на неговата политичка клима, наречена од Вајл опера која што „се обидува да заземе став за работите што нè засегаат сите нас“, и едно од многуте сценски дела на Вајл од овој период „се однесува на проблемот на моралната одговорност, во една култура која што се распаѓа, предадена на алчноста, моќта и нечовечноста“.[3] Како што напишал Вајл во реакцијата на прегледот на премиерата на операта, „работата на операта денес се состои во посегнување надвор од судбината на приватни лица кон универзалност“.[1] Покрај трезвеноста и политичкиот призвук, Залогот е музички пресврт за Вајл. Тој го окарактеризирал како „враќање кон вистинското создавање музика“.[3] Научниците го забележале неговото отстапување од формулата „опера со број“ на дела како што се Операта за три гроша и Подемот и падот на градот Махагони во замена за поконтинуиран звук, како и минимизирање на сатирата и иронијата.[1][2][3] Неколку од овие научници, исто така, забележале влијанија кои се движат од Хендл и Верди во неговите одлики слични на ораториум до одвоен и неемотивен лик должен на Кралот Едип на Стравински.[1][3]
Залогот се однесува на доаѓањето на власт на диктатурата управувана од парите, која што со себе носи алчност и уништување. Заплетот има јасни паралели со подемот на нацизмот во Германија во тоа време, но како што е спомнато погоре, тој дејствува и како поголема социјална парабола што се занимава со улогата на човекот во општеството.[2] Навистина, изворот за Хердеровата приказна Der afrikanische Rechtspruch, на која се базира либретото на Нехер, е делот „Бава Мециа“ од Талмудот. Според тоа, општествената парабола на Залогот е завет на рабинското учење: врските меѓу луѓето, меѓу луѓето и нивната заедница и меѓу силите во заедницата на луѓето како што се законот, државата и владата.[3]
Историја на изведба
уредиПо неговата премиера во Берлин во 1932 година (во режија на Карл Еберт), Залогот била прикажана во два дополнителни германски града во 1932 година, Висбаден и Диселдорф (12 април 1932 година; во режија на Валтер Бруно Илц, диригент: Јаша Хоренштајн), пред политичките настани да доведат до нејзино отстранување од германската сцена.[3] По две радио оживувања на силно уредувани, ако не и осакатени, верзии на операта во 1957 и 1980 година, соодветно, оригиналната верзија била изведена со хорот Vrije Universiteit Amsterdam и под диригентство на Жан-Мари тен Велден во февруари 1987 година во концертната сала Парадизо во Амстердам; и од операта во Билефелд под диригентство на Рајнер Кох и Џефри Мол во 1998 година.[3] Еден германски критичар забележал за продукцијата во Билефелд дека „сите интенденти на германските оперски куќи треба да бидат обврзани да присуствуваат на претставата“.[3] Набргу потоа, оригиналната верзија ја добила својата американска премиера и првото снимање, на фестивалот Сполето во САД во 1999 година во Чарлстон, Јужна Каролина, под водство на Јулиус Рудел.[3] Музичкиот критичар за The Wall Street Journal, Хајди Валесон, напишал за операта, во прегледот на продукцијата на фестивалот Сполето, дека Залогот е „неверојатно дело што ги спојува интензивните општествени и политички грижи на Вајл со композициска вештина и изум од највисок ред.[3]
Улоги
уреди| Улога | Тип на глас | Премиерна екипа, 10 март 1932 година </br> ( Диригент : Фриц Стидри ) |
|---|---|---|
| Јохан Матес, трговец со говеда во градот Урб | баритон | Ханс Едуард Вочинц („Ханс Рајнмар“) |
| Ана Матес, сопругата на Јохан | мецосопран | Лоте Лења |
| Дејвид Орт, трговец со жито во градот Урб | бас | Вилхелм Роде |
| Јакоб Орт, синот на Давид | тенор | Хенк Норт |
| Луиз Матес, ќерката на Јохан и Ана | сопран | Ајрин Ајзинџер |
| Судијата на Урб | тенор | Бјорн Тален |
| Градскиот плач | тенор | |
| Елис, комесарот | тенор | |
| Банда од тројца доверители/автопатари/уценувачи/агенти | тенор, баритон, бас | |
| Алто соло | алт |
Снимки
уреди- Прво комплетно снимање: Јулиус Рудел, фестивалски оркестар на Сполето, со Ен Панагулијас (сопран), Маргарет Томпсон (мецосопран), Кетрин Сиесински (алт), Џоел Соренсен (тенор), Фредерик Бурчинал (баритон), Дејл Тревис (бас), Хорот Вестминстер
Наводи
уредиБелешки
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Stephen Hinton: "Die Bürgschaft", Grove Music Online, ed. L. Macy (Accessed 13 November 2007)>.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Die Bürgschaft — AllMusic (англиски)посет. 13 ноември 2007 г
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Kim H. Kowalke: "Kurt Weill's Die Bürgschaft", Liner Notes to the EMI Classics 2000 Recording of Die Bürgschaft (2000).
Извори
- Casaglia, Gherardo (2005)."Die Bürgschaft, 10 March 1932". L'Almanacco di Gherardo Casaglia (in Italian).