Во религијата, фолклорот и митологијата, демонот (од грч. δαίμων) е натприродно суштество општо опишано како лош дух. Во христијанството со терминот „демони“ се опишуваат „паднатите ангели“ кои порано биле дел од Господ. Демонот често се опишува како сила која може да се привикува и понекогаш да се контролира. „Добрите“ демони често се користат во литературата, а ги има кај Хесиод и Шекспир.[1] Во секојдневниот говор, „демонизирање“ на некој човек значи да се прикаже тој човек како зло или извор на злото.

Свети Антониј го мачат демони, слика од Мартин Шонгауер, од 1480-те.

Демонот како тема во уметноста и во популарната култура

уреди

Наводи

уреди
  1. ; Антониј и Клеопатра чин II, сцена 3
  2. Dušanka Perović, „O Ljermontovu“, во: M. Ljermontov, Junak našeg doba. Beograd: Rad, 1962, стр. 160.
  3. „Бесови од Фјодор Достоевски“. Архивирано од изворникот на 2007-10-21. Посетено на 2016-12-30.
  4. „„Демонот и госпоѓицата Прим" (критички осврт)“. Архивирано од изворникот на 2016-03-05. Посетено на 2016-12-30.
  5. A. S. Puškin, Lirika. Rad, Beograd, 1979, стр. 81.
  6. Оливера Ќорвезироска, Престапни години (прозен календар). Скопје: Бегемот, 2021, стр. 250.
  7. AllMusic, Mighty Joe Moon (пристапено на 11.11.2022)[мртва врска]
  8. Soul Coughing – Ruby Vroom (пристапено на 11.3.2024)
  9. Ѓорѓи Јаневски, „Неонскиот демон“, Економија и бизнис, година 18, број 222/223, декември 2016/јанауари 2017, стр. 94-95.