Бета Береникина Коса

Бета Береникина Коса (β Comae Berenices, β Com) е џуџеста ѕвезда од главната низа во северното соѕвездие на Береникина Коса .[7] Се наоѓа на оддалеченост од околу 29,95 светлосни години(9,18 парсеци) од Земјата.[1] Грчката буква бета (β) обично покажува дека ѕвездата има втора најголема визуелна величина во соѕвездието. Меѓутоа, со привидна визуелна величина од 4,3, оваа ѕвезда е всушност малку посветла од Алфа Береникина Коса .[12] Може да се види со голо око, но може да биде премногу затемнето за да се гледа од населено урбано подрачје.[5]

Бета Береникина Коса

Локација на β Береникина Коса (горе лево)
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Береникина Коса
Ректасцензија 13ч 11м &1000000000523937900000052,39379с[1]
Деклинација +27° 52′ &1000000000041453500000041,4535″[1]
Прив. величина (V) 4.26[2]
Особености
Спектрален тип G0 V[3]
U−B Боен показател +0.08[2]
B−V Боен показател +0.58[4]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)+6.1[5] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: -803.372 ± 1.370[6] млс/г
Дек.: +882.512 ± 0.526[6] млс/г
Паралакса (π)108.8951 ± 0.3487[6] млс
Оддалеченост29,95 ± 0,10 сг
(9,18 ± 0,03 пс)
Апсолутна величина (MV)4.46[7]
Податоци
Маса1.15[8] M
Полупречник1.106 ± 0.011[9] R
Површ. грав. (log g)4.38[4]
Сјајност1.357 ± 0.014[9] L
Температура5,936 ± 33[9] K
Вртење12.3 ± 1.1[10] days
Вртежна брзина (v sin i)4.10 ± 0.06[11] км/с
Старост1.5–2.5[12] Гг.
Други ознаки
43 Com, β Com, BD+28° 2193, FK5 492, Gl 502, HD 114710, HIP 64394, HR 4983, LHS 348, LTT 13815, SAO 82706.[13]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци
Бета Береникина Коса во оптичка светлина[10]

Ѕвездата е слична на Сонцето, само малку поголема и посветла во апсолутна величина .[4] Има ѕвездена класификација на G0 V, во споредба со G2 V за Сонцето. Делотворната температура на надворешната обвивка е 5.936 К, давајќи и жолта нијанса на ѕвезда од типот Г.[8] Во однос на возраста, помлада е од Сонцето, со старост од околу 3 милијарди години.[3]

Набљудувањата на краткорочните варијации во хроматската активност сугерираат дека ѕвездата е подложена на диференцијална ротација, со период на ротација од околу 11-13 дена.[14] Неговата површина има измерен циклус на активност од 16,6 години, во споредба со 11 години на Сонцето. Може да има и секундарен циклус на активност од 9,6 години.[11] Некогаш се мислело дека оваа ѕвезда може да има спектроскопски придружник[2][15] . Сепак, ова било исклучено со попрецизни мерења на радијалната брзина. Сè уште не се откриени планети околу него, а нема докази за околуѕвезден диск [13][16].

Зоната погодна за живеење за оваа ѕвезда, дефинирана како локации каде што би можела да има течна вода на планета слична на Земјата, е 0,918 – 1,96 AU, каде што 1 AU е просечното растојание од Земјата до Сонцето.[9][17]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 van Leeuwen, Floor (November 2007), „Validation of the new Hipparcos reduction“, Astronomy and Astrophysics, 474 (2): 653–664, arXiv:0708.1752v1, Bibcode:2007A&A...474..653V, doi:10.1051/0004-6361:20078357, S2CID 18759600 Note: see VizieR catalogue I/311.
  2. 2,0 2,1 2,2 Johnson, H. L.; и др. (1966), „UBVRIJKL photometry of the bright stars“, Communications of the Lunar and Planetary Laboratory, 4 (99): 99, Bibcode:1966CoLPL...4...99J
  3. 3,0 3,1 Gray, R. O.; Napier, M. G.; Winkler, L. I. (April 2001), „The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. I. Precise Spectral Types for 372 Stars“, The Astronomical Journal, 121 (4): 2148–2158, Bibcode:2001AJ....121.2148G, doi:10.1086/319956
  4. 4,0 4,1 4,2 Mallik, Sushma V. (October 1998). „Chromospheric activity in cool stars and the lithium abundance“. Astronomy and Astrophysics. 338: 623–636. Bibcode:1998A&A...338..623M.
  5. 5,0 5,1 Wilson, Ralph Elmer (1953). „General Catalogue of Stellar Radial Velocities“. Carnegie Institute Washington D.C. Publication. Washington: Carnegie Institution of Washington. Bibcode:1953GCRV..C......0W.
  6. 6,0 6,1 6,2 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  7. 7,0 7,1 Holmberg, J.; и др. (July 2009), „The Geneva-Copenhagen survey of the solar neighbourhood. III. Improved distances, ages, and kinematics“, Astronomy and Astrophysics, 501 (3): 941–947, arXiv:0811.3982, Bibcode:2009A&A...501..941H, doi:10.1051/0004-6361/200811191, S2CID 118577511.
  8. 8,0 8,1 Takeda, G.; и др. (2007). „Stellar parameters of nearby cool stars. II. Physical properties of ~1000 cool stars from the SPOCS catalog“. Astrophysical Journal Supplement Series. 168 (2): 297–318. arXiv:astro-ph/0607235. Bibcode:2007ApJS..168..297T. doi:10.1086/509763. S2CID 18775378. Note: see VizieR catalogue J/ApJS/168/297.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Boyajian, Tabetha S.; и др. (February 2012), „Stellar Diameters and Temperatures. I. Main-sequence A, F, and G Stars“, The Astrophysical Journal, 746 (1): 101, arXiv:1112.3316, Bibcode:2012ApJ...746..101B, doi:10.1088/0004-637X/746/1/101, S2CID 18993744. See Table 10.
  10. 10,0 10,1 Brandenburg, Axel; и др. (August 2017), „Evolution of Co-existing Long and Short Period Stellar Activity Cycles“, The Astrophysical Journal, 845 (1): 79, arXiv:1704.09009, Bibcode:2017ApJ...845...79B, doi:10.3847/1538-4357/aa7cfa
  11. 11,0 11,1 Gray, David F.; Baliunas, Sallie L. (January 1997), „The Rotation of the G0 Dwarf beta Comae“, Astrophysical Journal, 475 (1): 303–312, Bibcode:1997ApJ...475..303G, doi:10.1086/303522
  12. 12,0 12,1 Mamajek, Eric E.; Hillenbrand, Lynne A. (November 2008). „Improved Age Estimation for Solar-Type Dwarfs Using Activity-Rotation Diagnostics“. The Astrophysical Journal. 687 (2): 1264–1293. arXiv:0807.1686. Bibcode:2008ApJ...687.1264M. doi:10.1086/591785. S2CID 27151456.
  13. 13,0 13,1 „LHS 348 -- High proper-motion Star“, SIMBAD, Centre de Données astronomiques de Strasbourg, Посетено на 2012-02-04
  14. Donahue, Robert A.; Baliunas, Sallie L. (July 1992), „Evidence of differential surface rotation in the solar-type star HD 114710“, Astrophysical Journal Letters, 393 (2): L63–L66, Bibcode:1992ApJ...393L..63D, doi:10.1086/186452
  15. Baliunas, S. L.; и др. (January 1995), „Chromospheric variations in main-sequence stars“, Astrophysical Journal, Part 1, 438 (1): 269–287, Bibcode:1995ApJ...438..269B, doi:10.1086/175072 See appendix A.
  16. „The Colour of Stars“, Australia Telescope, Outreach and Education, Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, December 21, 2004, Архивирано од изворникот на 2012-03-18, Посетено на 2012-01-16
  17. Cantrell, Justin R.; и др. (October 2013), „The Solar Neighborhood XXIX: The Habitable Real Estate of Our Nearest Stellar Neighbors“, The Astronomical Journal, 146 (4): 99, arXiv:1307.7038, Bibcode:2013AJ....146...99C, doi:10.1088/0004-6256/146/4/99, S2CID 44208180