Бело Поле (Пиринско)
Бело Поле (бугарски: Бело поле) — село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, во состав на денешната Општина Кресна на Благоевградската област, југозападна Бугарија.
| Бело Поле | |
|---|---|
  Бело Поле | |
|
Местоположба во областа   Бело Поле | |
| Координати: 41°41′N 23°10′E / 41.683° СГШ; 23.167° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Благоевград |
| Површина | |
| • Вкупна | 2,584 км2 (0,998 ми2) |
| Надм. вис. | 333 м |
| Население (2024) | |
| • Вкупно | 611 [1]. |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2709 |
Историја
уредиРана историја
уредиСе претпоставува дека селото е наследник на античка римска населба. Извршени се археолошки ископувања при кои биле пронајдени монети од времето на Римската Република. Според една легенда, првите доселеници (и според друга верзија на легендата - патувачки трговци) на ова место пронашле ливади со бели цветови. Оттаму потекнува неговото сегашно име, Бело Поле.
Отоманско Царство
уредиСпоред статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 84 жители, сите Македонци.[2][3]
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, пет лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети.[4]
Бугарија
уредиПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Географија и местоположба
уредиСелото Бело Поле се наоѓа во западното подножје на Рила. Се наоѓа на левиот брег на реката Струма. Релјефот е ридски и постепено преминува во рамен. Климата е минлива. Почвите, растенијата и животните се карактеристични за овој дел на Бугарија. Крај Бело Поле минуваат главниот пат Е 79 и железничката линија Софија - Кулата. Има и железничка станица. Поради близината до Благоевград и важните сообраќајни врски, селото е вклучено во редовните автобуски линии за јавен превоз на патници во градот. Најблиска населба е селото Рилци.
Стопанство
уредиАтарот на селото зафаќа површина од 2.584км².
| Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Жители | 219 | 190 | 213 | 388 | 564 | 570 | 591 | 603 | 613 |
 |
Според пописот од 2021 година, селото имало 561 жител, со густина на населеност од 217.1/км².
Во пописот од 2011 година имало 613 жители, што значи дека во текот на една деценија има стапка на пад на население од -0.83%.[7]
Самоуправа и политика
уредиПоштенски код на селото е 2709.
Редовни настани
уредиОд 15 август (Успение на Пресвета Богородица) 2004 г. во селото, на овој датум, секоја година се одржува собир поради црквата во селото (официјално активна од 12 септември 2010 г.), која го носи истото име. На програмата се книжевни и музички изведби.
Наводи
уреди- ↑ www.grao.bg
- ↑ 2,0 2,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 191.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 829
- ↑ 5,0 5,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Сливница, общ. Струмяни, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=(help) - ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.
- ↑ „City population“.