Јанко Луковски

Јанко Луковски (Скопје, 7 април 1946 — Нови Сад, 6 ноември 2023) — македонски кошаркар и кошаркарски тренер. Неговиот син Драган е поранешен кошаркар и репрезентативец на СР Југославија со која освои бронза на Европското првенство во 1999 година.

Јанко Луковски

Лични информации
Роден	7 април 1946(1946-04-07) Скопје, НР Македонија, ФНРЈ
Починат	6 ноември 2023(2023-11-06) (возр. 77) Нови Сад, Србија
Националност	Македонец
Заведена висина	1.95 м (6 ст 5 ин)
Информации за кариера
Играчка кариера	1962–1979
Позиција	Бек
Тренерска кариера	1980–2000
Историјат на кариера
As player:
1962–1976	Работнички
1976–1978	МЗТ Скопје
1978–1979	Работнички
Како тренер:
1980–1981	Борец Велес
1981–1982	Работнички
1982–1986	Југославија П-21 (помошник)
1986–1988	Спартак Суботица
1988–1991	Еѓшег Бачка Топола
1991–1992	Работнички
1992–1994	Профиколор
1994–1995	Војводина
1995–1996	Боровица
1996–1997	Војводина
1997–1998	МЗТ Скопје
1999–2000	Сутјеска

Животопис

Поголемиот дел од својата играчка кариера ја минал во Работнички и две сезони настапувал за МЗТ од Скопје. Како играч бил член на јуниорската и Б репрезентацијата на Југославија.

По завршувањето на играчката кариера продолжил да се занимава со кошарка како тренер. Уште додека бил играч на МЗТ од Скопје, две години истовремено работел и како помлад тренер. Во првата сезона како професионален тренер го вовел КК Борец од Велес во првата Б лига (1980). По успешната сезона во Борец, тој станал тренер во клубот во кој го минал најголемиот дел од својата играчка кариера - КК Работнички. Двапати ги вовел во првата А лига и еднаш во финалето на Купот на Југославија (1983), кое го загубил од Цибона.

Меѓу 1982—1986 ги водел, дел самостојно, дел како асистена на Русмир Халиловиќ помладите репрезентации на Југославија, и тоа кадетската репрезентација и младата репрезентација до 21 година каде тренирал играчи како: Дражен Петровиќ, Здовц, Паспаљ, Пецарски, Цвјетиќанин, Перасовиќ, Сретеновиќ и др

Во декември 1985 година по завршувањето на првиот дел од сезоната го презел Спартак од Суботица, кој тогаш бил последен на табелата во Првата Б лига со само една победа. Во вториот дел од сезоната успеал да опстане со 10 победи и само 2 порази. За неполни три сезони поминати во Суботица ги поставил темелите на новиот Спартак, кој станал стабилен Б-лигаш, а подоцна и член на првата А лига.

По Спартак во 1988 година го презел КК Еѓшег од Бачка Топола, која ја вовел во Првата војводинска лига, тогаш трета лига по ранг во Југославија. По три сезони во Бачка Топола во 1991 година добил покана повторно да седне на клупата на Работнички. Со него на клупата, Работнички го постигнал најголемиот успех во својата историја освојувајќи го третото место во првата А лига зад Партизан и Црвена Звезда и со финале на купот.

Во 1992 година го презел Профиколор од Панчево, кој по квалификациите го внел во првата А лига и истата година го зазел 5. место во Првата лига. По втората сезона во Профиколор со која го освоил 4. место во Првата лига во 1994 година го презел многу младиот и перспективен тим на Војводина. Со млади играчи (Луковски, Болиќ, Станојевиќ итн.) забележал значајни резултати. Подоцна ги водел Боровица од Рума, повторно Војводина, Ибон од Никшиќ.

Во 2003 година ја основал кошаркарската школа Спорт ки во Нови Сад.

Надворешни врски

• Sport Key
• Video Sample Архивирано на 4 март 2016 г.