Википедија

884 Пријам

астероид

884 Пријам — привремена ознака 1917 CQ редок вид на Јупитеров тројанец од тројанскиот табор, со пречник приближно од 100 км. Откриен е на 22 септември 1917 година од германскиот астроном Макс Волф во Хајделбершката опсерваторија во јужна Германија.[3]

884 Пријам
Откривање [1]
ОткривачМакс Волф
Откриено воХајделбершка опсерваторија
Откриено22 септември 1917
Ознаки
ЦМП-ознака884 Пријам
Наречена по
Пријам
(старогрчка митологија)[2]
1917 CQ · 1929 XX
1938 KE
Јупитеров тројанец [3]
(Тројански табор)[4]
Орбитални особености [1]
Епоха 31 јули 2016 (ЈД 2457600,5)
Параметар на неодреденост 0
Лак на набљудување98,49 а (35,973 d)       
Афел5,8120 ае
Перихел4,5522 ае
5,1821 ае
Занесеност0,1216
11,80 а (4,309 d)
207,45°
0° 5м 0.6с / ден
Наклон8,9139°
301,56°
335,63°
Јупитерово НРОП0,42 ае
Јупитеров Тисеранов параметар2,9610
Физички особености
Димензии96,29 км (пресметани)[5]
101,09 ± 0,54 км[6]
119,99 ± 2,13 км[7]
6,854 ± 0,002 h[8]
6,8605 ± 0,0005 h[9]
6,8615 ± 0,0005 h[10]
6,866 ± 0,004 h[11]
6,894 ± 0,020 h[11]
0,037 ± 0,001[7]
0,044 ± 0,002[6]
0.057 (претпоставка)[5]
B–V = 0,718[1] · 0,820[10]
U–B = 0,229[1]
V–R = 0,450[12] · 0,460[10]
спектрална класа = D [1] · D [5][13]
8,71 ± 0,25[13]
8,81[1][5][7]
8,98[6]
8,98 ± 0,02[10]

Според спектралната класа, темното и црвеникаво тело е припадник на ретката класа D. Од 2016 година, познати се 46 астероиди кои се припадници на оваа спектрален тип.[14] Во орбита е на следечкиот тројански табор, во Јупитеровата L5 Лангранжова точка, 60° зад орбитата на гасовитиот џин. Астероидот е во орбита на Сонцето на растојание од 4,6–5,8 ае еднаш на секои 11 години и 10 месеци (4.309 денови). Орбитата има занес од 0,12 и наклон од 9° во однос на еклептиката.[1] Астероидовиот набљудувачки лак почнува 2 месеци по неговата официјалната дата на откривање, а првите снимени набљудувања се направени во хајделберг во ноември 1917 година.[3]

Според истражувањата изведени од јапонскиот сателит Акари и мисијата NEOWISE на НАСА преку Широкозафатниот ифнрацрвно-прегледен истражувач, асероидот има пречници од 101,1 и 120,0 км и површината има албедо од 0,037 и 0,044.[6][7] Според Соработна астероидна светлокривна врска претпоставува за стандардно албедо за јаглеродни астероиди од 0,057 и пресметале пречник од 96,3 км, заснован на апсолутната величина од 8,81.[5]

Добиени се неколку светлински криви од фотометриските набљудувања на астероидот. Добиен е вртежен период меѓу 6,85 и 6,90 часа со промена на светлинската величина од 0,23 и 0,40. Првите две сетлосни криви биле добиени од страна на Стефано Мотола во јануари 1993 година и октомври 2001 година, во соработка со Клас-Ингвар Лагерквист и Марко Делбо од соодветните Квинстабергова и Торинска опсерваторија, (U=3/2+).[11] Двете добро определени светлински криви биле добиени и од Роберт Стивенс и Линда Френч при Центарот за изучување на Сончевиот Систем и Веслијанскиот универзитет на Илиноис во јули 2010 годинаи јануари 2015 година со (U=3/3).[8][9] Во продолжение,набљудувањата украинските астрономи во август 010 година биле искористени за да се добие добро дефинирана светлинска крива со (U=3).[10]

Астероидот е наречен по Пријам, кралот на троја за време на Тројанската војна. Јупитеровите торјанци 624 Хектор и 3317 Парис се наречени по неговите синови Парис и Хектор (H 86).[2]

Орбита на астероидот 884 Пријам и неговата положба во Сончевиот Систем

Наводи уреди

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 „JPL Small-Body Database Browser: 884 Priamus (1917 CQ)“ (2016-05-05 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. Посетено на 18 August 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 Schmadel, Lutz D. (2007). Dictionary of Minor Planet Names – (884) Priamus. Springer Berlin Heidelberg. стр. 80. ISBN 978-3-540-00238-3. Посетено на 18 August 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 „884 Priamus (1917 CQ)“. Minor Planet Center. Посетено на 18 August 2016.
  4. ↑ „List of Jupiter Trojans“. Minor Planet Center. 20 June 2016. Посетено на 18 August 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 „LCDB Data for (884) Priamus“. Asteroid Lightcurve Database (LCDB). Архивирано од изворникот на 2016-08-22. Посетено на 18 August 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; и др. (November 2011). „NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results“ (PDF). The Astrophysical Journal. 741 (2): 25. arXiv:1109.6407. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. Посетено на 18 August 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; и др. (October 2011). „Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey“. Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117–1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117. Посетено на 18 August 2016.
  8. ↑ 8,0 8,1 Stephens, Robert D.; Coley, Daniel R.; French, Linda M. (July 2015). „Dispatches from the Trojan Camp - Jovian Trojan L5 Asteroids Observed from CS3: 2014 October - 2015 January“. The Minor Planet Bulletin. 42 (3): 216–224. Bibcode:2015MPBu...42R.216S. ISSN 1052-8091. Посетено на 18 August 2016.
  9. ↑ 9,0 9,1 French, Linda M.; Stephens, Robert D.; Lederer, Susan M.; Rohl, Derrick A. (January 2011). „The Lightcurve of Jovian Trojan Asteroid 884 Priamus“. The Minor Planet Bulletin. 38 (1): 2–3. Bibcode:2011MPBu...38....2F. ISSN 1052-8091. Посетено на 18 August 2016.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Shevchenko, V. G.; Belskaya, I. N.; Slyusarev, I. G.; Krugly, Yu. N.; Chiorny, V. G.; Gaftonyuk, N. M.; и др. (January 2012). „Opposition effect of Trojan asteroids“. Icarus. 217 (1): 202–208. Bibcode:2012Icar..217..202S. doi:10.1016/j.icarus.2011.11.001. Посетено на 18 August 2016.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Mottola, Stefano; Di Martino, Mario; Erikson, Anders; Gonano-Beurer, Maria; Carbognani, Albino; Carsenty, Uri; и др. (May 2011). „Rotational Properties of Jupiter Trojans. I. Light Curves of 80 Objects“. The Astronomical Journal. 141 (5): 32. Bibcode:2011AJ....141..170M. doi:10.1088/0004-6256/141/5/170. Посетено на 18 August 2016.
  12. ↑ Chatelain, Joseph P.; Henry, Todd J.; French, Linda M.; Winters, Jennifer G.; Trilling, David E. (June 2016). „Photometric colors of the brightest members of the Jupiter L5 Trojan cloud“. Icarus. 271: 158–169. Bibcode:2016Icar..271..158C. doi:10.1016/j.icarus.2016.01.026. Посетено на 18 August 2016.
  13. ↑ 13,0 13,1 Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; и др. (November 2015). „Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results“. Icarus. 261: 34–47. arXiv:1506.00762. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. Посетено на 18 August 2016.
  14. ↑ „JPL Small-Body Database Search Engine: [ spec. type = D (Tholen) or type = D (SMASSII) ]“. JPL Solar System Dynamics. Посетено на 18 August 2016.

Надворешни врски уреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=884_Пријам&oldid=4920234“