Штурче трскарче
| Штурче трскарче | |
|---|---|
| |
| Научна класификација | |
| Царство: | Животни |
| Колено: | Хордови |
| Класа: | Птици |
| Ред: | Врапчевидни |
| Семејство: | Locustellidae |
| Род: | Locustella |
| Вид: | Штурче трскарче |
| Научен назив | |
| Locustella luscinioides (Savi, 1824) | |
Штурчето трскарче (науч. Locustella luscinioides) — вид трскарче од родот треварчиња (Locustella) кое се размножува низ јужна Европа и умерена западна Азија. Ја има и во Македонија. Таа е птица преселница која зимува под Сахара, во Африка.
Оваа мала врапчевидна птица живее меѓу трските и местата со грмушки.
ⓘ му е монотоно, механичко, слично на инсект чрчорење, најчесто во самрак. Слична е на пеењето на другите видови од родот, но е малку побрза и подлабока.
Таксономија и систематизација
уредиШтурчето трскаче прв го опишал италијанскиот орнитолог Паоло Сави (Paolo Savi), автор на Ornitologia Toscana (1827–1831) и Ornitologia Italiana (1873–1876). Сави ја опишал птицата како темна, неизбраздена, портокаловокафеава во 1821, што било нов вид за науката од семејството на трскарите. Го објавил целосниот опис 1824 и оттогаш е познат како Савиев трскар (така се вика и на англиски - Savi's Warbler).[2] Тој формира видов пар со речниот трскар (Locustella fluviatilis), а проучувањата на митохондриската ДНК покажуваат дека двата се блиски до полското штурче (Locustella naevia).[3]
Има три подвида:
- Locustella luscinioides luscinioides - номинираниот подвид, кој се размножува низ централна и источна Европа, Шпанија, Португалија и северна Африка; а зимува во западна Африка, од Сенегал до езерото Чад и северна Гана, а веројатно и во јужен Судан;[3]
- Locustella luscinioides sarmatica - се размножува во Украина, регионот на Волга и Урал, а зимува во североситочна Африка;
- Locustella luscinioides fusca - го има од Јордан и Турција до Средна Азија на исток; зимува во Судан и Етиопија.[4]
Опис
уреди
Штурчето трскарче е долго околу 14 см. Горните делови му се еднобојни темноцрвеникавокафеави, понекогаш со слаб зеленкав сјај. Има невпечатлива посветла линија над окото. Тенкиот клун, очите и нозете се кафеави. Брадата, грлото и стомакот му се белкавокремави, а остатокот од долниот дел му е песочна боја. Во сезоната на парење и одозгора и одоздола станува малку посветол.[5]
Пеењето му е треперење, како и на другите треварчиња, но малку пониска и не толку долга. Често започнува со серија од ниски тикови кои прераснуваат во треперење. Птицата пее качена на врвот од трската со отворен клун и грло што трепери. Пеат и мажјаците и женките.[5]
Поведение
уредиОваа птица се митари пред да пристигне на местата за размножување. При пристигнувањето во мочуриштата, птиците се повлекуваат меѓу трските и грмушките и ретко може да се видат, но кога ја воспоставуваат својата територија се качуваат на врвовите од трските и пеат. Тие се хранат со инсекти, како што се: мувите, бубачките, молците, ларвите, како и малите црви. По размножувањето птиците одат во поретка вегетација, се митарат во своите зимски перје и се подготвуваат за преселба. Малку се знае за нивните навики во зимувалиштата, но тие заземаат слични мочурливи области, забележани се во полиња со пченка, а може да се хранат и спијат во мали јата.[5]
Размножување
уреди
Во јужниот дел од опсегот сезоната на парење започнува во средината на април, а во северниот дел, при крајот на мај.[5] Првите мажјаци што ќе пристигнат ги зафаќаат најубавите територии, што се суди според густината на трските и грмушките. Кога пристигаат женките, ги избираат мажјаците со подобри територии.[6] Оние птици што пристигнуваат подоцна имаат посиромашни територии и послаб успех во размножувањето..[6] Гнездото го гради женката на мала платформа во трските кое е добро скриено меѓу сувите трски и купчиња вегетација. Тоа е уредно, изградено од убаво наредени тревки и ливчиња. Обично одозгора не може да се види. Леглото има 4-6 јајца кои се зеленикавобели, испрскани со сиви точки. Ги квачи само женката во период од 12 дена. Таа, исто така, ги храни во почетокот сама, а потоа ѝ се придружува и мажјакот. Пилињата се оперјуваат по дванесетина дена. Обично имаа две легла годишно.[5]
Статус
уредиШтурчето трскарче според Црвениот список на МСЗП е вид со најмала загриженост поради големата глобална популација и широкиот опсег. Во Европа има околу 530.000 до 800.000 пара, или 1.6 - 2.4 милиони единки. Европската популација е околу две третини од вкупната, што значи вкупно има околу 2.1 - 4.8 милиони единки.[1]
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 BirdLife International (2013). „Locustella luscinioides“. IUCN Red List. Version 2012.1. International Union for Conservation of Nature. Посетено на 2013-08-01.
- ↑ Alla Memoria Paolo Savi (италијански). Tip. dei ff. Nistri. 1871.
- ↑ 3,0 3,1 „Savi's Warbler (Locustella luscinioides)“. Internet Bird Collection. Посетено на 2013-08-01.
- ↑ Lepage, Denis. „Savi's Warbler (Locustella luscinioides) (Savi, 1824)“. Avibase. Посетено на 2013-08-01.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Witherby, H. F. (ed.) (1943). Handbook of British Birds, Volume 2: Warblers to Owls. H. F. and G. Witherby Ltd. стр. 32–34.CS1-одржување: излишен текст: список на автори (link)
- ↑ 6,0 6,1 Aebischer, Adrian; Perrin, Nicolas; Krieg, Myriam; Studer, Jacques; Meyer, Dietrich R. (1996). „The Role of Territory Choice, Mate Choice and Arrival Date on Breeding Success in the Savi's Warbler Locustella luscinioides“. Journal of Avian Biology. 27 (2): 143–152. doi:10.2307/3677143. JSTOR 3677143.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
Надворешни врски
уреди- Возраст и пол (PDF; 2.0 MB) од Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze Архивирано на 26 декември 2011 г.