Чернигов (украински: Чернігів, руски: Чернигов) — град на реката Десна во северна Украина и административен центар на Черниговската област и административен центар на околниот Чернигавски реон, во рамките на област. Основан е уште во X век, и одиграл важна културно-општествена улога во историјата на Украина.

Чернигов
Чернігів / Чернигов
град
Панорама на Чернигов
Панорама на Чернигов
Знаме на Чернигов
Грб на ЧерниговЛого на Чернигов
Амблем
Прекар(и): Град на легендите
Чернигов is located in Украина
Чернигов
Чернигов
Местоположба во Украина
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 526: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Украина Черниговска област" does not existМестоположба во Черниговската област
Координати: 51°30′0″N 31°18′0″E / 51.50000° СГШ; 31.30000° ИГД / 51.50000; 31.30000
Земја Украина
ОбластЧерниговска област
ОпштинаЧернигов
Основан907
City Status907
Управа
 • MayorOleksandr Sokolov
Површина
 • Вкупна79 км2 (31 ми2)
Надм. вис.&10000000000000136000000136 м
Население (2013)
 • Вкупно296.008
 • Густина1.547/км2 (4,010/ми2)
Пошт. бр.14000
Повик. бр.(+380) 462
Рег. таб.CB / 25
Мреж. местоchernigiv-rada.gov.ua

Историја

уреди

Во 11 и 12 век, Чернигов бил голем трговски центар: низ него поминувале патиштата што ја поврзувале Северската (Черниговската) земја со Полска, Византија и Литва, а подоцна и со Московска Русија. Во 1024 година, Чернигов станал престолнина на големото Черниговско кнежевство, кое го уништиле Татарите во 1239 година. Владетели на Чернигов биле кнезовите: Свјатослав Олегович (умрел во 1164 година), Јарослав Всеволодович (умрел во 1198 година), Игор Свјатославич, итн.[1]

Демографија

уреди

Религија

уреди
 
Манастирот „Св. Троица“ и реката Десна во позадина

Храмови

уреди

Култура

уреди

Спорт

уреди

Сообраќај

уреди

Автобус

уреди

Тролејбус

уреди

Железнички сообраќај

уреди

Туризам

уреди

Музеи

уреди

Стопанство

уреди

Образование

уреди

Збратимени градови

уреди

Галерија

уреди

Поврзано

уреди

Надворешни врски

уреди

Наводи

уреди
  1. „Коментари“, во: Слово за походор Игорев. Скопје: Наша книга, 2002, стр. 56 и 61.