Христо Аргиров
Христо Аргиров познат како Чаушот[1][2] ( 1884, Чичигаз, Ениџевардарско, Егејска Македонија - 7 февруари 1922, Софија, Бугарија) — македонски револуционер, деец на Македонскиот комитет, воденски војвода на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација.[3]
| Христо Аргиров | ||
| ||
| Роден | 1884 Чичигаз, Ениџевардарско, Егејска Македонија | |
|---|---|---|
| Починал | 7 февруари 1922 Софија,  Бугарија | |
Животопис
уредиЧаушот е роден е во 1884 година во ениџевардарското село Чичигаз. Влегол во ВМОРО и станал комита на Апостол војвода. Подоцна бил назначен за самостоен војвода на чета во Воденско и Ениџевардарско. Летото 1904 година Апостол војвода и Христо Аргиров, со чета која била составена претежно од Власи, организирале напад над патријаршисти меѓу градовите Гевгелија, Ениџе Вардар и Воден, па и дури го заплашиле и Негуш.[4]
Во мај 1912 година навлегол во Македонија со четата на Ичко Димитров и бил назначен за воденски околиски војвода.[5] За време на Првата балканска војна водел чета на Македоно-одринските доброволни чети, која дејствувала во Берско и ѝ потпомогнала на грчката армија при преземањето на Бер и Негуш.[6] Во 1913 година со целата чета бил заробен од Грците[7] и бил држен до февруари 1914 година.[8] По окупацијата на Егејска Македонија од Грција, Аргиров одново станал војвода на ВМОРО.[9] Починал во Софија на 7 февруари 1922 година.[10]
Наводи
уреди| „Христо Аргиров“ на Ризницата ? |
- ↑ Псевдонимите на ВМРО, Ангел и Христо Узунови, Серија, „Архивата на Ангел Узунов“, Државен Архив на Република Македонија, Скопје, 2015, стр. 63
- ↑ Николов, Борис. ВМОРО — псевдоними и шифри 1893-1934, Звезди, 1999, стр. 103.
- ↑ Енциклопедија ВМРО, Скопје 2015, стр. 12
- ↑ Dakin, Douglas. The Greek Struggle in Macedonia 1897-1913, Society of Macedonian studies, Thessaloniki, 1993, стр. 165-166.
- ↑ Динев, Ангел. Хуриетът и следхуриетските борби в Гевгелийско. София, 1934, стр. 62-64.
- ↑ Генов, Георги. Беломорска Македония 1908 - 1916, Торонто, 2006, стр.111
- ↑ „Националноосвободителната борба в Македония, 1919 - 1941 г.“, Колектив, ИК „Знание“, София, 1998 г., стр. 24
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 796.
- ↑ Гоцев, Димитър. Национално-освободителната борба в Македония 1912 - 1915, Издателство на БАН, София, 1981, стр. 133.
- ↑ Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 10.