Спатово (Пиринско)
Спатово (бугарски: Спатово) — село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, во состав на денешната Свети Врач (Сандански) на Благоевградската област, југозападна Бугарија.[2]
Спатово | |
---|---|
Координати: 41°30′N 23°20′E / 41.500° СГШ; 23.333° ИГД | |
Земја | Бугарија |
Област | Благоевградска област |
Општина | Свети Врач |
Површина | |
• Вкупна | 4,106 км2 (1,585 ми2) |
Надм. вис. | 196 м |
Население (2024) | |
• Вкупно | 87 [1]. |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Пошт. бр. | 2811 |
Географија и местоположба
уредиСпатово се наоѓа на 7 километри југоисточно од Сандански, административниот центар на општината и 60 километри на југ од Благоевград.
Историја
уредиОтоманско Царство
уредиВо „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. во Спатово (Spatovo) имало 12 домаќинства и 40 Македонци[3] [4]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 132 жители, сите Македонци.[3][5]
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, три лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети.[6]
Бугарија
уредиПо крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Жители | 253 | 287 | 304 | 372 | 272 | 231 | 191 | 156 | 110 |
Според пописот на населението од 2011 година, етничкиот состав на селото е следниот:[9]
Број на население | |
Вкупно | 110 |
Бугари | 106 |
Турци | - |
Роми | - |
Останати | - |
Не се определиле | - |
Без одговор | 4 |
Личности
уреди- Родени
- Ѓорѓи Константинов, учител во Петрич
- Ѓорѓи Поп Иванов (1896 – 1923), македонски комунист
- Петар Андонов, член на македонско-одринските доброволни чети[10]
- Починати
- Сава Захариев Попгеоргиев, деец кој загинал за време на Првата светска војна[11]
Наводи
уреди- ↑ www.grao.bg
- ↑ Guide Bulgaria, Accessed May 5, 2010
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 190.
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 880
- ↑ 7,0 7,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Ласкарево, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=
(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=
(help) - ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18. Занемарен непознатиот параметар
|deadlink=
(се препорачува|url-status=
) (help) - ↑ Попис на населението од 2011 година
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. : Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“ (PDF). София: Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9. 2006. стр. 39. ISBN 954-9800-52-0.
- ↑ ДВИА, ф. 39, оп. 1, а.е. 182, л. 1