Соасон (француски: Soissons) — општина во департманот Ена во областа Пикардија на регионот Горна Франција северна Франција, сместена на реката Ена, околу 100 км североисточно од Париз. Тоа е еден од најстарите градови од Франција, и веројатно најстарата престолнина на Суесионите.

Соасон
Soissons
Градската управа на Соасон
Градската управа на Соасон
Грб на Соасон
Соасон is located in Франција
Соасон
Соасон
Координати: 49°22′54″N 3°19′25″E / 49.3817° СГШ; 3.3236° ИГД / 49.3817; 3.3236
ЗемјаФранција
РегионПикардија
ДепартманЕна
ОкругСоасон
Управа
 • Градоначалник (2008–2014) Патрик Де
Површина112,32 км2 (476 ми2)
Население (2012)228.309
 • Густина23/км2 (60/ми2)
INSEE/Пошт. бр.02722 / 02200
Надм. висина38 м
(прос. 55 м)
1 Катастарски податоци, каде не се вбројани езера, бари и ледници > 1 км2 и речни устија. 2 Единечно пребројување: жителите на повеќе општини (на пр. студенти и воени лица) се бројат само еднаш.

Историја

уреди

Соасон влегува во пишаната историја под неговото келтско име (подоцна позајмено и во латинското име), Новиодунум, што значи "нова тврдина". Во Стариот Рим тоа бил град на Суесионите, споменат од Јулиј Цезар (B. G. ii. 12). Цезар (B.C. 57), откако заминал од Аксона (денешна Ена), навлегол во територијата на Суесионите, и после еден долг ден марширање со војската стигнал во Новиодунум кој бил опкружен со високи ѕидини и широк канал. Градот му се покорил на Цезар.

Од 457 до 486, под Аегидиј и неговиот син Сиагриј, Новиодунум бил престолнина на "Кралството Соасон", сè дури истото не паднало во рацете на франкискиот крал Хлодовик I во Битката кај Соасон.

Дел од франкиската територија на Неустрија, регионот на Соасон, и Опатијата на Св. Медар, изградена во 8 век, изиграле значајна улога во текот на владеењето на меровиншките кралеви (447-751). По смртта на Хлодовик I во 511, Соасон станал престолнина на едно од четирите кралства на неговата поделена држава. Со тек на времето, кралството Соасон исчезнало во 613 кога франкиските територии биле споени во едно под власта на Хлотар II.

Во 744 Синодот на Соасон се состанал на барање на Пипин III, и Свети Бонифациј, мисионер на Папата во паганска Германија, и ги осудил франкиските бискупи Адалберт и ирскиот мисионер Климент.

Во текот на Стогодишната војна, француските сили извршиле голем масакр на англискиот стрелачки вод кој се наоѓал во гарнизонот сместен во овој град, во кој загинале или биле силувани многумина француски жители на градот.[1] Масакрот на француските граѓани од страна на француските војници ја шокирал Европа; Хенри V од Англија, бидејќи градот Соасон бил посветен на светците Криспин и Криспијан, тврдел дека ќе ја одмазди честа на светците кога се судрил со француските сили во Битката кај Азенкур на денот на Св. Криспин во 1415.

Меѓу јуни 1728 и јули 1729 тука се одржал Соасонски конгрес во обид да се разреши долгата серија конфликти меѓу Велика Британија и Шпанија кои се претвориле во Англо-шпанска од 1727. Конгресот бил успешен и водел до потпишување на мировен договор меѓу двете завојувани страни.

Демографија

уреди
Население по години
179318001806182118311836184118461851185618611866187218761881
767572298126776581498424915210.1439477787510.20811.09910.40411.08911.112
Население по години
1886189118961901190619111921192619311936194619541962
11.85012.07412.37313.24014.33414.45814.39117.86518.70520.09018.17420.48423.150
Население по години
196819751982199019992008
25.89030.00930.21329.82929.43928.523

Знаменитости

уреди

Денес, Соасон е комерцијален и занаетчиски центар со Соасонската катедрала која датира од 12 век и урнатините на Опатијата Сен-Жан де Виње како две од неговите најзначајни историски знаменитости. Еспас Пјер Фол содржи исто така и музеи и ботаничка градина.

Катедралата

уреди
 
Панорамски поглед од катедралата

Катедралата Св.Гервез и Св.протеј од Соасон е изградена во стилот на готската архитектура. Зградата била започната некаде околу 1177.[2]

Познати личности и настани

уреди
  • Глумицата Аурор Клеман е родена во Соасон во 1945.
  • Светците Криспин и Криспинијан станале маченици околу 286 во Соасон бидејќи го проповедале христијанството на локалните Гали.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. „At Agincourt : Chapter XIX. Agincourt by G. A. Henty @ Classic Reader“. classicreader.com. Посетено на 2010-06-07.
  2. John James, The Template-makers of the Paris Basin, Leura, 1989.

Надворешни врски

уреди