Славеј (село)

село во Општина Кривогаштани
За други значења видете ја страницата за појаснување.

Славеј (порано: Александрово) — село во Општина Кривогаштани, во околината на градот Прилеп.

Славеј
Славеј во рамките на Македонија
Славеј
Местоположба на Славеј во Македонија
Славеј на карта

Карта

Координати 41°20′17″N 21°24′24″E / 41.33806° СГШ; 21.40667° ИГД / 41.33806; 21.40667
Регион Прилепско Поле
Општина  Кривогаштани
Население 379 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО
Надм. вис. 575 м
Славеј на општинската карта

Атарот на Славеј во рамките на општината
Славеј на Ризницата

Географија и местоположба

уреди

Селото Славеј се наоѓа во Прилепско Поле. Покрај селото поминува регионалниот пат R516 Прилеп - Крушево - Сладуево.

Историја

уреди

Селото Славеј е населено од времето на Првата светска војна. Првите жители пристигнале од охридско, а потоа и од Порече, Мариово и Егејска Македонија. Старото име на селото е Александрово.

Население

уреди
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948376—    
1953676+79.8%
1961436−35.5%
1971437+0.2%
1981471+7.8%
ГодинаНас.±%
1991426−9.6%
1994423−0.7%
2002388−8.3%
2021379−2.3%

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Македонци.[2]

Според пописот од 2002 година, во селото Славеј живеат 388 жители, 381 Македонец, 2 Срби и 5 останати.[3]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 379 жители, од кои 368 Македонци, 7 останати и 4 лица без податоци.[4]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 376 676 436 437 471 426 426 388 379
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[5]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[6]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]

Родови

уреди

Родови во селото се:

Давиниќи (1 к.) и Миљанац (1 к.) најстари родови во селото, доселени се во 1922 година од Далмација во Хрватска, они се Срби; во времето на Втората светска војна во куќите на иселените српски колонисти се населиле Македонци од Порече и Дебрца. А во 1947/48 година во селото се населиле и Македонци протерани од Егејска Македонија.[9]

Самоуправа и политика

уреди

Избирачко место

уреди

Во селото постои избирачкото место бр. 1519 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште. Во ова избирачко место е опфатено и селото Мирче Ацев.[10]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 309 гласачи.[11]

Религија и култура

уреди
Цркви[12]
  • Црква „Св. Илија“ — главната селска црква, изградена е во 1978 година, а осветена во 1994 година од митрополитот Преспанско-пелагониски Петар;
Археолошки наоѓалишта

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  3. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  4. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  5. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  6. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  7. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  8. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  9. Трифуноски, Јован (1998). Битољско-прилепска котлина. Српска академија наука и уметности.
  10. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  11. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  12. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  13. Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069

Надворешни врски

уреди