Неолитска архитектура

Неолитската архитектура е архитектонски стил од периодот на неолитот. Во југозападна Азија, неолитската култура се појавила уште во 10000 п.н.е. пред сè во Левант од каде започнала и источната односно западната култура. Веќе во околу 8000 п.н.е. раната неолитска култура се појавила и во југоисточна Анадолија, Сирија, денешен Ирак. Во југоисточна Европа оваа култура се појавила во околу 7000 п.н.е., и во централна Европа во 5500 п.н.е. Во западна Европа како една од најпознатите градби од оваа епоха е Стоунхенџ во Англија.

Овие мегалити и храмови во многу случаи во неолитот се користеле како гробници или верски објекти. Најстариот мегалитски храм во историјата е Гантија на малтешкиот остров Гоцо. Неолитските наколни живеалишта се среќаваат во денешните држави Шведска и Австрија.

Народот којшто живеал на просториите на Левант главно како градежен материјал за изградба на куќи или некои објекти ја користеле глината. На некои куќи имало обичаи да се наслика некое животно или човек.

Најдобри примери за неолитската архитектура се:

Ерихон во Палестина, кој датира од 8350 п.н.е.
Чатал Хејук во Турција, која датира од 7500 п.н.е.
Мехгарх во Јужна Азија, која датира од 7000 п.н.е.
Гёбекли Тепе во Турција, која датира од 9000 п.н.е.
Невали Кори во Турција, која датира од 8000 п.н.е.