Лотар I (средновековен латински и холандски: Lotharius; германски: Lothar ; француски: Lothaire; италијански: Lotario) (795-29 септември 855) ― император (817–855, совладеел со својот татко до 840 година), и управник на Баварија (815-817), крал на Италија (818-855) и Средна Франција (840-855).

Лотар I
Франкиски император
Император на Каролиншкото Царство
На престол817–855
Крунисување817, Ахен;
5 април 823, Рим
ПретходникЛудвиг Побожниот
НаследникЛудвиг II
Крал на Италија
На престол818 - 855
ПретходникБернард Италијански
Крал на Средна Франкија
На престол840 - 855
НаследникЛудвиг II (Италија)
Лотар II (Лотарингија)
Карло (Прованса)
Роден(а)795
Починал(а)29 септември 855 (на 59–60 г.)
Прим
Почивалиште
ДецаЛудвиг II
Лотар II
Карло
ДинастијаКаролинзи
ТаткоЛуј Благочестивиот
МајкаЕргенгарда Еспајеска
Каролиншкиот одрекувач на Лотаир I, удрен во Дорестад ( Средна Франција ) по 850 година.

Лотар бил најстариот син на каролиншкиот император Лудвиг Побожниот и неговата сопруга Ерменгарде Есбајеска,[1] ќерка на Ингерман, војводата на Есбаје. Во неколку наврати, Лотар ги повел своите полноправни браќа Пипин I Аквитански и Лудвиг Германски во бунт против нивниот татко за да протестираат против обидите да го направат нивниот полубрат Карло Ќелавиот сонаследник на франкиските поседи. По смртта на таткото, Карло и Лудвиг ги здружиле силите против Лотар во тригодишна граѓанска војна (840-843). Борбите меѓу браќата ја децентрализирале Франкиската Империја, составена од нивниот дедо Карло Велики, и преку власта во своите земји, ги поставиле темелите за развој на современа Франција и Германија.[2]

Смрт и последици

уреди
 
Обоено стакло од 13 век приказ на Лотар, Стразбуршка катедрала.

Во 855 година, тој сериозно се разболел, и очајувајќи се да се опорави, се откажа од престолот, ги поделил своите земјишта на тројцата синови и на 23 септември влезе во манастирот Прим, каде што починал шест дена подоцна. Тој бил погребан во Прим, каде што биле пронајдени неговите останки во 1860 година. Токму во Прим, Лотар најмногу бил е запаметен.[3]

Истата година, Лотаровото кралство било административно поделено меѓу неговите тројца синови во договор наречен Примски договор: најстариот, Лудвиг II, ја добил Италија и титулата император; вториот, Лотар II, ја примил Лотарингија; најмладиот, Карло, ја доби Прованса

Наводи

уреди

Цитати

уреди
  1.   Оваа статија вклучува текст од објавено дело кое сега е јавна сопственостChisholm, Hugh, уред. (1911). Encyclopædia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press. Отсутно или празно |title= (help)
  2. William W. Kibler; Grover A. Zinn (1995). Medieval France: An Encyclopedia. Psychology Press. стр. 1065–. ISBN 978-0-8240-4444-2.
  3. Screen, Elina (мај 2018). „Remembering and Forgetting Lothar I“. Writing the Early Medieval West. doi:10.1017/9781108182386.017. Посетено на 14 октомври 2021.

Извори

уреди
извори на Енциклопедија Британика 1911

Надворешни врски

уреди