Лазо Каровски

Лазо Каровски — (17 февруари 1927 во Кавадарци — 2 февруари 2000 во Скопје) ― македонски поет, литературен историчар и фолклорист

Животопис

Еден од првите македонски поети по ослободувањето, романописец, детски поет, литературен историчар и фолклорист. По завршувањето на гимназијалното образование во родниот град и во Скопје, дипломирал на Катедрата за југословенски литератури и македонски јазик на Филозофскиот факултет во Скопје, каде што и докторирал со темата „Печалбарството во македонската народна и уметничка литература“ (Македонски печалбарски песни), во 1973 година. Работел како гимназиски професор во Кавадарци и во Учителската школа во Битола, а потоа предавал на тамошната Педагошка академија.

Тој е еден од најпознатите македонски фолклористи, а истовремено е и познат автор и поет.

Библиографија

Каровски пишуваше и за деца и за возрасни.

Од неговото творештво за деца се издвојуваат следните збирки поезија:

• Овчарче (1946)
• Песната на славејот (1955)
• Митко шета со ракета

Во спомен на дванаесетте младинци од Ваташа убиени од Бугарите во Втората светска војна, ја напишал поемата: Крвава Балада (1947).

Од неговото творештво за возрасни се издвојуваат следните збирки поезија:

• Тиквешка легенда (1948) Преземи во PDF формат Архивирано на 27 септември 2007 г.
• Родината в песни (1951)
• Момина чука (1955)
• Родина
• Стравини (1958)

Од неговото прозно творештво се издвојуваат:

• Патишта (1959)
• Заорок (1971)
• Раскин

Каровски е исто така автор и на романсираните биографии на Климент и Наум Охридски.

Добитник е на бројни награди за литературна дејност.