Златко Крањчар

Златко Крањчар (хрватски: Zlatko Kranjčar; 15 ноември 1956, Загреб - 1 март 2021, Загреб) — поранешен хрватски фудбалер и тренер.

Златко Крањчар
Zlatko Kranjčar

Лични информации
Положба	напад
Клупски информации
Тековен клуб	Црна Гора (manager)
Младинска кариера
1966–1973	Dinamo Zagreb
Возрасна кариера*
Години	Екипа	Наст.	(Гол.)
1973–1983	Dinamo Zagreb	261	(98)
1983–1990	Rapid Vienna	201	(106)
1990	VSE St. Pölten	12	(2)
Вкупно		474	(206)
Меѓународна кариера
1977–1983	Yugoslavia	11	(3)
1990	Croatia	2	(1)
Тренерска кариера
1991	SV Wienerfeld
1991–1992	Austria Klagenfurt
1992–1994	Segesta
1994–1996	Croatia Zagreb
1996	FC Linz
1997	Slaven Belupo
1997	Segesta
1997–1998	NK Samobor
1998	Croatia Zagreb
1999–2000	El-Masry
2000	Mura
2000–2001	Marsonia
2001–2002	NK Zagreb
2002–2003	NK Rijeka
2003–2004	NK Zagreb
2004–2006	Croatia
2007	Croatia Sesvete
2007	Al-Shaab Sharjah
2009	Croatia Sesvete
2009	DAC Dunajská Streda
2009	Persepolis
2010–	Montenegro
*Клупски домашни лигашки настапи и голови

Животопис

Крањчар е роден на 15 ноември 1956 година во Загреб, денешна Хрватска. Неговото вистинско презиме е Крајнчар и така се презивал до својата 16. година. Тогаш, при издавањето на личната карта, службеникот направил грешка која не била веднаш воочена и подоцна тој бил запишан во фудбалскиот регистар со презимето Крањчар. Крањчар бил во брак со Елвира Крањчар, која по професија била инженерка по авиосообраќај, а подоцна била сопственичка на Галеријата Крањчар. Со неа имал две деца: фудбалерот Нико Крањчар и ќерката Лана, која живее во Париз. Во неколку прилики за него се зборувало дека бил алкохоличар, иако тој ги негирал таквите обвинувања: на пример, Здравко Мамиќ го обвинил дека премногу пие, додека во 2011 година Дејан Савичевиќ изјавил дека своевремено Крањчар бил отпуштен од функцијата тренер на црногорската репрезентација токму поради алкохолизмот. Крањчар умрел на 1 март 2021 година по долга и тешка болест.

Фудбалска кариера

војата фудбалска кариера ја започнал во ФК Динамо од Загреб каде почнал да тренира уште на десетгодишна возраст. Благодарение на тренерот Мирко Базиќ брзо преминал од јуниорската во сениорската екипа. Својот прв натпревар за првата екипа на ФК Динамо го одиграл во 1974 година, кога настапил на дербите против ФК Хајдук од Сплит. За ФК Динамо одиграл вкупно 262 натпревар во првенството на СФР Југославија, 28 натревари во југословенскиот куп и 18 натпревари во европските купови (Купот на европските шампиони, Купот на УЕФА и Купот на победниците на куповите). Во југословенското првенство постигнал вкупно 98 голови. Играјќи за ФК Динамо освоил три титули: шампион на Југославија (1981/1982) и Купот на маршалот Тито (1979/1980 и 1982/1983), а двапати (1975/1976 и 1981/1982) играл во финалето на Купот на маршалот Тито. Во 1984 година ја продолжил кариерата во ФК Рапид од Виена, а во 1990 преминал во ФК Санкт Пелтен, а една година подоцна преминал во СД Винерфелд каде во 1992 година го објавил крајот на играчката кариера, но потоа се премислил и одиграл уште една сезона за тој клуб.

Во два наврати, Крањчар бил тренер на ФК Динамо при што освоил четири шампионски титули на Хрватска. Од 2004 до 2006 година бил тренер на хрватската фудбалска репрезентација која ја однел на светското првенство во Германија. Исто така, тој бил тренер и на едне ирански клуб каде се прославил на 3 мај 2012 година, кога на еден натпревар судијата досудил непосточеки пенал за неговата екипа, а тој му наредил на фудбалерот да не даде гол. Најпосле, тој бил тренер на фудбалската репрезентација на Црна Гора за време на квалификациите за Европското првенство во 2012 година. Во 2005 година, Крањчар ја добил Државната награда за спорт „Фрањо Бучар“.