Економска методологија

Општи аспекти
Економија

Економија по региони Африка · Северна Америка Јужна америка · Азија Европа · Океанија
Историја на економските теории Микроекономија · Макроекономија
Методологија
Поведение · Информациска Економетрија · Развојна Опитна · Теорија на игрите Математичка
Специјалности и субспецијалности
Развој · Раст · Историја Меѓународна трговија · Трудова Благосостојба · Финансиска Монетарна теорија · Јавен сектор Индустриска организација · Право Еколошка · Економски системи Природни ресурси · Аграрна Животна средина · Регионална наука Урбана · Култура · Здравство
Списоци
Журнали · Публикации Категории · Теми · Економисти
Економски идеологии Анархистичка · Капиталистичка Комунистичка · Корпоралистичка Фашистичка · Џорџистичка Муслиманска · Laissez-faire Пазарен социјализам · Меркантилистичка Протекционизам · Социјалистичка Синдикализам · Третиот пат
Други економии Англосаксонска · Feudal Global · Hunter-gatherer Новоиндустријализирана земја Дворска · Плантажна Посткапиталистичка · Постиндустриска Социјална пазарна · Социјалистичка пазарна Жетонска · Традиционална Информациска · Транзициона · Еколошка
Портал економија
Кутијава: преглед разговор уреди

Економската методологија ги изучива методите, особено научните методи, поврзани со економијата, вклучувајќи ги и економските принципи на размислување.^[1]

Опсег

Општите методолошки проблеми имаат сличности и контрасти со природните науки и други општествени науки, поточно со:

дефиницијата за економија^[2]
опсегот на економијата издефиниран од нејзините методи^[3]
фундаментални принципи и оперативни значајности на економската теорија^[4]
методолошки индивидуализам против холизам во економијата^[5]
улогата на поедноставени претпоставки како рационален избор и максимизација на профитот во објаснувањето или предвидувањето^[6]
описна/позитивна, теорија на одлуки/нормативна и применета^[7] употреби на теоријата^[8]
научниот статус^[9] и економски империјализам^[10]
прашања од клучно значење за употребата и напредокот на економетријата^[11]
балансот на емпиријата и филозофскиот пристап^[12]
улогата на експериментите во економијата^[13]
улогата на математиката и математичката економија во економијата^[14]
пишувањето^[15] и економската реторика^[16]
односот помеѓу теоријата, набљудувањето, примената и методологијата во современата економија.^[17]

Во 1970-тите, економската методологија прераснала од периодично користен метод од страна на економистите во посебно истражувачко поле на економската наука. Во еден правец се проширила до границите на филозофијата, вклучувајќи ги и односите на економијата со филозофиајта на науката, епистемологијата^[18]. Во друг правец на филозофијата и економијата, како дополнителни полиња, се третираат теоријата на одлуките и етиката.^[19]

Цитати

Подолу следува историски примерок на општите методолошки изјави:

За среќа, нема ништо во вредносните закони што останува за некој од сегашните или идните писатели да го расчисти, теоријата за темата е целосна.
— Џон Стјуарт Мил, 1848 [1965], Принципите на политичката економија, трета книга. „University of Toronto Press“, стр. 594

До овој момент, ниеден хемичар не открил променета вредност во бисер или, пак, во дијамант.
— Карл Маркс, 1867 [1967]. Капитал, Њујорк, „International Publishers“, стр. 87

Економската доктрина е ... не тело на бетонска вистина, туку мотор за откривање на бетонската вистина. Слично велат и во теоријата за механика.
— Алфред Маршал, 1885. „Сегашната позиција на економијата“, реиздадена во „Меморијали на Алфред Маршал“ од Артур Сесил Пигу, 1925, Меморијали на Алфред Маршал, „Macmillan“, стр. 159.

Теоријата на економијата не доставува нешто во одредено време за веднаш да би се применила политиката на заклучоци. Тоа е повеќе метод отколку доктрина, умствен апарат, техника на размислување, која му помага на својот сопственик за донесе исправни заклучоци.
— Џон Мејнард Кејнс, 1922 „Вовед во економскиот прирачник на Кембриџ“, во книгата Пари од Д. Х. Робертсон, 1922

Речиси секоја изјава која ние, или било кој друг на истата тема, ја кажуваме и предизвикува судир на некои веќе постоечки мислења, според самата природа на работите, повеќето од истите до сега биле тешко докажани или побиени во областа на општествената теорија. Од голема помош е што сите наши тврдења можат да произлезат од конкретни примери од теоријата на игрите и стратегијата.
— Џон фон Нојман и Оскар Моргенстерн, 1944. „Теорија на игрите и економско однесување“, „Princeton University Press“, стр. 43.

Корисното општо правило, а тоа е научната теорија, има две својства. Прво, тоа треба да биде помалку или повеќе точно. Второ, тоа треба да биде применливо на доволно голем број можни настани.^[20]
— Џорџ Стиглер, 1966. „Теорија на цените“, Макмилан компани, 1966, стр. 5.

Фактот што економијата не е физика не значи дека ние не треба да целиме кон воспоставување на истите фундаментални стандарди за тоа што претставува легитимен аргумент. Можеме да инсистираме на тоа крајниот критериум за оценување на економските идеи да биде степенот до кој тие ни помагаат да резимираме податоци, но не е легитимно да се обидеме да ги заштитиме атрактивните теории од податоците.
— Кристофер Симс, 1996. „Макроекономијата и методологијата“, Journal of Economic Perspectives, 10(1), стр. 111.

Поврзано

Методологија на економетрија

Надворешни врски

Весник за економска методологија - страна .. „EconPapers“
Даниел М. Хаусмен, Филозофија на економијата (со фокус на методологијата), Stanford Encyclopedia of Philosophy
Милтон Фридман, „Методологијата на позитивна економија“

Наводи

↑ :Стисни + копче за зголемување на помал текст на врската подолу.
   • Роџер Бекхаус, 2008. „методологија на економијата, The New Palgrave Dictionary of Economics, 2 издание. Апстракт.
   • Лоренс А. Боланд, 1987. „методологија“ The New Palgrave: A Dictionary of Economics, верзија 3, стр. 455-56.
   • Даниел М. Хасмен, 1989. „Накратко за економската методологија“, Journal of Economic Perspectives, 3(2), стр. 115-127.
   • Кевин Д. Хувер, 1995. „Преглед: Зошто методологијата е важна во економијата?“ Economic Journal, 105(430), стр. 715-734.
↑ • Џон Стјуарт Мил, 1844. „За дефиницијата за политичка економија и за истражувачките методи соодветни на истата“, 5-ти есеј во Essays on Some Unsettled Questions of Political Economy.
• Роџер И. Бекхаус и Стивен Медема, 2008. "економија, дефиниција за", The New Palgrave Dictionary of Economics, 2 издание. Апстракт.
• _____. 2009. „Ретроспективи за дефиницијата за економија“, Journal of Economic Perspectives, 23(1), стр. 221–33 (close Bookmarks tab) Апстракт.
↑ Џон Невил Кејнз, 1891. The Scope and Method of Political Economy. Annotated chapter links. 4 издание, 1917 [1999]. Целосна Создржина. Архивирано на 25 август 2016 г.
↑ • Џон Хикс, 1939. Вредност и Капитал: Истрага за некои од фундаменталните принципи на економската теорија.
   • Теренс В. Хитчисон, 1938. Значењето и основните постулати на економската теорија.
  • Мартин Холис и Едвард Нил, 1975. Рационален економски човек, поглавје. 3,4,5 и 7. „Cambridge University Press“.
  • Пол Семјуелсон, 1947. Основи на економската анализа.
   • [[Ричард Липси, 2008. „Позитивна економија. Новиот економски речник. Второ издание. Апстракт.
   • Лоренс Боланд, 2008. „Инструментализам и оператионализам“, Ноевиот економски речник, Второ издание. Abstract.
   • _____, 2003. Основи на економскиот метод, 2 издание. Description and chapter врски.
↑ • Кошик Басу, 2008. „методолошки индивидуализам“, The New Palgrave Dictionary of Economics, 2 издание. Апстракт.
  • Едвард Нил, 1998. Општа теорија за трансформационот пораст, прв дел. „Cambridge University Press“.
   • Харолд Кинсејд, 2008. „индивидуализам против холизам“, The New Palgrave Dictionary of Economics, 2 издание. Апстракт.
   • Ф. А. Хаек, 1948. Индивидуализам и економски поредок. Поглавје-преглед врски.
   • Џорџ Џ. Стиглер и Пол Семјуелсон, 1963. „Дијалог за соодветната економска улога на државата“. Selected Papers, бр. 7. Архивирано на 27 мај 2010 г. „University of Chicago Graduate School of Business“.
   • Џејмс Букенан, 1990. „Доменот на уставната економија“, Constitutional Political Economy, 1(1), стр. 1^{[мртва врска]}-18, адаптирана како „Конституционална политичка економија“ во „Енциклопедија на јавен избор“ од К. Роули и Ф. Шнајдер, 2004, The Encyclopedia of Public Choice, в. 2, стр. 60-67.
   • Кенет Џ. Ароу, 1994. „Методолошки индивидуализам и општествено знаење“, American Economic Review, 84(2), стр. 1-9.
   • Ричард Тајлер и Кес Санстејн, 2008. Nudge: Improving Decisions about Health, Wealth, and Happiness. „Yale“. Опис и преглед.
   • Шизова Ј., 2004 Еволутивна економија во 21. век: Манифест, Еволутивен и институционален економски преглед, 1(1): 5-47.
↑ • Лоренс Боланд, 2008. „Контроверзии на претпоставките“, The New Palgrave Dictionary of Economics, Второ издание. Апстракт.
   • Милтон Фридман, 1953. „Методологија за позитивна економија“ во Есеј за позитивна економија.
   • Пол Семјуелсон, 1963. „Проблеми на методологијата: Дискусија“, American Economic Review, 53(2) American Economic Review, стр. 231-236. Реиздадено во „Милтон Фридман: Критичка оценка“ на Џ. К. Вуд и Р. Н. Вудс, 1990, Милтон Фридман: Критичка оценка, том 1, стр. 107-13. Преглед. „Routledge“.
   • Стенли Вонг, 1973. „Пресвртот и методологијата на Пол Семјуелсон“, American Economic Review, 63(3) стр. p. 312-325. Реиздадено во „Милтон Фридман: Критичка оценка“ на Џ. К. Вуд и Р. Н. Вудс, 1990, Милтон Фридман: Критичка оценка, том 2, стр. 224-43.
   • Шон Харгривс Хип, 2008. „економски човек, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.
   • Кенет Џ. Ароу, „The New Palgrave: A Dictionary of Economics“, 1989. „Економска теорија и хипотеза за рационалноста“, во The New Palgrave: Utility and Probability, стр. 25-39.
   • Данкан К. Фолеј, 2004. „Рационалност и идеологија во економијата“, Social Research, стр. 329-342. Верзија Архивирано на 11 август 2003 г. пред печатење.
   • Томас Џ. Сарџент, 1994. Огрничената рационалност во макроекономијата, „Oxford“. Description and chapter-preview 1st-page врски.
   • Вернон Л. Смит, 2008. Економска рационалност: Конструктивна и еколошка форма, „Cambridge“. Опис/содржини врски и прелгед.
↑ • Дејвид Колендер (1992). „Ретроспектива: Загубената уметност на економијата“, Journal of Economic Perspectives, 6(3), стр. 191-198.
• Џон Невил Кејнз, 1891. The Scope and Method of Political Economy. поглавје 1-2. Коментирани поглавја врски. четврто издание, 1917 [1999]. Целосна содржина. Архивирано на 25 август 2016 г.
↑ • Ричард Г. Липси, 2008. „позитивна економија“ The New Palgrave Dictionary of Economics. Второ издание. Апстракт.
   • Амартија Сен, 1980. „Описот како избор“, Oxford Economic Papers, Н.С., 32(3), стр. 353-369. Реиздадено во „Избор, благосостојба и мерење“, Сен, 1982. Поглавје-преглед врска, стр. 432-449.
   • Џон Невил Кејнз, 1891. Опсегот и методот на политичакта економија. поглавје 1 и 3. Коментирано поглавје врски. четвтро издание, 1917 [1999]. Целосна содржина. Архивирано на 25 август 2016 г.
   • Колин Камерер, 2003. Теорија на игрите со поведение: Експерименти и стратешки заемодејства, стр. 5-7 (мотај до 1.1 „What Is Game Theory Good For?“ Архивирано на 14 мај 2011 г.).
   • Кенет Боулдинг, 1969. „Економијата и науката за моралот“, American Economic Review, 59(1), стр. 1–12.
   • Ентони Барнс Аткинсон, 2009. „Економијата како наука за моралот“, Economica, 76(1), стр. 791–804.
   • „Економијата како наука за моралот“, 2011. American Economic Review, 101(3), статија-преглед врски.
↑ • Лајонел Робинс, 1932. An Essay on the Nature and Significance of Economic Science.
   • Ричард Липси, 2009. „Некои наследства на Робинс“, An Essay on the Nature and Significance of Economic Science", Economica, 76(302), стр. 845-56.
   • Александар Росенберг (1983). „Ако економијата не е наука, тогаш што е?“ Philosophical Forum, 14, стр. 296-314. Реиздадено во „Читајќи“, Читајќи ја филозофијата на општествените науки од М. Мартин и Л. Мекинтајер, 1996, стр. 661-674.
   • Даглас Хендс, 1984. „Што не е економијата: Одговор од економист за Росенберг“, Philosophy of Science, 51(3), стр. 495-503.
   • Даниел Хасмен, 1992. Неточните и одделните економски науки. Опис, поглавје 1 врска, преглед, и прегледи, прва страна: [1][2].
↑ • Едвард Лазир, 2000. „Економски иперијализам“, Quarterly Journal of Economics, 115(1), стр. 99-146. Архивирано на 30 јули 2017 г.
   • Џорџ Стиглер, 1984. „Економија-Империјална наука?“ Scandinavian Journal of Economics, 86(3), стр. 301-313.
   • Бен Фајн, 2000. „Економски империјализам и интелектуален напредок: Сегашноста како историја на економската мисла“ History of Economics Review, 32, стр. 10-36 Архивирано на 26 април 2012 г..
   • Џек Хиршлифер, 1985. „Економскиот домен кој се шири“, American Economic Review, 75(6), стр. 53-68 Архивирано на 23 септември 2015 г. (притисни +). Реиздадено во „Темната страна на силата: Економски темели на конфликтната теорија“ од Џек Хиршлифер, 2001. Поглавје 14, стр. 306- 42.
   • Гери С. Бекер, 1976. Економскиот пристап до човековото однесување. Опис и преглед.
   • _____, 1992. „Економско гледиште кон животот“. „Nobel Lecture“ врска Архивирано на 18 октомври 2012 г., исто така и во 1993, Journal of Political Economy, 101(3), стр. 383-409.
↑ • Кевин Хувер, 2008. „Случајноста во економијата и економетријата“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт и доказ.
   • Херман Волд, 1954. "Случајноста и економетријата", Econometrica, 22(2), стр. 162-177.
   • Клив Гренџер и П. Њуболд, 1974. „Невистинити уназадувања во економетријата“, Journal of Econometrics, 2(2), стр. 111-120.
   • Дејвид Хендри, 1980. „Економетрија - Алхемија или наука?“ Economica, Н.С., 47(188), стр. 387-406.
   • _____ 2001. „Достигнувања и предизвици во методологиајта на економетријата“, Journal of Econometrics, 100(1), стр. 7-10. PDF, стр. 1-4 Архивирано на 4 март 2016 г..
   • _____, 2001. Економетрија: Алхемија или наука - Есеј за методологиајта на економетријата, второ издание. „Oxford“. Опис Архивирано на 25 април 2012 г. и содржина. Архивирано на 18 мај 2013 г. Преглед во Economic Journal.
   • Едвард Лејмер, 1983. „Ајде да ги одземеме негативните страни на економетријата“, American Economic Review, 73(1), стр. 31-43.
   • Кристофер Симс, 1980. „Макроекономија и реалност“, Econometrica,48, бр. 1, стр. 1-48 Архивирано на 2 април 2012 г..
   • Фишер Блек, 1982. „Проблемот со економетриските модели“, Financial Analysts Journal, 38(2), стр. 29-37.
   • Од Труман Ф. Були, 1987. Предности на економетријата: петти светски конгрес, „Cambridge“ в. 2:
         Едвард Лејмер, „Економетриски метафори“, стр. 1- 28.
         Дејвид Хенри. „Економетриска методологија: Лична перспектива“, стр. 29- 42.
   • П. К. Б. Филипс, 1988. „Рефлекси на економетриската методологија“, Economic Record, 64(4), стр. 344–359. Апстракт.
   • Дејвид Хендри, Едвард Лејмер и Дејл Поирер, 1990. „ИТ дијалогот: Разговор за економетриската методологија“, Econometric Theory, 6(2), стр. 171-261.
   • Дирдре Меклоски и Стивен Т. Зилјек, 1996. „Стандардна грешка на уназадувањето“, Journal of Economic Literature, 34(1), стр. 97–114.
   • Кевин Хувер и Марк Сиглер, 2008. „Звук и бес: Меклоски и значајниот тест на економијата“, Journal of Economic Methodology, 15(1), стр. 1–37; Меклоски и Зилјиак, „Означувајќи ништо: Одговор на ...“ [preprint] и Хувер и Сиглер, ^[мртва врска] "... Реобединети за ..., стр. 39–68;
   • Едвард Џ. Нил и Карим Еруаки, 2011. Рационалниот економетриски човек, прв дел и поглавје 10. Едвард Елгар.
↑ • Марк Блож, 2007. „Општествената наука: Економија“, „Postwar developments“, методолошки аспекти во модерната економија, The New Encyclopædia Britannica, в. 27, стр. 346-47.
   • Едвард Џ. Нил (2004) „Критичниот реализам и трансформациониот пораст“. Во Transforming Economics. Преработено од П. Луис - Лондон: „Routledge“.76-95.
   • Френк Најт, 1924. „Ограничувањата на научниот метод во економијата“, во The Trend of Economics, Р. Џ. Тугвел, стр. 229-67.
   • Даниел М. Хосмен, 1983. „Ограничувањата на економската наука“, во Ограничувањата на законитоста: Студија на опсегот и природата на општественото знаење, Н. Ришер.
   • Лудвиг Вон Мисес, 1949. Човечка акција.
   • Брус Калдвел, [1987] 2008. „позитивизам“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.
↑ • В. Ф. Бастејбл, [1925] 1987. „експериментални методи во економијата“, The New Palgrave: A Dictionary of Economics, стр. 241.
   • Вернон Смит, [1987] 2008. „експериментални методи во економијата“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.
   • _____, 2008b. „експериментална економија“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание, Апстракт.
   • Херман Волд (1969). „Економетријата како пионер во неекперименталниот модел“, Econometrica, 37(3), стр. 369-381.
↑ • В. Стенли Џивонс, 1879. The Theory of Political Economy, второ издание, поглавје 1, „Вовед“ стр. 1-29.
   • Пол Семјуелсон, 1952. „Економската теорија и математиката - Извршена проценка“, American Economic Review, 42(2), стр. 56-66.
   • Д. В. Бушо и Р. В. Кловер, 1957. Вовед во математичката економија, стр. vii-viii и поглавје 1, стр. 3-8.
   • Жерард Дебро, ([1987] 2008). „математичка економија“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт. (Прво издадена со ревизија од 1986, „Теоретски модел: Математичка форма и економска содржина“, Econometrica, 54(6), стр. 1259-1270.)
   • _____ 1991. „Математизацијата на економската теорија“, American Economic Review, 81(1), стр. 1-7. Архивирано на 31 декември 2008 г.
   • Роберт Кловер, 1994. „Економијата како индуктивна наука“, Southern Economic Journal, 60(4), стр. 805-814.
   • _____, 1995.
   • Марк Блож, 2003. „Формалистичката револуција во 1950-тите“, Journal of the History of Economic Thought, 25(2), стр. 145-156. Апстракт.
   • Пол Кругмен, 1998, „Двапати ’На Здравје’ за формализмот“, Economic Journal, 108(451), стр. 1829-1836.
   • Теренс Хатчисон, 2000. За методологијата на економијата и формалистичката револуција, Едвард Елгар. Опис и преглед.
   • И. Рој Вејнтрауб, 2008. „математика и економија“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.
   • _____, 2002. Како економијата стана математичка наука, „Duke University Press“. опис Архивирано на 29 јули 2010 г., преглед, и 2 Архивирано на 28 септември 2011 г. 2.
   • Кенет Џ. Ароу, 1951. Општествен избор и поединечни вредности.
   • Амартија Сен, 1970 [1984]. Колективен избор и општествена благосостојба ISBN 0-444-85127-5.
   • _____, 2008. „општествен избор“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.
↑ • Вилијам Томсон, 1999. „Водич за малдите за пишување на економската теорија“, Journal of Economic Literature, 37(1), стр. 157-183. Архивирано на 15 јуни 2011 г.
   • _____, 2001. Водич за младите економисти: Делотворно пишување и говорење за економијата. поглавје-преглед врски.
   • Ерик Расмусен, 2001. „Афоризми на пишување, зборење и слушање“, во „Читање во игра и информација“ од Е. Расмусен стр. 389-420. PDF. Архивирано на 9 август 2015 г.
   • Доналд Меклоски, 1985. „Економско пишување“, Economic Inquiry, 23(2), стр. 187-222. Архивирано на 12 мај 2011 г.
   • Дејвид Лабенд и Кристофер Н. Тејлор, 1992. „Влијанието на лошото пишување во економијата“, Economic Inquiry, 30(4), стр. 673-688. Апстракт.^{[мртва врска]}
↑ • Д. Н. Меклоски, 1983. „Економската реторика“, Journal of Economic Literature, 21(2), стр. 481-517.
   • _____, [1985] 1998, второ издание. Економската реторија. поглавје-преглед врска.
   • Роџер Бекхаус, Т. Дудли Еванс и Вили Бендерсон, 1993. „Истражување на јазикот и реториакта во економијата“, во „Економијата и јазикот“ на Вили Хендерсон“, стр. 1-20 (преглед)
   • Џон Кенет Галбрејт, 1962. „Економскиот јазик“, Fortune, LXVI(6), декември, стр. 12-30, 169, 31. „FORTUNE“: Џон Кенет Галбрејт, извадоци од неговото писмо", 17 мај, 2006.
↑ • Весли Лионтиф, 1971. „Теоретски претпоставки и ненабљудувани факти“, American Economic Review, 61(1), стр. 1-7. Реиздадено во „Есеј по економија“ од В. Лионтиф, в. 1, поглавје 3, стр. 24-34.
   • Барк Блож, 1992. Економската методологија: Или како економистите објаснуваат, второ издание, „Cambridge“. Опис и преглед.
   • Роџер Бекхаус и Марк Блож, 1994. Нови насоки во економската методологија, „Routledge“. Содржински преглед.
   • П. А. Џ. Ван Бергик, 1997. Економска наука и практика: Улогите на академските економисти и политичките творци. Опис Архивирано на 16 април 2014 г. & преглед врски.
   • Д. Вејд Хендс, 2001. Без правила: Економска методологија и современа научна теорија, „Oxford“. опис и содржински прелгед.
   • Кристофер Симс, 1996. „Макроекономијата и методологијата“, Journal of Economic Perspectives, 10(1), стр. 105-120. Архивирано на 10 мај 2011 г.
   • Кевин Хувер, 2001. Методолошката и емпиријалната макроекономија, „Оxford“. опис и преглед.
   • Бруно С. Фреј, 2001. „Зошто економистите не ја почитуваат економската методологија?“, Journal of Economic Methodology, 8(1), стр. 41–47.
↑ Лоренс Боланд, 2006. "Седум декади на економска методологија: Поперова перспектива", во Карл Попер: Вековна проценка, в. 3, Ајен Чарлс Жарви. 219
↑ • _____, [1994] 2006, Економска анализа и морална филозофија, второ издание. Њујорк, „Cambridge University Press“. ISBN 0521558506
↑ „George J. Stigler, The Theory of Price, third edition. New York: The Macmillan Company, 1966, стр. 5.

[1] :Стисни + копче за зголемување на помал текст на врската подолу.
• Роџер Бекхаус, 2008. „методологија на економијата, The New Palgrave Dictionary of Economics, 2 издание. Апстракт.
• Лоренс А. Боланд, 1987. „методологија“ The New Palgrave: A Dictionary of Economics, верзија 3, стр. 455-56.
• Даниел М. Хасмен, 1989. „Накратко за економската методологија“, Journal of Economic Perspectives, 3(2), стр. 115-127.
• Кевин Д. Хувер, 1995. „Преглед: Зошто методологијата е важна во економијата?“ Economic Journal, 105(430), стр. 715-734.

[2] • Џон Стјуарт Мил, 1844. „За дефиницијата за политичка економија и за истражувачките методи соодветни на истата“, 5-ти есеј во Essays on Some Unsettled Questions of Political Economy.
• Роџер И. Бекхаус и Стивен Медема, 2008. "економија, дефиниција за", The New Palgrave Dictionary of Economics, 2 издание. Апстракт.
• _____. 2009. „Ретроспективи за дефиницијата за економија“, Journal of Economic Perspectives, 23(1), стр. 221–33 (close Bookmarks tab) Апстракт.

[3] Џон Невил Кејнз, 1891. The Scope and Method of Political Economy. Annotated chapter links. 4 издание, 1917 [1999]. Целосна Создржина. Архивирано на 25 август 2016 г.

[4] • Џон Хикс, 1939. Вредност и Капитал: Истрага за некои од фундаменталните принципи на економската теорија.
• Теренс В. Хитчисон, 1938. Значењето и основните постулати на економската теорија.
• Мартин Холис и Едвард Нил, 1975. Рационален економски човек, поглавје. 3,4,5 и 7. „Cambridge University Press“.
• Пол Семјуелсон, 1947. Основи на економската анализа.
• [[Ричард Липси, 2008. „Позитивна економија. Новиот економски речник. Второ издание. Апстракт.
• Лоренс Боланд, 2008. „Инструментализам и оператионализам“, Ноевиот економски речник, Второ издание. Abstract.
• _____, 2003. Основи на економскиот метод, 2 издание. Description and chapter врски.

[5] • Кошик Басу, 2008. „методолошки индивидуализам“, The New Palgrave Dictionary of Economics, 2 издание. Апстракт.
• Едвард Нил, 1998. Општа теорија за трансформационот пораст, прв дел. „Cambridge University Press“.
• Харолд Кинсејд, 2008. „индивидуализам против холизам“, The New Palgrave Dictionary of Economics, 2 издание. Апстракт.
• Ф. А. Хаек, 1948. Индивидуализам и економски поредок. Поглавје-преглед врски.
• Џорџ Џ. Стиглер и Пол Семјуелсон, 1963. „Дијалог за соодветната економска улога на државата“. Selected Papers, бр. 7. Архивирано на 27 мај 2010 г. „University of Chicago Graduate School of Business“.
• Џејмс Букенан, 1990. „Доменот на уставната економија“, Constitutional Political Economy, 1(1), стр. 1^{[мртва врска]}-18, адаптирана како „Конституционална политичка економија“ во „Енциклопедија на јавен избор“ од К. Роули и Ф. Шнајдер, 2004, The Encyclopedia of Public Choice, в. 2, стр. 60-67.
• Кенет Џ. Ароу, 1994. „Методолошки индивидуализам и општествено знаење“, American Economic Review, 84(2), стр. 1-9.
• Ричард Тајлер и Кес Санстејн, 2008. Nudge: Improving Decisions about Health, Wealth, and Happiness. „Yale“. Опис и преглед.
• Шизова Ј., 2004 Еволутивна економија во 21. век: Манифест, Еволутивен и институционален економски преглед, 1(1): 5-47.

[6] • Лоренс Боланд, 2008. „Контроверзии на претпоставките“, The New Palgrave Dictionary of Economics, Второ издание. Апстракт.
• Милтон Фридман, 1953. „Методологија за позитивна економија“ во Есеј за позитивна економија.
• Пол Семјуелсон, 1963. „Проблеми на методологијата: Дискусија“, American Economic Review, 53(2) American Economic Review, стр. 231-236. Реиздадено во „Милтон Фридман: Критичка оценка“ на Џ. К. Вуд и Р. Н. Вудс, 1990, Милтон Фридман: Критичка оценка, том 1, стр. 107-13. Преглед. „Routledge“.
• Стенли Вонг, 1973. „Пресвртот и методологијата на Пол Семјуелсон“, American Economic Review, 63(3) стр. p. 312-325. Реиздадено во „Милтон Фридман: Критичка оценка“ на Џ. К. Вуд и Р. Н. Вудс, 1990, Милтон Фридман: Критичка оценка, том 2, стр. 224-43.
• Шон Харгривс Хип, 2008. „економски човек, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.
• Кенет Џ. Ароу, „The New Palgrave: A Dictionary of Economics“, 1989. „Економска теорија и хипотеза за рационалноста“, во The New Palgrave: Utility and Probability, стр. 25-39.
• Данкан К. Фолеј, 2004. „Рационалност и идеологија во економијата“, Social Research, стр. 329-342. Верзија Архивирано на 11 август 2003 г. пред печатење.
• Томас Џ. Сарџент, 1994. Огрничената рационалност во макроекономијата, „Oxford“. Description and chapter-preview 1st-page врски.
• Вернон Л. Смит, 2008. Економска рационалност: Конструктивна и еколошка форма, „Cambridge“. Опис/содржини врски и прелгед.

[7] • Дејвид Колендер (1992). „Ретроспектива: Загубената уметност на економијата“, Journal of Economic Perspectives, 6(3), стр. 191-198.
• Џон Невил Кејнз, 1891. The Scope and Method of Political Economy. поглавје 1-2. Коментирани поглавја врски. четврто издание, 1917 [1999]. Целосна содржина. Архивирано на 25 август 2016 г.

[8] • Ричард Г. Липси, 2008. „позитивна економија“ The New Palgrave Dictionary of Economics. Второ издание. Апстракт.
• Амартија Сен, 1980. „Описот како избор“, Oxford Economic Papers, Н.С., 32(3), стр. 353-369. Реиздадено во „Избор, благосостојба и мерење“, Сен, 1982. Поглавје-преглед врска, стр. 432-449.
• Џон Невил Кејнз, 1891. Опсегот и методот на политичакта економија. поглавје 1 и 3. Коментирано поглавје врски. четвтро издание, 1917 [1999]. Целосна содржина. Архивирано на 25 август 2016 г.
• Колин Камерер, 2003. Теорија на игрите со поведение: Експерименти и стратешки заемодејства, стр. 5-7 (мотај до 1.1 „What Is Game Theory Good For?“ Архивирано на 14 мај 2011 г.).
• Кенет Боулдинг, 1969. „Економијата и науката за моралот“, American Economic Review, 59(1), стр. 1–12.
• Ентони Барнс Аткинсон, 2009. „Економијата како наука за моралот“, Economica, 76(1), стр. 791–804.
• „Економијата како наука за моралот“, 2011. American Economic Review, 101(3), статија-преглед врски.

[9] • Лајонел Робинс, 1932. An Essay on the Nature and Significance of Economic Science.
• Ричард Липси, 2009. „Некои наследства на Робинс“, An Essay on the Nature and Significance of Economic Science", Economica, 76(302), стр. 845-56.
• Александар Росенберг (1983). „Ако економијата не е наука, тогаш што е?“ Philosophical Forum, 14, стр. 296-314. Реиздадено во „Читајќи“, Читајќи ја филозофијата на општествените науки од М. Мартин и Л. Мекинтајер, 1996, стр. 661-674.
• Даглас Хендс, 1984. „Што не е економијата: Одговор од економист за Росенберг“, Philosophy of Science, 51(3), стр. 495-503.
• Даниел Хасмен, 1992. Неточните и одделните економски науки. Опис, поглавје 1 врска, преглед, и прегледи, прва страна: [1][2].

[10] • Едвард Лазир, 2000. „Економски иперијализам“, Quarterly Journal of Economics, 115(1), стр. 99-146. Архивирано на 30 јули 2017 г.
• Џорџ Стиглер, 1984. „Економија-Империјална наука?“ Scandinavian Journal of Economics, 86(3), стр. 301-313.
• Бен Фајн, 2000. „Економски империјализам и интелектуален напредок: Сегашноста како историја на економската мисла“ History of Economics Review, 32, стр. 10-36 Архивирано на 26 април 2012 г..
• Џек Хиршлифер, 1985. „Економскиот домен кој се шири“, American Economic Review, 75(6), стр. 53-68 Архивирано на 23 септември 2015 г. (притисни +). Реиздадено во „Темната страна на силата: Економски темели на конфликтната теорија“ од Џек Хиршлифер, 2001. Поглавје 14, стр. 306- 42.
• Гери С. Бекер, 1976. Економскиот пристап до човековото однесување. Опис и преглед.
• _____, 1992. „Економско гледиште кон животот“. „Nobel Lecture“ врска Архивирано на 18 октомври 2012 г., исто така и во 1993, Journal of Political Economy, 101(3), стр. 383-409.

[11] • Кевин Хувер, 2008. „Случајноста во економијата и економетријата“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт и доказ.
• Херман Волд, 1954. "Случајноста и економетријата", Econometrica, 22(2), стр. 162-177.
• Клив Гренџер и П. Њуболд, 1974. „Невистинити уназадувања во економетријата“, Journal of Econometrics, 2(2), стр. 111-120.
• Дејвид Хендри, 1980. „Економетрија - Алхемија или наука?“ Economica, Н.С., 47(188), стр. 387-406.
• _____ 2001. „Достигнувања и предизвици во методологиајта на економетријата“, Journal of Econometrics, 100(1), стр. 7-10. PDF, стр. 1-4 Архивирано на 4 март 2016 г..
• _____, 2001. Економетрија: Алхемија или наука - Есеј за методологиајта на економетријата, второ издание. „Oxford“. Опис Архивирано на 25 април 2012 г. и содржина. Архивирано на 18 мај 2013 г. Преглед во Economic Journal.
• Едвард Лејмер, 1983. „Ајде да ги одземеме негативните страни на економетријата“, American Economic Review, 73(1), стр. 31-43.
• Кристофер Симс, 1980. „Макроекономија и реалност“, Econometrica,48, бр. 1, стр. 1-48 Архивирано на 2 април 2012 г..
• Фишер Блек, 1982. „Проблемот со економетриските модели“, Financial Analysts Journal, 38(2), стр. 29-37.
• Од Труман Ф. Були, 1987. Предности на економетријата: петти светски конгрес, „Cambridge“ в. 2:
Едвард Лејмер, „Економетриски метафори“, стр. 1- 28.
Дејвид Хенри. „Економетриска методологија: Лична перспектива“, стр. 29- 42.
• П. К. Б. Филипс, 1988. „Рефлекси на економетриската методологија“, Economic Record, 64(4), стр. 344–359. Апстракт.
• Дејвид Хендри, Едвард Лејмер и Дејл Поирер, 1990. „ИТ дијалогот: Разговор за економетриската методологија“, Econometric Theory, 6(2), стр. 171-261.
• Дирдре Меклоски и Стивен Т. Зилјек, 1996. „Стандардна грешка на уназадувањето“, Journal of Economic Literature, 34(1), стр. 97–114.
• Кевин Хувер и Марк Сиглер, 2008. „Звук и бес: Меклоски и значајниот тест на економијата“, Journal of Economic Methodology, 15(1), стр. 1–37; Меклоски и Зилјиак, „Означувајќи ништо: Одговор на ...“ [preprint] и Хувер и Сиглер, ^[мртва врска] "... Реобединети за ..., стр. 39–68;
• Едвард Џ. Нил и Карим Еруаки, 2011. Рационалниот економетриски човек, прв дел и поглавје 10. Едвард Елгар.

[12] • Марк Блож, 2007. „Општествената наука: Економија“, „Postwar developments“, методолошки аспекти во модерната економија, The New Encyclopædia Britannica, в. 27, стр. 346-47.
• Едвард Џ. Нил (2004) „Критичниот реализам и трансформациониот пораст“. Во Transforming Economics. Преработено од П. Луис - Лондон: „Routledge“.76-95.
• Френк Најт, 1924. „Ограничувањата на научниот метод во економијата“, во The Trend of Economics, Р. Џ. Тугвел, стр. 229-67.
• Даниел М. Хосмен, 1983. „Ограничувањата на економската наука“, во Ограничувањата на законитоста: Студија на опсегот и природата на општественото знаење, Н. Ришер.
• Лудвиг Вон Мисес, 1949. Човечка акција.
• Брус Калдвел, [1987] 2008. „позитивизам“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.

[13] • В. Ф. Бастејбл, [1925] 1987. „експериментални методи во економијата“, The New Palgrave: A Dictionary of Economics, стр. 241.
• Вернон Смит, [1987] 2008. „експериментални методи во економијата“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.
• _____, 2008b. „експериментална економија“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание, Апстракт.
• Херман Волд (1969). „Економетријата како пионер во неекперименталниот модел“, Econometrica, 37(3), стр. 369-381.

[14] • В. Стенли Џивонс, 1879. The Theory of Political Economy, второ издание, поглавје 1, „Вовед“ стр. 1-29.
• Пол Семјуелсон, 1952. „Економската теорија и математиката - Извршена проценка“, American Economic Review, 42(2), стр. 56-66.
• Д. В. Бушо и Р. В. Кловер, 1957. Вовед во математичката економија, стр. vii-viii и поглавје 1, стр. 3-8.
• Жерард Дебро, ([1987] 2008). „математичка економија“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт. (Прво издадена со ревизија од 1986, „Теоретски модел: Математичка форма и економска содржина“, Econometrica, 54(6), стр. 1259-1270.)
• _____ 1991. „Математизацијата на економската теорија“, American Economic Review, 81(1), стр. 1-7. Архивирано на 31 декември 2008 г.
• Роберт Кловер, 1994. „Економијата како индуктивна наука“, Southern Economic Journal, 60(4), стр. 805-814.
• _____, 1995.
• Марк Блож, 2003. „Формалистичката револуција во 1950-тите“, Journal of the History of Economic Thought, 25(2), стр. 145-156. Апстракт.
• Пол Кругмен, 1998, „Двапати ’На Здравје’ за формализмот“, Economic Journal, 108(451), стр. 1829-1836.
• Теренс Хатчисон, 2000. За методологијата на економијата и формалистичката револуција, Едвард Елгар. Опис и преглед.
• И. Рој Вејнтрауб, 2008. „математика и економија“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.
• _____, 2002. Како економијата стана математичка наука, „Duke University Press“. опис Архивирано на 29 јули 2010 г., преглед, и 2 Архивирано на 28 септември 2011 г. 2.
• Кенет Џ. Ароу, 1951. Општествен избор и поединечни вредности.
• Амартија Сен, 1970 [1984]. Колективен избор и општествена благосостојба ISBN 0-444-85127-5.
• _____, 2008. „општествен избор“, The New Palgrave Dictionary of Economics, второ издание. Апстракт.

[15] • Вилијам Томсон, 1999. „Водич за малдите за пишување на економската теорија“, Journal of Economic Literature, 37(1), стр. 157-183. Архивирано на 15 јуни 2011 г.
• _____, 2001. Водич за младите економисти: Делотворно пишување и говорење за економијата. поглавје-преглед врски.
• Ерик Расмусен, 2001. „Афоризми на пишување, зборење и слушање“, во „Читање во игра и информација“ од Е. Расмусен стр. 389-420. PDF. Архивирано на 9 август 2015 г.
• Доналд Меклоски, 1985. „Економско пишување“, Economic Inquiry, 23(2), стр. 187-222. Архивирано на 12 мај 2011 г.
• Дејвид Лабенд и Кристофер Н. Тејлор, 1992. „Влијанието на лошото пишување во економијата“, Economic Inquiry, 30(4), стр. 673-688. Апстракт.^{[мртва врска]}

[16] • Д. Н. Меклоски, 1983. „Економската реторика“, Journal of Economic Literature, 21(2), стр. 481-517.
• _____, [1985] 1998, второ издание. Економската реторија. поглавје-преглед врска.
• Роџер Бекхаус, Т. Дудли Еванс и Вили Бендерсон, 1993. „Истражување на јазикот и реториакта во економијата“, во „Економијата и јазикот“ на Вили Хендерсон“, стр. 1-20 (преглед)
• Џон Кенет Галбрејт, 1962. „Економскиот јазик“, Fortune, LXVI(6), декември, стр. 12-30, 169, 31. „FORTUNE“: Џон Кенет Галбрејт, извадоци од неговото писмо", 17 мај, 2006.

[17] • Весли Лионтиф, 1971. „Теоретски претпоставки и ненабљудувани факти“, American Economic Review, 61(1), стр. 1-7. Реиздадено во „Есеј по економија“ од В. Лионтиф, в. 1, поглавје 3, стр. 24-34.
• Барк Блож, 1992. Економската методологија: Или како економистите објаснуваат, второ издание, „Cambridge“. Опис и преглед.
• Роџер Бекхаус и Марк Блож, 1994. Нови насоки во економската методологија, „Routledge“. Содржински преглед.
• П. А. Џ. Ван Бергик, 1997. Економска наука и практика: Улогите на академските економисти и политичките творци. Опис Архивирано на 16 април 2014 г. & преглед врски.
• Д. Вејд Хендс, 2001. Без правила: Економска методологија и современа научна теорија, „Oxford“. опис и содржински прелгед.
• Кристофер Симс, 1996. „Макроекономијата и методологијата“, Journal of Economic Perspectives, 10(1), стр. 105-120. Архивирано на 10 мај 2011 г.
• Кевин Хувер, 2001. Методолошката и емпиријалната макроекономија, „Оxford“. опис и преглед.
• Бруно С. Фреј, 2001. „Зошто економистите не ја почитуваат економската методологија?“, Journal of Economic Methodology, 8(1), стр. 41–47.

[18] Лоренс Боланд, 2006. "Седум декади на економска методологија: Поперова перспектива", во Карл Попер: Вековна проценка, в. 3, Ајен Чарлс Жарви. 219

[19] • _____, [1994] 2006, Економска анализа и морална филозофија, второ издание. Њујорк, „Cambridge University Press“. ISBN 0521558506

[20] „George J. Stigler, The Theory of Price, third edition. New York: The Macmillan Company, 1966, стр. 5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]