Гистав Моро
Гистав Моро (француски: Gustave Moreau; 6 април 1826 – 18 април 1898) — француски симболистички сликар посветен на теми од библиски и митолошки карактер. Имал влијание врз творештвото на симболистичките книжевници.
| Гистав Моро Gustave Moreau | |
|---|---|
 Автопортрет на Гистав Моро (1850) | |
| Роден(а) | 6 април 1826 Париз |
| Починал(а) | 18 април 1898 (возр. 72) Париз |
| Националност | Французин |
| Образование | Франсоа Едуар Пико |
| Познат(а) по | сликарство |
| Правец | симболизам |
Животопис
уредиМоро е роден во Париз. Татко му бил архитект, кој благовремено ја препознал дарбата кај сина си, па го пратил да се обучува. Најпрвин учел сликање кај Франсоа Едуар Пико, а потоа се спријателил со Теодор Шасерио, чиј стил влијаел и на неговиот. Во текот на 25 години имал близок, и веројатно љубовен однос со Аделаида Александрина Дире, која ја нацртал на неколку наврати.[1] Прва слика му била „Пиета“, денес сместена во катедралата во Ангулем. На Парискиот салон во 1853 г. ги изложил сликите „Сцена од Песна над песните“ и „Смртта на Дариј“. Истата година зел учество на Светската изложба со „Атињаните со Минотаурот“ и „Мојсеј ги собува сандалите кога ја здогледува Ветената Земја“.
Делото „Едип и сфингата“ претставува едно од првите симболистички слики во историјата на уметноста. Првпат во јавноста е изложена на Парискиот салон во 1864, а денес е дел од редовната збирка на музејот Метрополитен во Њујорк.[2]
Во 1891 г. Моро станал професор на Ликовната академија (École des Beaux-Arts) во Париз каде, меѓу останатите, предавал и на фовистичките сликари Анри Матис и Жорж Руоло. Кај него се школувале и Жил Фландрен, Теодор Палади и Леон Прентамп.
Починал во Париз и погребан е на Монмартрските гробишта.
Во текот на својот творечки живот, Моро изработил над 8.000 слики, акварели и цртежи. Многу од нив се изложени во Националниот музеј „Гистав Моро“ во на улицата Рошфуко (IX округ) во Париз. Музејот е сместен во неговото поранешно ателје и отворен е во 1903 г. По неговите простории честопати шетал писателот Андре Бретон, кој го сметал Моро за предвесник на надреализмот.
Галерија
уреди-
„Пиета“ (1852) -
„Орфеј (1865) -
„Прометеј“ (1868) -
„Европа“ (1869) -
„Салома“ (1876) -
-
„Јупитер и Семела“ (1894-95) -
Наводи
уреди- ↑ Kaplan, Julius (1974). Gustave Moreau. Little Brown & Company. стр. 7, 55. ISBN 0-8212-0628-1.
- ↑ Winkfield, Trevor (2012). „A Letter to Bryan Osburn from Trevor Winkfield“. The Brooklyn Rail.
Надворешни врски
уреди| „Гистав Моро“ на Ризницата ? |
- Мрежно место посветено на Густав Моро
- Национален музеј „Густав Моро“
- Кратка биографија на Моро Архивирано на 4 јули 2017 г. - Artchive.com
- Ресурси за Моро - Artcyclopedia