Вук Јеремиќ
Вук Јеремиќ (3 јули 1975, Белград) – српски политичар и дипломат. Бил претседател на Генералното собрание на Организацијата на обединетите нации (2012—2013) и министер за надворешни работи на Србија (2007—2012). Бил основач и претседател на Народната партија и Центарот за меѓународна соработка и одржлив развој.
| Вук Јеремиќ | |
|---|---|
| |
| Претседател на Генералното собрание на ОН | |
| На должноста 18 септември 2012 – 17 септември 2013 | |
| Претходник | Насир Абдулазиз Ал-Насер |
| Наследник | Џон Вилијам Еш |
| Министер за надворешни работи | |
| На должноста 15 мај 2007 – 27 јули 2012 | |
| Премиер | Воислав Коштуница Мирко Цветковиќ |
| Претходник | Вук Драшковиќ |
| Наследник | Иван Мркиќ |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | 3 јули 1975 Белград, Југославија (денес Србија) |
| Партија | Демократска партија (2000–2013) Народна партија (2017– ) |
| Сопружник | Наташа Јеремиќ, родена Лекиќ |
| Деца | 1 |
| Установа | Кралски колеџ, Кембриџ Лондонски универзитет Универзитет Харвард |
| Потпис | 
|
Животопис уреди
Потекло уреди
Родители на Вук Јеремиќ се Сена и Михајло Јеремиќ, поранешен директор на Југопетрол, родум од Чачак. Негови бабa и дедо по мајка се дипломатот Шериф Буљубашиќ и Садета Поздерац, директор на Втората белградска гимназија. Нејзин татко бил Нурија Поздерац, потпретседател на Антифашистичкото собрание за народно ослободување на Југославија, а нејзин дедо Мурат-ага Поздерац, еден од водачите на Цазинска Краина во време на османлиското владеење во БиХ.[1]
Образование уреди
Средно образование завршил во Првата белградска гимназија каде психологија му предавал Борис Тадиќ. Дипломирал теориска и експериментална физика во 1998 година на Кембриџ. Мастер диплома во сферата на државна администрација и меѓународен развој (Master in Public Administration in International Development) стекнал во 2003 година на Харвард (Harvard Kennedy School).
Политичка кариера уреди
Во политиката влегол како член на Демократската партија. Кога во 2004 година Борис Тадиќ станал претседател на Србија, Јеремиќ станал негов советник задолжен за надворешна политика.
Министер за надворешни работи уреди
За министер за надворешни работи на Србија бил избран на 15 мај 2007 година со изборот на втората влада на Воислав Коштуница, а на истата функција останал и по изборот на владата на Мирко Цветковиќ, на 7 јули 2008 година.
Претседател на Генералното собрание на ОН уреди
За претседател на Генералното собрание на Организацијата на обединетите нации бил избран на 8 јуни 2012 година. Од вкупно 190 држави колку што гласале, Јеремиќ добил 99 гласа, а неговиот противкандидат литванскиот пратеник Далиујус Чекуолис освоил 85 гласа. На должност стапи на 18 септември 2012 година.
За време на претседателството на Јеремиќ со Генералното собрание на Обединетите, на Палестина, по 65 години, со резолуцијата 67/19 ѝ бил признат статусот на држава набљудувач во Обединетите нации. Била усвоена првата меѓународна Спогодба за трговија со оружје, првиот правно обврзувачки инструмент во историјата на Обединетите нации за воспоставување заеднички стандарди за меѓународен трансфер на конвенционално оружје.[2]
Кандидат за Генерален секретар на ОН уреди
Во 2016 година бил кандидат на Србија за Генерален секретар на Обединетите нации. На последното гласање го освоил второто место од вкупно 13 кандидати. Кандидатот Антонио Гутереш победил на овие избори.[3]
Демократска партија уреди
На 14 февруари 2013 година, Извршниот одбор го исклучил Јеремиќ од Демократската партија заради непочитување на партиската десциплина, кршење на статутот на партијата и одлуката на Главниот одбор според кој поранешните министри биле обврзани да ѝ го вратат мандатот на партијата. Бившиот министер Душан Петровиќ по истата основа бил исклучен на 31 јануари 2013 година.[4] Заради оваа одлука Јеремиќ поднел тужба на Уставен суд и по одбивањето на истата ја напуштил ДП.[5][6]
Претседателски избори и основа на партија уреди
Јеремиќ учествувал на Претседателските избори во Србија во 2017 година како кандидат на групата граѓани „Мораме подобро“ (Морамо боље) и завршил на четврто место освојувајќи 206.676 гласа (5,66%).[7] На 22 октомври истата година, со група политичари и јавни личности ја основа Народната партија и бил избран за нејзин претседател.[8]
Приватно уреди
Оженет е со Наташа Јеремиќ, новинарка и ТВ водителка.
Од 2011 до 2015 година бил претседател на Тенискиот сојуз на Србија.
Исто така Јеремиќ е претседател на Центарот за меѓународна соработка и одржлив развој.[9][10]
Наводи уреди
- ↑ „Медаља прадеди и прабаби Јеремића (Б92, 11. новембар 2012)“. B92.net. Посетено на 14. 2. 2014.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help) - ↑ Overwhelming Majority of States in General Assembly Say ‘Yes’ to Arms Trade Treaty to Stave off Irresponsible Transfers that Perpetuate Conflict, Human Suffering
- ↑ „Гутереш формално изабран за Генералног секретара УН”, Блиц, [[13. октобар]] 2017.
- ↑ „I Vuk Jeremić isključen iz DS-a“. B92.net. 14. 2. 2013. Посетено на 14. 2. 2014.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |date=(help) - ↑ „"Odluka DS o mandatima krši Ustav"“. B92.net. 19. 2. 2013. Посетено на 14. 2. 2014.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |date=(help) - ↑ „USS nenadležan za mandat Jeremića“. B92.net. 23. 4. 2013. Посетено на 14. 2. 2014.. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |date=(help) - ↑ „РИК: Вучић изабрани председник Србије, коначни резултати”, Блиц, 20 април 2017.
- ↑ „Основана Народна странка, Јеремић председник”, Политика, 22.октобар 2017.
- ↑ „Vuk Jeremić - Predsednik Centra za međunarodnu saradnju i održivi razvoj“. Архивирано од изворникот на 9. 1. 2014. Посетено на 16. 1. 2014. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=, |archive-date=(help) - ↑ Blic Online | Jeremićev CIRSD i zvanično otvoren
