Волфрам хексакарбонил
Ворлфрам хексакарбонил (исто така наречен волфрам карбонил) — хемиско соединение со формула W(CO)6.Овој комплекс го дал првиот пример на диводороден комплекс.[2]
| |
| |
Назив според МСЧПХ Хексакарбонилволфрам | |
Други називи Волфрам карбонил | |
| Назнаки | |
|---|---|
14040-11-0 
| |
| EC-број | 237-880-2 |
| |
| 3Д-модел (Jmol) | Слика |
| PubChem | 98884 |
| |
| Својства | |
| Хемиска формула | |
| Моларна маса | 0 g mol−1 |
| Изглед | Безбојна цврста супстанца |
| Густина | 2.65 g/cm3 |
| Точка на топење | |
| нерастворлив | |
| Растворливост | слабо во THF |
| Опасност | |
| Безбедност при работа: | |
Главни опасности
|
Запалив, извор на CO |
| Опасност | |
| NFPA 704 | |
| Безбедносен лист | External SDS |
| Слични супстанци | |
| Други катјони | Хром хексакарбонил Молибден хексакарбонил |
| Дополнителни податоци | |
| (што е ова?) (провери) Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |
| Наводи | |
Ова безбојно соединение, како и неговите аналози на хром и молибден, е забележливо како испарлив, стабилен во воздухот дериват на волфрам во неговата состојба на нулта оксидација.
Подготовка, својства и структура
уредиW(CO)6 се подготвува со редукција на волфрам хексахлорид под притисок на јаглерод моноксид. Соединението е релативно стабилно на воздухот. Малку е растворлив во неполарни органски растворувачи. Волфрам карбонилот е широко користен во техниката на таложење предизвикана од електронски сноп - лесно се испарува и се распаѓа од електронскиот зрак обезбедувајќи пригоден извор на атоми на волфрам.[3]
W(CO)6 прифаќа октаедрална геометрија која се состои од шест CO лиганди слични на прачки кои зрачат од централниот W атом со диполен момент 0 D.
Реактивност
уредиСите реакции на W(CO)6 започнуваат со замена на некои CO лиганди во W(COсе однесува слично како Mo(CO)6 но има тенденција да формира соединенија кои се кинетички поцврсти.
6.svg)
Третманот на волфрам хексакарбонил со натриум циклопентадиенид проследен со оксидација на добиениот NaW(CO)3(C5H5) дава циклопентадиенилволфрам трикарбонил димер.[4]
Еден дериват е диводород комплекс W(CO)3[P(C6H11)3]2(H2).[2]
Три од овие CO лиганди може да се поместат со ацетонитрил.[5] W(CO)6 се користи за десулфурирање на органосулфурни соединенија и како прекурсор на катализаторите за метатеза на алкен.
Безбедност и ракување
уредиКако и сите метални карбонили, W(CO)6 е опасен извор на испарлив метал, како и CO.
Наводи
уреди- ↑ Even, J.; Yakushev, A.; Dullmann, C. E.; Haba, H.; Asai, M.; Sato, T. K.; Brand, H.; Di Nitto, A.; Eichler, R.; Fan, F. L.; Hartmann, W.; Huang, M.; Jager, E.; Kaji, D.; Kanaya, J.; Kaneya, Y.; Khuyagbaatar, J.; Kindler, B.; Kratz, J. V.; Krier, J.; Kudou, Y.; Kurz, N.; Lommel, B.; Miyashita, S.; Morimoto, K.; Morita, K.; Murakami, M.; Nagame, Y.; Nitsche, H.; и др. (2014). „Synthesis and detection of a seaborgium carbonyl complex“. Science. 345 (6203): 1491–3. Bibcode:2014Sci...345.1491E. doi:10.1126/science.1255720. PMID 25237098. S2CID 206558746. (бара претплата)
- ↑ 2,0 2,1 Kubas, G. J., Metal Dihydrogen and σ-Bond Complexes, Kluwer Academic/Plenum Publishers: New York, 2001.
- ↑ Randolph, S.; Fowlkes, J.; Rack, P. (2006). „Focused, Nanoscale Electron-Beam-Induced Deposition and Etching“. Critical Reviews of Solid State and Materials Sciences. 31 (3): 55. Bibcode:2006CRSSM..31...55R. doi:10.1080/10408430600930438. S2CID 93769658.
- ↑ Manning, A. R.; Hacket, Paul; Birdwhistell, Ralph (1990). „Hexacarbonylbis(η5‐Cyclopentadienyl)Dichromium, Molybdenum, and Tungsten and their Analogs, M2(η5‐C5H4R)2(CO)6 (M = Cr, Mo, and W; R = H, Me or PhCH2)“. Inorganic Syntheses. 28: 148–149. doi:10.1002/9780470132593.ch39. ISBN 9780470132593.
- ↑ Kubas, G. J.; van der Sluys, L. S. (1990). „TricarbonylTris(nitrile) Complexes of Cr, Mo, and W“. Inorganic Syntheses. Inorganic Syntheses. 28. стр. 29–33. doi:10.1002/9780470132593.ch6. ISBN 9780470132593.