Васко Граса Моура

Васко Граса Моура (роден на 3 јануари 1942 година во Порто - починал на 27 април 2014 година во Лисабон) — португалски поет, раскажувач, драматург, есеист.

Васко Граса Моура
Роден	3 јануари 1942 Порто, Португалија
Починал	27 април 2014 Лисабон, Португалија
Националност	Португалец
Занимање	поет

Животопис

Моура е роден е во Порто на 3 јануари 1942 година. Студирал право и бил значајна фигура во јавниот и политичкиот живот на Португалија и Европа. Раководел со најреномираните институции во Португалија, од националната телевија, до институции од областа на културата и уметноста. Но покрај овој дел од неговиот живот, преку своето творештво се вбројува меѓу најреномираните современи португалски поети.

Како поет се прославил со книгата „Модус што се менува“ (1963), по која следеле:

• Англиска седмица (1965)
• Декември и други песни (1976)
• Рецитативи (1977)
• Инструменти за меланхолијата (1980)
• Концерт во поле (1993)
• Семејни сонети (1995)
• Песни со личностш (1997)
• Тестамент на вгм (2001).

Како раскажувач ги објавил:

• Четшри последни песни (1987)
• Бродолом на Сепулведа (1988)
• Заминувањето на Софонизба во шест и дванаесет наутро (1993)
• Смртта на Никој (1998)
• Љубов моја, ноќе беше (2001).

Како есеист, ги објавил книгите:

• Луис де Камоеш: неколку предизвици (1980)
• Повеќе гласови (1987)
• Портрети на Изабел и други обиди (1994).

Освен тоа, објавил и две пиеси: Смена на момчињата на удар (1987) и Актот на Мофино Мендес (1994); еден дневник: Проживеани околности (1995); три книги хроники: Хартии од дневник (1997), Против Бернардо Соареш и други опсервации (1999) и Страници од Порто (2001); и една книга за деца: Чизмите на наред- никот (2001).

Како преведувач, Васко Граса Моура ги има преведено, меѓу останатите, Шекспир, Рилке, Гарсија Лорка, Валтер Бенјамин и Нов живот и Божествената комедија од Данте Алигиери. За последната ја има добиено наградата Песоа во 1995 година. Добитник на Златниот венец на Струшките вечери на поезијата во 2004 година.