Анри Гец

Анри Гец, бил француски сликар и уметнички графичар од американско потекло. Роден е на 29 септември 1909 година во Њујорк , а починал на 12 август 1989 година во Ница.

Животопис

Анри Гец своето детство го поминал во Њујорк, каде завршува средно и основно училиште. На возраст од осумнаесет години, тој се преселил во Бостон, каде што се запишал на престижниот Технолошки институт во Масачусетс, каде што студирал за електротехника. Во тоа време започнал и неговиот интерес за уметност. Во 1929 година, Гец се запишал на Харвардскиот универзитет, каде што, меѓу другото, ги следел и предавањата за историјата на уметноста. Истата година, тој го напуштил универзитетот за да се посвети на сликарството, запишувајќи се во Гранд Централното уметничко училиште во Њујорк. Во ова време, кај него се родила желба да оди во Париз.

Заминувањето во Париз

Гец пристигнува во Франција со чамец, на 14 јули 1930. Тој се запишал во неколку Париски академии, некое време е студент во Амедео Озенфан. Тој се запознава со уметноста на Пабло Пикасо, Анри Матис, Георг Руо, [[Пол Клеи Клеа] Василиј Кандински. Септември 1935 година тој се сретнал со Кристин Буместер, исто така уметник, која станува негова сопруга во декември истата година. Гец и Кристина го сретнуваат Ханс Хартунг, апстрактен сликар, со кого ќе развие доживотно пријателство.

Анри Гец (1950 година)

Апсрактен период

После 1947 година сликарството на Анри Гец полека ја напушта надреалистичката концепција и се претвора во чисто апстрактно изразување. Гецовото апстрактно сликарство е слично на апстракцијата насликана од страна на Хартунг и Шнајдер. На крајот од тој период, Гец уште еднаш ја променил локацијата на неговото студио, и се пресели на улицата Гренеле во седмиот париски арондисман во Париз, недалеку од Ајфеловата кула. По средината на седумдесеттите години, Гец се вратил на сликарството во студиото. "Јас повеќе не морам да ја гледам природата, сега е во мене", вели уметникот. Во 1971 година Кристина, сопругата на Геко, умира од рак. После тоа, Гец живее само за неговото сликарство.

Графички дела

Гец почнал да се занимава со Графичката уметност во 1940 година. Вкупниот графички опус се проценува на околу 650 графики. Најголемиот дел се наоѓа во графичкиот дел од Националната библиотека на Франција. Најголемиот придонес на Анте Геце кон современата уметност е откривањето на Графички техники во кои се користи силициум карбид, исто така познат како карборунд. Силициум карбид е екстремно тврд абразив и ја наоѓа својата основна примена во индустријата.

Техниката е заснована на принципот на длабока тишина, но наместо плочата која се обработува хемиски за да се постигнат разни тонови, се додаваат различни материјали, од кои повеќето се карабундиум, кој ја зема улогата на житото во Акватинт и ја задржува бојата во отпечаток. Во зависност од чистотата на употребеното зрно на карабундот, се добиваат посветли или потемни тонови слични на оние што се постигнуваат со акватинт, или разни други фини ефекти, отпечатоци од текстура и слично. Карабундиумот е фиксиран на панели со лакови или лепила.

Педагошка работа

Со педагошката работа Гец започнал дури во 1949 година. Учел сликарство во неколку академии, додека во 1965 година ја отворил својата академија, наречена Академија Гетц, која се наоѓа во Монпарнас, во Пасаж де Департ, а потоа во улицата Лион во 1975 година. Неговата академија, исто така, предавала графички техники, но Гец ја напуштил таа улога на помлади уметници, од кои повеќето биле главно поранешни ученици. Со педагошката работа застанал во 1984 година.

Музејот Гец Буместер

Делата на Анри Гец се наоѓаат во бројни приватни и јавни збирки во [Франција]], Германија, Шпанија, Италија и други европски земји, како на пример Соединетите Американски Држави, Јапонија, Бразил, Ерусалим.