Јанински Вилает

ولايت يانیه
*Vilâyet-i Yānyâ*
	ولايت يانیه; Vilâyet-i Yānyâ
	Вилает на Османлиско Царство
	Знаме
	Местоположба на Јанински ВилаетВилаетот во 1867–1912
Главен град	Јанина
Историја
	Население
Денес во	Грција; Албанија

Јанинински Вилает (на османлиски турски : ولايت يانيى ( ; на турски : Yanya Vilayeti) — вилает на Отоманското Царство. Основан во 1867 година, бил укинат во 1913 година. Неговата територија приближно го опфаќала Епир и Јужна Албанија. Негов главен град бил Јанина.

Историја уреди

Вилаетот бил основан во 1867 година. Нему му претходел истоимениот ејалет.

Во февруари-март1878, избувнал бунт на Епирските Грци во областа на Саранда, но тој бил задушен од османлиските власти.

Грчкото националистичко тврдење за Големата идеја било во спротивност со албанското национално движење кое е родено во 1878 година со Призренската лига и кое во Епир го претставувал поетот Наим Фрашери.

Во 1881 година, дел од територијата на вилаетот му била отстапена на Кралството Грција. Грците се обиделе да го ослободат остатокот од покраината во Грчко-турската војна април-мај 1897 година, но без успех.

Вилаетот исчезнал за време на Првата балканска војна 1912-1913 година: југот се припоил на Грција, северот, со Скадарскиот Вилает, го основа новото Кнежество Албанија.

Население уреди

Според отоманскиот попис од 1911 година, населението на вилаетот броело 560 835 жители, од кои 311 032 Грци, 244 638 муслимани, 3 990 Евреи и 1 175 други. Но, во извештајот од 1906 година, грчкиот конзулат во Јанина го проценува на 362 268 “. Грците „, односно верници на православната црква на грчкиот обред (вклучувајќи 213 216 грчки, 91 442 албански, 21 570 влашки) наспроти 262 841 муслимани (вклучувајќи 248 483 албански јазик и 14 358 грчки јазик)^[3]. Други извори наведуваат од 110 000 до 419 403 Грци, 210 000 до 315 000 Албанци, 25 000 до 140 000 Власи , 140 000 Турци, 20 000 Бугари, 7 000 Роми, итн.

Територија уреди

Грчки и албански носии од Јанинскиот Вилает. Паскал Себах, албум од отоманскиот павилјон на светската изложба во Виена, 1873.

Вилаетот бил опкружен со Скадарскиот и Битолскиот Вилает, а на југ, со Кралството Грција.

Поделби уреди

Вилаетот бил поделен на четири санџаци:

Јанински Санџак (Yanya Sancağı)
Санџак Ѓирокастро (Ergiri Sancağı)
Санџак Превеза (Preveze Sancağı)
Бератски Санџак (Berat Sancağı)

Наводи уреди

↑ Mutlu, Servet. „Late Ottoman population and its ethnic distribution“ (PDF). стр. 29–31. Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-09-18. Посетено на 2012-12-24. Corrected population for Mortality Level=8.
↑ Teaching Modern Southeast European History Архивирано на 20 март 2012 г.. Alternative Educational Materials, p. 26
↑ Dépret Isabelle, « La construction nationale en Épire, 1912-1939 : le rôle du facteur confessionnel et du haut clergé orthodoxe », Revue d’histoire moderne et contemporaine, 2009/3 (n° 56-3), p. 123-149.

[lopied-1] Mutlu, Servet. „Late Ottoman population and its ethnic distribution“ (PDF). стр. 29–31. Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-09-18. Посетено на 2012-12-24. Corrected population for Mortality Level=8.

[mseh-2] Teaching Modern Southeast European History Архивирано на 20 март 2012 г.. Alternative Educational Materials, p. 26

[3] Dépret Isabelle, « La construction nationale en Épire, 1912-1939 : le rôle du facteur confessionnel et du haut clergé orthodoxe », Revue d’histoire moderne et contemporaine, 2009/3 (n° 56-3), p. 123-149.

[1]

[2]

[3]