148780 Алќира

астероид

148780 Алќира (148780 Altjira) — двојно кубевано (класично тело од Кајперовиот Појас).[2] Споредната составница S/2007 (148780) 1 е прилично голема, со 140 наспроти 160 км.[4] Светлинската крива на Алќира е причично рамна (Δmag<0,10), што укажува на квазисферно тело со еднообразна површина.[5]

(148780) Алќира
Алќира и нејзиниот придружник сликани од „Хабл“ во 2006 г.
Откривање
Откриено воДлабок еклиптички преглед во Кит Пик[1]
Откриено20 октомври 2001
август 2006 (споредна)[2]
Ознаки
2001 UQ18
кубевано (ДЕП)[3]
Орбитални особености[1]
Епоха 13 јануари 2016 (јд 2457400,5)
Параметар на неодреденост 3
Лак на набљудување2539 дена (6,95 г)
Афел46,877 ае (7,0127 Тм)
Перихел41,572 ае (6,2191 Тм)
44,224 ае (6,6158 Тм)
Занесеност0,059979
294,10 г (107421 д)
124,29°
0,0033513° дневно
Наклон5,2056°
2,0132°
297,71°
Познати сателити1
Физички особености
Димензии≈128–200 (главна)[4] и 100–180 км (споредна)
Маса3,952×1018 кг[4]
Средна густина
0,5–2,0 г/см3[4]
0,06–0,14[4]
5,7[1] 5,6,[5] 5,4,[2] или 5,1[2] (главна)
споредната се разликува за 0,7 ± 0,2[2]

Орбитата на сателитот ги има следниве параметри: главната полуоска му е 9904 ± 56 км; периодот му е 139,561 ± 0,047 дена; занесеноста е 0,3445 ± 0,0045, а наклонот изнесува 35,19 ± 0,19° (повратно). Целиот систем има маса од 4 × 1018 кг.[4]

Телото е наречено по богот Алќира од митологијата на австралискиот домоворен народ Аренте, кој ја создал Земјата во Времето на сонување, а потоа се вратил на небото.[1]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 „JPL Small-Body Database Browser: 148780 Altjira (2001 UQ18)“ (2008-10-02 last obs). Посетено на 26 март 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Johnston's Archive on (148780) Altjira посет. 28 ноември 2011 г
  3. Marc W. Buie. „Orbit Fit and Astrometric record for 148780“. SwRI (Space Science Department). Посетено на 29 ноември 2011.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Grundy, W. M.; Noll, K. S.; Nimmo, F.; Roe, H. G.; Buie, M. W.; Porter, S. B.; Benecchi, S. D.; Stephens, D. C.; Levison, H. F.; Stansberry, J. A. (2011). „Five new and three improved mutual orbits of transneptunian binaries“ (PDF). Icarus. 213 (2): 678. arXiv:1103.2751. Bibcode:2011Icar..213..678G. doi:10.1016/j.icarus.2011.03.012. S2CID 9571163.
  5. 5,0 5,1 Transneptunian objects and Centaurs from light curves

Надворешни врски

уреди