Тихо Најдовски (Велес, 9 април 1933 - Велес, 25 април 2007) — македонски поет, писател за деца и млади.[1]

Животопис

уреди

Најдовски е роден во Велес на 9 април 1933 година. Завршил Филолошки факултет во Скопје. Еден од основачите и долгогодишен управник на меѓнародната книжевна манифестација „Рацинови средби“ во Велес. Член на ДПМ од 1969 година. Автор е на книгите: Малечка присутност (раскази, 1958), Трепетлика (раскази, 1969), Јасминка (раскази, 1970),28 начина за самоубиство ( 2011 ) Солзи (раскази, 1970), Сребрена капка (раскази, 1972), Ѕвездалии (раскази, 1980), И така се расте (раскази, 1986), Белиот галеб (роман, 1986), Задоцнета пролет (раскази, 1986), Сараџа (сатирични раскази, 1989), Златна пештера (бајка, 1989), Цвет и дете (раскази, 1989), Билјана (раскази, 1991), Дремливо патување (роман, 1992), Олеандровиот цвет (роман, 1995), Цибрина (поезија, 1996), Увил (поезија, 1997), Здравица (поезија, 1998), Потпора Збор (поезија, 1998), Меѓа (поезија, 1998), Мерка за немирот (поезија, 1999), Превалец (2000). Добитник на наградите: на РТС за книга за деца на СВП, „Климент Охридски“, „Деветти Ноември“ на град Велес.

Наводи

уреди
  1. Македонски писатели/Macedonian writers, Друштво на писатели на Македонија, 2004, стр. 170.