Википедија

Сибирски тигар

Сибирски тигар
Сибирски тигар
(P. tigris altaica)
Научна класификација
Царство: Животни
Колено: Хордови
Класа: Цицачи
Ред: Ѕверови
Семејство: Мачки
Род: Пантери
Вид: Тигар
Подвид: Сибирски тигар'
Триномен назив
Panthera tigris altaica
Теминк, 1884
Распространетост на сибирскиот тигар.

Сибирски тигар (науч. Panthera tigris altaica), познат и како амурски тигар,[1] „источносибирски тигар“ и „усуриски тигар“ е редок подвид на тигар што живее на Далечениот Исток. Тој е најголемaта мачка на светот и истовремено со тоа еден од најмалобројните подвидови тигри. Внесен е во Црвената книга и е заштитен, до тој степен што, за убивање на сибирски тигар во Кина следува смртна казна.[2].

Таксономија

уреди

Felis tigris било научното име предложено од Карл Линеј во 1758 година за тигарот.[3] Во 19 век, неколку примероци тигар биле собрани во источна Азија и опишани:

 
Женка во Зоо Скопје.
  • Felis tigris altaicus предложен од Кунрад Јакоб Теминк во 1844 година биле кожи од тигар со долги влакна и густи палта продавани во Јапонија, кои потекнувале од Кореја, најверојатно од животни убиени на Алтајските и писиханските планини.[4]
  • Tigris longipilis предложен од Леополд Фитцингер во 1868 година се засновал на долговлакнест тигар во Природонаучниот музеј,во Виена.[5]
  • Felis tigris var. amurensis предложен од Чарлс Дод во 1871 година бил заснован на кожа од тигри од Амурскиот регион.[6]
  • Felis tigris coreensis од Емил Брас во 1904 година била кожа од тигар од Кореја.[7]

Валидноста на неколку подвидови на тигрите била доведена во прашање во 1999 година. Повеќето претпоставени подвидови опишани во 19 и 20 век се разликувале врз основа на должината и бојата на крзното, моделите на риги и големината на телото - особености кои многу варираат во населенијата. Морфолошки, тигрите од различни региони се разликуваат малку, а се смета дека протокот на гени меѓу населенијата во тие региони е можен за време на плеистоценот. Затоа, било предложено да се признаат само два подвида тигри како валидни, имено Panthera tigris tigris во континентална Азија и P. t. sondaica на Големиte Сундски Острови и евентуално на Сундаленд.[8][9] Во 2015 година, морфолошките, еколошките и молекуларните црти на сите подводни типови тигри биле анализирани во комбиниран пристап. Резултатите ја поддржуваат разликата на двете еволутивни групи: континентални и сундски тигри. Авторите предложиле признавање на само два подвида: имено P. t. tigris кои се состојат од населенија на бенгалски, малајски, индокинески, јужнокинески, сибирски и касписки тигри; и P. t. sodaica која се состои од населенија на јавански, балиски и суматрански тигри.[10]

Во 2017 година, Мачешката специјалистичка група ја евидирала мачешката таксономија и сега ги признава сите населенија на тигри во континентална Азија како P. t. tigris.[11]

Особености

уреди

На должина се протега до 3 метри со опашот, висина од 1 метар во плеќите и тежина до 350 кг (расте цел живот). Нормалната тежина е околу 200 кг, а висината 90 см. Женките обично се помали — 100-180 кг. Крзното е жолтеникаво со црни ленти, оддолу на стомакот е бело. Долго и густо, тоа му овозможува да живее при температури и до -45 °C. Канџите се долги 10 см и мошне остри, а видот му е 5 пати подобар од човековиот. Сибирскиот тигар е ѕвер со огромна физичка моќ кој може да влече животно со размери на коњ со стотици метри. Независно од своите крупни размери може да трча со брзина од 50 км/ч, а некои единки и до 70 км/ч. Добар пливач е и многу ја сака водата. Секое животно има свое поединечно подрачје на живеење со просечна површина од 50 км2.

Исхрана

уреди

Сибирски тигар се храни само со месо. 65-90% од пленот е обичниот елен. Исто така негови пленови се и лосот, срната, еленот сика, горалот, дивата свиња и рисот.[12] Понекогаш лови и помал дивеч како зајаци и глувци. Наеднаш може да изеде до 20 кг месо.

Размножување

уреди

Половата зрелост достигнува на 4 годишна возраст. Се парат по секое време на годината за околу десетина дена. Бременоста е 3-3½ месеци. Раѓаат 2-4 слепи мачиња. На 2-3 недели ги отвораат очите, а на четвртата неделе веќе добро гледаат. До двомесечна возраст цицаат, а потоа почнуваат да се хранат и со месо. Сепак цицаат до седум месечна возраст а понегаш и повеќе.

Распространетост

уреди

Се среќава на Далечниот Исток, во Русија и Кина. Во Приморскиот крај на Русија живеат околу 450 единки, а во Кина нешто 40-50 (10%). Одделни единки се среќаваат и во Северна Кореја, до руско-кинеската граница. Како резултат на заштитата во последниве години популацијата споро се зголемува и ја проширува својата територија, враќајќи си ги старите живеалишта.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. ↑ Соколов В. Е. (1986). Редкие и исчезающие животные. Млекопитающие. Москва: Высш. шк.
  2. ↑ «Интересные факты об амурском тигре. Справка» — РИАНОВОСТИ посет. 3 септември 2008 г
  3. ↑ Linnaeus, C. (1758). „Felis tigris“. Caroli Linnæi Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I (decima, reformata. изд.). Holmiae: Laurentius Salvius. стр. 41.
  4. ↑ Temminck, C. J. (1844). „Aperçu général et spécifique sur les Mammifères qui habitent le Japon et les Iles qui en dépendent“. Во Siebold, P. F. v.; Temminck, C. J.; Schlegel, H. (уред.). Fauna Japonica sive Descriptio animalium, quae in itinere per Japoniam, jussu et auspiciis superiorum, qui summum in India Batava imperium tenent, suscepto, annis 1825 - 1830 collegit, notis, observationibus et adumbrationibus illustravit Ph. Fr. de Siebold. Leiden: Lugduni Batavorum.
  5. ↑ Fitzinger, L. J. (1868). „Revision der zur natürlichen Familie der Katzen (Feles) gehörigen Formen“. Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe. 58: 421–519.
  6. ↑ Dode, C. (1871). „Felis tigris, var. amurensis“. Proceedings of the Zoological Society of London (May): 480–481.
  7. ↑ Brass, E. (1904). Nutzbare Tiere Ostasiens. Pelz- und Jagdtiere, Haustiere, Seetiere. Neudamm: J. Neumann.
  8. ↑ Kitchener, A. (1999). „Tiger distribution, phenotypic variation and conservation issues“. Во Seidensticker, J.; Christie, S.; Jackson, P. (уред.). Riding the Tiger: Tiger Conservation in Human-Dominated Landscapes. Cambridge University Press. стр. 19–39. ISBN 978-0-521-64835-6.
  9. ↑ Kitchener, A.; Yamaguchi, N. (2010). „What is a Tiger? Biogeography, Morphology, and Taxonomy“. Во Tilson, R.; Nyhus, P. J. (уред.). Tigers of the World: The Science, Politics and Conservation of Panthera tigris (Second. изд.). London, Burlington: Academic Press. стр. 53–84. ISBN 978-0-08-094751-8. Занемарен непознатиот параметар |name-list-style= (help)
  10. ↑ Wilting, A.; Courtiol, A.; Christiansen, P.; Niedballa, J.; Scharf, A. K.; Orlando, L.; Balkenhol, N.; Hofer, H.; Kramer-Schadt, S.; Fickel, J.; Kitchener, A. C. (2015). „Planning tiger recovery: Understanding intraspecific variation for effective conservation“. Science Advances. 11 (5): e1400175. Bibcode:2015SciA....1E0175W. doi:10.1126/sciadv.1400175. PMC 4640610. PMID 26601191. Занемарен непознатиот параметар |name-list-style= (help)
  11. ↑ Kitchener, A. C.; Breitenmoser-Würsten, C.; Eizirik, E.; Gentry, A.; Werdelin, L.; Wilting, A.; Yamaguchi, N.; Abramov, A. V.; Christiansen, P.; Driscoll, C.; Duckworth, J. W.; Johnson, W.; Luo, S.-J.; Meijaard, E.; O’Donoghue, P.; Sanderson, J.; Seymour, K.; Bruford, M.; Groves, C.; Hoffmann, M.; Nowell, K.; Timmons, Z.; Tobe, S. (2017). „A revised taxonomy of the Felidae: The final report of the Cat Classification Task Force of the IUCN Cat Specialist Group“ (PDF). Cat News (Special Issue 11): 66−68. Занемарен непознатиот параметар |name-list-style= (help)
  12. ↑ „Л. Г. Капланов. Тигр. Изюбрь. Лось“. Архивирано од изворникот на 2008-12-08. Посетено на 2013-09-05.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Сибирски_тигар&oldid=5228470“