Петрино
Петрино — село во Општина Ресен, во областа Горна Преспа, во околината на градот Ресен.
| Петрино | |
  Петрино Местоположба на Петрино во Македонија
Петрино на карта
| |
| Координати 41°06′13″N 20°56′47″E / 41.10361° СГШ; 20.94639° ИГД | |
| Општина | Ресен |
| Население | 0 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 23030 |
|
Петрино на општинската карта  Атарот на Петрино во рамките на општината | |
 Петрино на Ризницата
| |
Географија и местоположба уреди
Петрино — село во Преспа. Соседни села на Петрино се: од север и исток Болно, од југ со Евла, и од запад со селата Велгошти, Рамне и Скребатно.
Историја уреди
Петрино е дислоцирано село, за негова претходна местоположба се спомнува дека било во месноста Старо Село, на околу 4 км северозападно од денешното.
Во XIX век, Петрино било село во нахијата Горна Преспа во Битолската каза на Отоманското Царство.
Население уреди
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Петрино се води како чисто македонско село во Битолската каза на Битолскиот санџак со 13 куќи.[2]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 150 Македонци.[3]
Селото имало најголем број на жители во 1953 година - 118, а во 1961 година - 98. По 1980 година селото е целосно раселено.
Според пописот од 2002 година, во селото Петрино немало жители.[4] Истото било потврдено и на пописот во 2021 година.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 78 | 112 | 128 | 118 | 98 | 29 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[5]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[6]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]
Родови уреди
Петрино било македонско село.
Родови во селото биле: Василевци, Јанчевци, Митревци, Раличевци, Ристевци и Темелковци.[9]
Избирачко место уреди
Селото е опфатено во избирачкото место бр. 1624 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште на селото Болно.[10]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 204 гласачи.[11]
Културни и природни знаменитости уреди
- Археолошки наоѓалишта[12]
- Старо Село — црква и некропола од средниот век на првобитното место на селото;
- Кале — населба од римско време и среден век;
- Цркви[13]
- Црква „Св. Јован Крстител“ — главна манастирска црква на Петринскиот манастир. На 22 октомври 1995 година осветен камел темелникот, а на 22 онтомври 2016 година комплетно осветена црквата;[14]
- Црква „Св. Симеон Столпник“ — параклис во Петринскиот манастир;
Личности уреди
- Мице Кипрев Јанчевски — македонски револуционер од ВМОРО.[15]
- Крсте Ристев Јанчевски — македонски револуционер од ВМОРО.[15]
- Ламбе Ристев Јанчевски — македонски револуционер од ВМОРО.[15]
- Тале Ристев Јанчевски — македонски револуционер од ВМОРО.[15]
- Ѓорги Василев Караѓозовски — македонски револуционер од ВМОРО.[16]
- Илија Кипрев Кипревски — македонски револуционер од ВМОРО.[16]
- Миле Митрев Настевски — македонски револуционер од ВМОРО.[17]
Иселеништво уреди
До 1949 година неколку семејства се иселиле во САД, Аргентина и во Бугарија.
Денес ова село е целосно раселено.
Наводи уреди
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 15.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 2 декември 2017.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ Јовановски, Владо (2005). Населбите во Преспа. Скопје: Ѓурѓа.
- ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ ОСВЕТУВАЊЕ НА МАНАСТИРСКАТА ЦРКВА СВ. ЈОВАН КРСТИТЕЛ (ИВАНДЕН), с. Петрино[мртва врска]
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 . Јасмина Дамјановска; Ленина Жила; Филип Петровски (2016). Илинденски сведоштва том II, дел I. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно
|title=(help)CS1-одржување: друго (link) - ↑ 16,0 16,1 . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2016). Илинденски сведоштва. том II, дел II. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно
|title=(help)CS1-одржување: друго (link) - ↑ . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2017). Илинденски сведоштва. том III, дел I. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно
|title=(help)CS1-одржување: друго (link)
_1941.jpg){kind=link}