Национално народно собрание
Националното народно собрание (кинески: 全国人民代表大会; пинјин: Quánguó Rénmín Dàibiǎo Dàhuì), скратено: ННС (人大; Rén-Dà) — еднодомниот законодавен дом (парламент) на НР Кина. Заседава во Големата народна сала во Пекинг и има 2.987 пратенички места. Со тоа е најголемиот парламент во светот.[1] ННС заседава секоја година заедно со Народното политичко советодавно собрание (НПСС), чии членови претставуваат разни општествени групи. Овие две тела заедно се нарекуваат „лиангхуј“ (две средби) и играат клучна улога во политичкиот живот на земјата.
Национално народно собрание 全国人民代表大会 Чуенгуо женмин дајбјао дахуј | |
---|---|
XII Национално народно собрание I пленарна седница | |
Тип | |
Тип | |
Водство | |
I Потпретседател | |
Генерален секретар | |
Состав | |
Места | 2.987 |
Политички групи |
|
Избори | |
Последни избори | 5–17 март 2013 |
Зборно место | |
Голема народна сала, Пекинг | |
Мрежно место | |
npc.gov.cn |
Народна Република Кина |
Оваа статија е дел од темата: |
|
Идеологија
Право
|
|
Во теорија, ННС е највисокиот државен орган во земјата со големи уставно-пропишани законодавни надлежности. Од 1990-тите наваму ННС претставува форум за расправање и усогласување на разликите помеѓу разните делови на партијата, владата и општествените групи. Меѓутоа, и покрај ова, извесни надворешни аналитичари сè уште го сметаат за „партиски апарат за дигање раце“.[2]
Надлежности и должности
уредиННС има низа надлежности и должности, меѓу кои се избирањето на претседателот на државата и одобрување на назначениот премиерот на Државниот совет и работните извештаи на државниот врв. Согласно уставот, секојдневната работа на установата ја врши Постојаниот комитет.
Избирање на пратениците
уредиСобранието има околу 3.000 пратеници, кои се бираат за мандат од пет години преку повеќестепен застапнички изборен систем. Пратениците се бираат на покраинските собранија, чиј состав пак се бира на собранија од понизок ранг, и така сè до собранијата што се избираат непосредно од гласачкото тело.
Постојат ограничувања на бројот на претставници. На државно ниво, тоа се 110 кандидати за 100 места, а на покраинско ниво соодносот е 120 кандидати за 100 места. Овој сооднос се зголемува во секој нареден степен assemblies, сè до најдолниот (селска заедница) каде нема ограничувања. Официјалниот став е дека бројот на кандидати треба да е поголем за 20% до 50% од бројот на пратенички места.
Заседание | Година | Пратеници | Број на жени |
% жени |
Малцински пратеници |
% малцински |
---|---|---|---|---|---|---|
I | 1954 | 1226 | 147 | 12 | 178 | 14,5 |
II | 1959 | 1226 | 150 | 12,2 | 179 | 14,6 |
III | 1964 | 3040 | 542 | 17,8 | 372 | 12,2 |
IV | 1975 | 2885 | 653 | 22,6 | 270 | 9,4 |
V | 1978 | 3497 | 742 | 21,2 | 381 | 10,9 |
VI | 1983 | 2978 | 632 | 21,2 | 403 | 13,5 |
VII | 1988 | 2978 | 634 | 21,3 | 445 | 14,9 |
VIII | 1993 | 2978 | 626 | 21 | 439 | 14,8 |
IX | 1998 | 2979 | 650 | 21,8 | 428 | 14,4 |
X | 2003 | 2985 | 604 | 20,2 | 414 | 13,9 |
XI | 2008 | 2987 | 637 | 21,3 | 411 | 13,8 |
XII | 2013 | 2987 | 699 | 23,4 |
Президиум
уредиПрезидиумот на ННС е тело на ННС со 178 члена.[6] Се состои од виши функционери на Комунистичката партија (КПК), државата, некомунистичките партии (Обединет фронт) и Секинескиот индустриско-трговски сојуз (中华全国工商业联合会), независни членови, началници на државните служби и народните организации, најистакнати членови на сите 35 делегации на заседанијата на ННС (вкл. оние од Хонгконг и Макао) и војската (Народна ослободителна армија).[6] Овој орган ги предлага претседателот и потпретседателот на државата, претседателот, потпретседателот и генералниот секретар на Постојан комитет на ННС, претседателот на Централниот воен комитет и претседателот на Врховниот народен суд. Сите предложени лица потоа одат на гласање пред ННС.[7] Функциите на телото се пропишани во Органскиот закон на ННС, но не и неговиот состав.[7]
Постојан комитет
уредиПостојаниот комитет на ННС е траен орган со состав избран од пратениците и се состои од следниве функционери:[8]
- претседател
- потпретседател
- генерален секретар
Досегашни претседатели на собранието
уреди- Лиу Шаочи 1956-1959
- Џу Де 1959-1976
- Сунг Чинглинг 1976-1978
- Је Џенјинг 1978-1983
- Пенг Џен 1983-1988
- Ван Ли 1988-1993
- Чао Ше 1993-1998
- Ли Пенг 1998-2003
- Ву Банггуо 2003-2013
- Џанг Деѓанг 2013–
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ International Parliamentary Union. „IPU PARLINE Database: General Information“. Посетено на 2013-06-09.
- ↑ "How China is Ruled: National People's Congress, BBC, Country Profile: China
- ↑ „Number of Deputies to All the Previous National People's Congresses in 2005 Statistical Yearbook, source:“. Национална статистичка служба на Кина. Посетено на 2010-06-30..
- ↑ „十一届全国人大代表将亮相:结构优化 构成广泛“. Посетено на 2012-03-26.
- ↑ Информации за XII заседание од International Parliamentary Union. „IPU PARLINE Database: General Information“. Посетено на 2013-06-09.
- ↑ 6,0 6,1 „Избран президиумот и утврден дневниот ред на собраниската седница од големо значење за Кина“. Сјинхуа. 4 март 2013. (англиски)
- ↑ 7,0 7,1 林 (Lin), 峰 (Feng) (2011). 郑 (Cheng), 宇硕(Joseph Y. S.) (уред.). Whither China's Democracy: Democratization in China Since the Tiananmen Incident. City University of Hong Kong Press. стр. 65–99. ISBN 978-962-937-181-4. At pp. 68–69.
- ↑ http://www.china.org.cn/english/archiveen/27743.htm
Надворешни врски
уреди- Национално народно собрание на НР Кина Архивирано на 24 февруари 2009 г. (англиски)
- Национално народно собрание на НР Кина
- Новости за Националното народно собрание — „Народен дневник“ (англиски)