Википедија

Мирослав Радовиќ

Мирослав Радовиќ (16 јануари 1984) е српски поранешен професионален фудбалер кој играл како крилен напаѓач.

Радовиќ ја започнал својата кариера во Партизан, пред да се приклучи на полскиот клуб Легија Варшава во летото 2006 година. Тој добил полско државјанство во јануари 2014 година.[1]

Клупска кариера уреди

Партизан уреди

По потпишувањето на својот прв професионален договор со Партизан во јуни 2003 година,[2] Радовиќ бил промовиран во сениорскиот тим под раководство на менаџерот Лотар Матеус за време на кампањата 2003–04. Тој, исто така, го направил своето деби во Лигата на шампионите на УЕФА таа сезона, влегувајќи како замена за Миливое Ќирковиќ во поразот со 1–2 на гости против Порто на 26 ноември 2003 година.[3] Во следната кампања 2004–05, Радовиќ му помогнал на Партизан да ја освои титулата на државното првенство. Тој исто така постигнал гол за паметење во 88. минута со кој го елиминирале Днепро Дњепропетровск во осминафиналето на Купот на УЕФА.[4] Во сезоната 2005-2006, Радовиќ настапи на 19 натпревари во сите натпреварувања, постигнувајќи три гола. Тој на крајот го напушти клубот во летниот преоден рок во 2006 година.

Легија Варшава уреди

На 30 јуни 2006 година, Радовиќ потпишал четиригодишен договор со полскиот клуб Легија Варшава .[5] Тој го направил своето официјално деби за тимот на 22 јули 2006 година, а тие го загубија својот натпревар од Суперкупот со 1–2 од Висла Плок. На 12 август 2006 година, Радовиќ го постигнал својот прв гол за Легија во поразот со 1–2 на домашната лига од ГКС Белчатов. Тој одиграл вкупно 27 лигашки настапи и постигна шест гола во својата прва сезона во клубот. Во следната сезона, Радовиќ го освоил својот прв трофеј со Легија победувајќи ја Висла Краков во финалето на Купот на Полска 2007-08 по пенали.

Во јануари 2009 година, Радовиќ потпишал нов договор со клубот до летото 2012 година [6] Тој потоа станал еден од клучните играчи на Легија, како најдобар стрелец на тимот во сезоната 2010-11. Во јуни 2011 година, Радовиќ го продолжил договорот со Легија на тригодишен договор.[7] Тој ги постигнал двата гола на неговиот тим во ремито 2–2 на домашен терен со Спартак Москва во првиот натпревар од плеј-оф рундата на УЕФА Лига Европа на 18 август 2011 година.[8] Во второто коло во групата Ц, Радовиќ постигнал победнички гол во 89. минута во победата од 3–2 на домашен терен над Хапоел Тел Авив.[9] Тој, исто така, постигнал три гола на два натпревари против Рапид Букурешт, кога клубот стигна до осминафиналето на натпреварувањето.[10][11]

 
Радовиќ го прославува голот за Легија во 2012 година

Конечно, по седум години играње во земјата, Радовиќ ја освоил својата прва титула Екстракласа во сезоната 2012–13. Тој, исто така, го предводел клубот до титулата во втора лига по ред, додека постигна 14 првенствени голови во сезоната 2013-2014. На 16 јули 2014 година, Радовиќ постигнал израмнувачки гол во 90. минута во ремито 1–1 со Сент Патрик Атлетик во првиот натпревар од второто квалификациско коло на Лигата на шампионите на УЕФА.[12] Тој потоа постигна гол во победата од 5-0 во реваншот.[13] На 30 јули 2014 година, Радовиќ бил стрелец на два гола во победата на неговиот тим со 4–1 над Селтик.[14][15] Сепак, клубот бил елиминиран во третото квалификациско коло по поразот со 0-3 на Селтик Парк.[16]

Хебеи Кина Форчн уреди

Во февруари 2015 година, Радовиќ ја напуштил Полска по речиси девет години и потпишал двегодишен договор со клубот од Лига 1 на Кина, Хебеи Чајна Форчн.[17] Тој бил една од првите аквизиции на новоименуваниот менаџер Радомир Антиќ. Сепак, Радовиќ го пропуштил поголемиот дел од сезоната 2015 поради повреда, запишувајќи само пет првенствени настапи и постигнувајќи два гола, а клубот се стекнал со промоција во Супер лигата.

Олимпија Љубљана уреди

На 8 февруари 2016 година, Радовиќ потпишал договор на една и пол година со Олимпија Љубљана .[18] Тој веднаш стана важен дел од тимот, помагајќи им да ја освојат титулата во лигата за прв пат во историјата на клубот. На 8 јуни 2016 година, Радовиќ взаемно го раскинал договорот со клубот.[19]

Враќање во Партизан уреди

На 15 јуни 2016 година, по десет години поминати во странство, Радовиќ официјално се вратил во својот матичен клуб Партизан. Тој потпишал двегодишен договор и го доби дресот со број 10.[20] На 14 јули 2016 година, Радовиќ го направил своето второ деби за Партизан, играјќи цели 90 минути во ремито 0–0 на домашен терен со Заглабие Лубин во првиот натпревар од второто квалификациско коло на Лигата на Европа на УЕФА . Тој го постигнал својот прв гол по враќањето во клубот во победата од 2–0 на гости во лигата над Јавор Ивањица на 10 август 2016 година.

Враќање во Легија Варшава уреди

На 31 август 2016 година, Радовиќ го напуштил Партизан, поминувајќи помалку од три месеци во неговиот втор мандат во клубот и се врати во Легија Варшава на двегодишен договор. Тој реализирал пенал во поразот со 1–5 на гости против Реал Мадрид во групата Ф во Лигата на шампионите на 18 октомври 2016 година.[21] Две недели подоцна, Радовиќ постигнал гол против истиот противник, овојпат на домашен терен, во евентуално нерешено 3-3.

Репрезентативна кариера уреди

Радовиќ го направил своето деби за репрезентацијата на Србија и Црна Гора до 21 година во нивната успешна квалификациска кампања за Европското првенство на УЕФА 2006 година. На крајот не учествувал на завршниот турнир што се одржа во Португалија. Радовиќ играл и за репрезентацијата на Србија до 21 година на почетокот на квалификациите за Европското првенство на УЕФА 2007 година, повторно пропуштајќи го конечниот состав за завршниот турнир.

Трофеи уреди

Партизан
  • Прва лига на Србија и Црна Гора : 2004–05
Легија Варшава
  • Екстракласа : 2012–13, 2013–14, 2016–17, 2017–18
  • Полски куп : 2007–08, 2010–11, 2011–12, 2012–13, 2017–18
  • Полски Суперкуп : 2008 година
Олимпија Љубљана
  • Словенечка Прва лига : 2015–16

Приватен живот уреди

Во јуни 2014 година, Радовиќ се оженил со својата долгогодишна девојка Сандра.[22] Двојката има три сина: Никша,[23] Матеј и Јаков.[24]

Наводи уреди

  1. ↑ „Miroslav Radović z polskim obywatelstwem“ [Miroslav Radović with Polish citizenship] (Polish). legia.net. 15 January 2014. Посетено на 24 November 2014.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  2. ↑ „Ugovori za partizanovu decu“ [Contracts for Partizan's children] (Serbian). partizan.rs. 18 June 2003. Посетено на 4 January 2015.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)[мртва врска]
  3. ↑ „McCarthy ensures Porto progress“. uefa.com. 26 November 2003. Посетено на 25 June 2017.
  4. ↑ „Radovic late show ousts Dnipro“. uefa.com. 24 February 2005. Посетено на 2 May 2013.
  5. ↑ „Miroslav Radović podpisał kontrakt“ [Miroslav Radović signed a contract] (Polish). legia.net. 30 June 2006. Посетено на 2 May 2013.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  6. ↑ „Miroslav Radović podpisał nowy kontrakt z Legią“ [Miroslav Radović signed a new contract with Legia] (Polish). legia.net. 28 January 2009. Посетено на 18 June 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  7. ↑ „Miroslav Radović przedłużył kontrakt z Legią“ [Miroslav Radović extended his contract with Legia] (Polish). legia.net. 27 June 2011. Посетено на 18 June 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  8. ↑ „W Moskwie Legia zagra bez Radovica“ [Legia will play without Radović in Moscow] (Polish). warszawa.sport.pl. 18 August 2011. Посетено на 18 June 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  9. ↑ „Last-gasp winner sees Legia past Hapoel“. uefa.com. 29 September 2011. Посетено на 14 June 2016.
  10. ↑ „Legia raid Rapid for maximum points“. uefa.com. 20 October 2011. Посетено на 14 June 2016.
  11. ↑ „Radović helps send Legia into round of 32“. uefa.com. 3 November 2011. Посетено на 14 June 2016.
  12. ↑ „Late Legia goal denies St Pat's victory“. uefa.com. 16 July 2014. Посетено на 18 June 2016.
  13. ↑ „Legia score five to ease past St Patrick's“. uefa.com. 23 July 2014. Посетено на 18 June 2016.
  14. ↑ „Legia run ten-man Celtic ragged“. uefa.com. 30 July 2014. Посетено на 16 June 2016.
  15. ↑ „Legia benefiting from Radović wisdom“. uefa.com. 4 August 2014. Посетено на 18 June 2016.
  16. ↑ „Celtic v Legia match report“. uefa.com. 6 August 2014. Посетено на 18 June 2016.
  17. ↑ „OFFICIAL: MIROSLAV RADOVIĆ LEAVES LEGIA WARSAW“. legia.com. 27 February 2015. Посетено на 5 April 2015.
  18. ↑ „Zeleno-beli močnejši za izkušenega napadalca“ [Green-Whites stronger for an experienced forward] (Slovenian). nkolimpija.si. 8 February 2016. Архивирано од изворникот на 2017-04-04. Посетено на 8 February 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  19. ↑ „NK Olimpija Ljubljana in Miroslav Radović sta se sporazumno razšla“ [NK Olimpija Ljubljana and Miroslav Radović mutually parted ways] (Slovenian). nkolimpija.si. 8 June 2016. Архивирано од изворникот на 2022-02-10. Посетено на 8 June 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  20. ↑ „Ljubav vratila Radovića u Partizan!“ [Love brought Radović back to Partizan!] (Serbian). partizan.rs. 15 June 2016. Посетено на 16 June 2016.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  21. ↑ „Real Madrid hit five as they sweep Legia aside“. uefa.com. 18 October 2016. Посетено на 18 October 2016.
  22. ↑ „Ślub Miroslava Radovicia“ [Marriage of Miroslav Radović] (Polish). legia.net. 16 June 2014. Посетено на 24 November 2014.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  23. ↑ „Radović został ojcem!“ [Miroslav Radović became a father!] (Polish). legionisci.com. 16 January 2012. Посетено на 24 November 2014.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  24. ↑ „Miroslav Radović ponownie został ojcem!“ [Miroslav Radović became a father again!] (Polish). legia.net. 27 May 2013. Посетено на 24 November 2014.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Мирослав_Радовиќ&oldid=4889149“