Милан Милиќевиќ
Милан Ѓ. Милиќевиќ (Рипањ, 4 јуни 1831 - Белград, 4/17 ноември 1908) бил српски писател, публицист и академик. Бил редовен член на Српското академско друштво, член на Академијата на науките во Санкт Петербург, Југословенската академија на науките и уметностите во Загреб, член на Српската кралска академија во Белград, претседател на Српското археолошко друштво и еден од основачите на Српското книжевно друштво.
Биографија
уреди
Милан е роден во Рипањ во близина на Белград, од родителите Јован и Митар во 1831 година. Милиќевиќи потекнуваат од Стари Влав, каде што се преселиле од „пред три века“. Основно училиште учел во родното село, а образованието го продолжил во Белград.[1] По гимназија завршил богословија во Белград, а потоа работел како државен службеник со различни професии: како наставник во основно училиште во Лешница, потоа во Топола, судски лекар во Ваљево, а потоа бил преместен во Белград каде што служел до крајот на животот како службеник.
Многу патувал во Србија, старите и новоослободените области, по српско-бугарската граница, во Црна Гора и Русија. Бил секретар на српското Министерство за просвета 1861-1874 година.[2], кога ги вршел своите опсежни прегледи меѓу народот. Ја пропатувал речиси цела Србија како училиштен надзорник и собирал материјал за своите дела. Објавил над 100 литературни наслови, на различни теми.[3] Неговото главно дело е „Кнежевството Србија“ од 1876 година. Се јавува и во 1867 година како секретар на Српското академско друштво во Белград. Бил и еден од основачите и член на првиот одбор на Српското археолошко друштво во 1883 година.[4] Тој исто така бил основач и член на Одборот на Друштвото Свети Сава во 1886 година.[5] Кратко време го уредувал и официјалниот српски весник, бил библиотекар на Националната библиотека[6] и државен советник. Го уредувал и списанието „Училиште“.
Бил еден од секретарите на Собранието во 1864 година и на Собранието во 1867 година во Белград.
Одликуван е со Орденот Таковски крст и Орденот Свети Сава.[7] Основно училиште во Белград го добило неговото име.
Библиографија
уреди- Патни писма
- Забелешки низ патеката на пет области во Србија
- Од неговите сеќавања
- Животот на српските селани
- Славете ги Србите
- Од неговите сеќавања
- Задружна куќа во с
- Манастири во Србија
- Педагошки лекции
- Како да научите книга
- Училишна хигиена, 1870 година
- Училишна дисциплина
- Поглед на јавното образование во Србија
- Морална жена
- Зимски вечери
- Село Злоселица и учител Миливое
- Јурмус и Фатима
- Омер Лебелеби
- Споменик на познати личности во српскиот народ од поново време, 1888 година.
- Додаток на споменикот од 1888. Познати личности од српскиот народ починати до крајот на 1900 г.
- Споменик на познати личности во српскиот народ, Белград 1901 година.
- Принцот Милош во приказни, 1891 година
- Принцот Милош во приказните на II . 1900 година
- Принцот Милис во спомениците на неговиот поранешен секретар, Белград 1896 година.
- Жена на 20 век, напишана од Жил Симон и Густав Симон, Белград 1894 година.
- Кнежевство Србија, Белград, 1876 г.
- Кралството Србија
- Чупиќ Стојан и Никола, Белград 1875 г.
- Животот и делата на големите луѓе од сите народи I, Белград 1877 г.
- Животот и делата на големите луѓе од сите народи II, Белград 1877 г.
- Животот и делата на големите луѓе од сите народи III, Белград 1879 г.
- Говорот на Караѓорѓ во создавањето, Белград 1904 година.
Наводи
уреди- ↑ "Дело", Београд 1908. године
- ↑ "Школски лист", Сомбор 1869. године
- ↑ "Коло", Београд 1942. године
- ↑ Аноним (1884). „Позив за упис у чланство Српског археолошког друштва“. Старинар Српског археолошког друштва. 1: 4.
- ↑ "Стражилово", Нови Сад 1886. године
- ↑ "Мале новине", Београд 1889. године
- ↑ Acović, Dragomir (2012). Slava i čast: Odlikovanja među Srbima, Srbi među odlikovanjima. Belgrade: Službeni Glasnik. стр. 564.CS1-одржување: ref=harv (link)
