Матница (река)

Матница; Мътница
Местоположба
Место	Неврокопско (Оп. Хаџидимово), Пиринска Македонија
Физички особености
Извор
• место	1 км СИ од врвот Муторок, Јужен Пирин
• координати	41°31′12″N 23°39′31″E / 41.52° СГШ; 23.6586° ИГД
• надм. вис.	1.685 м
Устие
• место	р. Места, 2,6 км ЈИ од Хаџидимово
• координати	41°30′12″N 23°53′22″E / 41.5033° СГШ; 23.8894° ИГД
• надм. вис.	457 м
Должина	31 км
Големина на сливот	176 км2
Особености на сливот
Течение	Места→ Егејско Море

Оваа статија се однесува на река во Пиринска Македонија. За селото во Валовишко, Егејска Македонија, погл. Матница.

Матница (бугарски: Мътница) — река во Неврокопско (Општина Хаџидимово) Пиринска Македонија, десна притока на Места. Долга е 31 км.^[1]

Реката извира на надморска височина од 1.685 м, на 1 км североисточно од врвот Муторок (1.971 м) на Јужен Пирин. Во најгорното течение оди во југоисточен правец, во релативно длабока и добро пошумена долина, а потоа до устието долината ѝ е обесшумена и еродирана. Во подрачјето на с. Л’ки прескува широк мермерен појас, каде губи дел од водите. По утоката на најголемата притока Буровица (десна) свртува на исток, а по с. Либјахово (Илинден) — на североисток. Завршува како десна притока на Места, 2,6 км југоисточно од градот Хаџидимово, а на мало растојание од границата со Егејска Македонија.

Сливот на реката зафаќа 176 км², што претставува 5,11 % од вкупниот слив на Места. Главни притоки се Селска Река, Буровица (најголема), Орешки Дол, Длабоки Дол и Дервенска Река, сите десни.

Матница има мошне променлив режим и повлекува големо количество наноси, поради што го носи своето име. Летно и есенско време во средното и долното течение пресушува.

По течението на реката има населени места: селата Либјахово (Илинден) и Петралик (Петрелик), обете во Општина Хаџидимово.

Мал дел од водите во долното течение се користат за наводнување.^[1]^[2]

Поврзано

Неврокопска Котлина
Хаџидимовска Клисура
Матеница — слично наречена река во Пиринска Македонија

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 Енциклопедия „Пирински край“, том 1. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 598. ISBN 954-90006-1-3.
↑ Мичев, Н и Ц. Михайлов, И. Вапцаров и Св. Кираджиев, Географски речник на България, София 1980 г., стр. 330.

[ЕПК_598-1] 1,0 ^1,1 Енциклопедия „Пирински край“, том 1. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 598. ISBN 954-90006-1-3.

[2] Мичев, Н и Ц. Михайлов, И. Вапцаров и Св. Кираджиев, Географски речник на България, София 1980 г., стр. 330.

[1]

[2]