Маркос Мешкос
Маркос Мешкос (Грчкиː Μάρκος Μέσκος; Долно Граматиково, Воденско, 7 септември 1935 - Солун, 1 јануари 2019) — еден од најголемите повоени грчки поети и писатели.[1] Македонец по потекло.
| Маркос Мешкос<bɾ>Μάρκος Μέσκος | |
|---|---|
| Роден(а) | 7 септември 1935 Долно Граматиково, Воденско,  Грција |
| Починал(а) | 1 јануари 2019 Солун, Грција |
| Националност | Македонец |
| Занимање | писател |
Животопис
уредиМешкос е роден на 7 септември 1935 година во воденското село Долно Граматиково во семејство на Македонци. Според негови изјави, неговата мајка не го зборувала грчкиот јазик, туку само Македонски. Во родното место го завршил и средното училиште. Дипломирал на атинскиот Институт за технологија во школата Доксиади во Атина во 1968 година. Работел како графички дизајнер во неколку рекламни агенции и како издавачки уредник.
Во многу списанија соработувал со песни, студии и проза. Неговите песни се преведени во неколку европски земји. Од 1981 година живее во Солун. Беше почестен со поетската награда „Диабазо“ во 1995 година за неговата поетска колекција „Честитки“ и со наградата на фондацијата Костас и Хелен Небесно на Академијата во Атина во 2006 година за неговата поезија.
Мешкос е автор и на поетските книги „Пред смртта" (1958), „Мавровони" (1963), „Анонимни" (1971), „Коњи на хиподромот" (1973), „Приватните гробишта" (1977), „Духовите на слободата" (1979), „Цвеќиња во проколната змија" (1983), „Сенката на земјата" (1986), „Честитки", „Елеутери" (2005), „Единствениот и множина шепот" (2009), „Откупнината" (2012), „Песните на скалата Хад"(2018).
На парламентарните избори во септември 2015 година тој бил на 12тата позиција на листата кандидати на Сириза.[2]
Политичките страдања од историјата, за разлика од чувството на слобода издлабени од сликите на природата во Втората светска војна и Граѓанската војна, го ставиле својот печат на поетското дело на Мешкос. Неговите песни се преведени во неколку европски земји, но не и во Македонија. Починал во Солун на 1 јануари 2019 година по долгогодишна битка со ракот. Погребан е во родното село.
Наводи
уреди- ↑ Ευαγγέλου, Ανέστης (1981). Ανάγνωση και γραφή. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.
- ↑ „Μάρκος Μέσκος: «Τελικά δεν ηττηθήκαμε, αποτύχαμε», Της Γιώτας Μυρτσιώτη | Kathimerini“. www.kathimerini.gr. Посетено на 2016-03-15.