Климатски промени во Аргентина
Се предвидува дека климатските промени ќе имаат значителни ефекти врз животните услови во Аргентина.[2] Климата на Аргентина се менува во однос на врнежите и температурите. Најголем пораст на врнежите (од периодот 1960–2010 година) има во источните делови на земјата. Зголемувањето на врнежите довело до поголема варијабилност на врнежите од година во година во северните делови на земјата, со поголем ризик од долготрајни суши, ограничувајќи го земјоделството во овие региони.
Иако температурите се зголемиле со побавно темпо од глобалниот просек, сепак, овие влијанија се случиле во многу области. Повисоките температури можеле да ги намалат зимските снежни врнежи, предизвикувајќи намалувањето на протокот на реката (помалку достапна вода), што може да го намали производството на хидроелектрична енергија. Повторно, забележани се загуби до четириесет процент.
Влијанија врз природната средина
уредиТемпературни и временски промени
уредиПросечните температури се зголемени за, 0,5°C од 1901–2012 година, што е малку пониско од глобалниот просек.[1] Температурите, во Андите на Патагонија биле зголемени за повеќе од 1°C, што предизвикало, повлекување на речиси сите глечери.[2][3] Ова влијаело на достапноста на вода во сушните области на земјата кои зависат од неа.[4]
Повисоките температури може да ги намалат зимските снежни врнежи, предизвикувајќи намалување на протокот на реките (помалку достапна вода), што може да го намали производството на хидроелектрична енергија; забележани се загуби до четириесет проценти.[3] :25Надвор од Патагонија, средните температури се зголемија со помала брзина бидејќи зголемувањето на минималните температури се спротивставува со намалувањето на максималните температури.[3] :89
Затоплувањето на минималните температури во поголемиот дел од Аргентина надвор од Патагонија се припишува на зголемувањето на концентрацијата на стакленички гасови во атмосферата. Намалувањето на максималните температури е последица на повисоките врнежи, кои се поврзани со поголема покриеност и испарување на облаците, процеси кои имаат тенденција да ги намалат максималните температури северно од 40oS.[3][5] Во Патагонија, зголемувањето на средните температури е повисоко од зголемувањето на минималните температури и се должи на промената на атмосферската циркулација, а не само на зголемувањето на ефектот на стаклена градина.[5]
Осиромашувањето на озонската обвивка одиграло главна улога во менувањето на моделите на атмосферска циркулација.[1] Намалување има во деновите со мраз, а зголемување на бројот на топли ноќи низ државата.[5] Топлотните бранови, кои се дефинирани како 3 последователни дена во кои температурата го надминува 90-тиот перцентил во однос на периодот 1961-1990, станале почести и поинтензивни помеѓу 1961-2010 година.[1]
Во следните 2 или 3 децении (2016-2035), се предвидува зголемување на просечните температури за 0,5°C до 1°C според двете сценарија (РПК 4.5 и РПК8.5) од Петтиот извештај за проценка на МПКП.[1] Според сценариото РПК4.5, температурите ќе се зголемат за 1.0 °C (1.80 °F) низ целата земја, иако овој пораст ќе биде поизразен на северозапад каде температурите би се зголемиле за 2 to 2.5 °C (3.60 to 4.50 °F) .[1] Во потешкото сценарио РПК8,5, проектираните зголемени температури ќе бидат повисоки и ќе достигнат 3.5 °C (6.30 °F) на северозапад.[1] И во двете сценарија предвиденото затоплување ќе биде поизразено во текот на летните месеци.[1] Предвидениот тренд за врнежи не е толку јасен како оној за температурата.[3] Во северните и централните региони, врнежите се предвидува да се зголемат, додека во поголемиот дел од централно-западна Аргентина и Патагонија, врнежите се предвидува да се намалат.[1] Бидејќи Аргентина е потенцијално ранлива на климатските промени, ваквите проектирани промени врз основа на моделите би можеле да ги подобрат сегашните или да создадат нови проблеми поврзани со климатските промени во Аргентина.[3]
Следните слики, ги прикажуваат прикажаните промени во типовите на климата според климатската класификација на Кепен.
Врнежи и екстремни временски настани
уреди
Има зголемување на годишните врнежи во речиси цела Аргентина, особено во североисточните и централните делови на земјата.[2][6] Од 1970 година, врнежите се зголемиле за десет проценти на североисток, додека во делови од провинцијата Ла Пампа и западните делови на провинцијата Буенос Аирес, се зголемиле за четириесет проценти.[3] Најголем пораст на врнежите (од периодот 1960–2010 година) има во источните делови на земјата.[5] Спротивно на тоа, андскиот дел на Патагонија заедно со регионот Кујо забележал намалување на врнежите, што довело до намалување на протокот на реките во последните 100 години.[5] Некои делови на Патагонија на Андите забележале намалување на врнежите од триесет проценти до педесет проценти од средината на 20 век.[1]
Покачување на нивото на морето
уредиВо голем дел од крајбрежните региони на Аргентина, нема да претрпи трајни поплави и губење на земјиште поврзани со порастот на нивото на морето, бидејќи голем дел од крајбрежните региони се високи карпи.[1][3] Сепак, потенцијалното земјоделско земјиште може да биде изгубено ако нивото на морето се зголеми за 1м.[6] Зголемувањето на нивото на морето ќе влијае на земјата преку зголемување на фреквенцијата на бурни напливи во крајбрежните области, вклучително и Буенос Аирес и една студија сугерира дека Буенос Аирес може да биде значително погоден од порастот на нивото на морето.[1][6][3]
Влијанија врз луѓето
уредиЕкономски влијанија
уреди
Земјоделство
уреди
Земјоделството ќе биде погодено од климатските промени.[1] Се предвидува дека намалувањето на врнежите што е забележано на Андите ќе продолжи да се намалува, што уште повеќе ќе влијае на хидроелектричната енергија.[2] Се предвидува дека глечерите ќе продолжат да се повлекуваат и да се топат или во некои области да исчезнат.[1] Се предвидува дека регионот Кујо би можел да се соочи со потенцијална криза за вода поради зголемување на побарувачката за вода поради намалувањето на речните текови и поголемата евапотранспирација од комбинација на пониски врнежи и повисоки температури.[1][3] Повисоките температури ќе предизвикаат топење на снежната покривка на почетокот на годината, што ќе предизвика зголемување на протокот на реките во пролетните месеци и пад во лето, кога побарувачката за вода е најголема за земјоделството.[1] Поголемата побарувачка на вода ќе доведе до поголема употреба на подземните води за наводнување што ги зголемува трошоците за наводнување, предизвикува влошување на квалитетот на водата и доведува до евентуално исцрпување на водоносните слоеви.[1][3] Во северна Патагонија, се предвидува слична ситуација во која во иднина може да има негативни влијанија за одгледувањето овошје и зеленчук поради намалување на достапната вода.[1] Се предвидува дека меѓу 2020-2040 година, протокот на реката во реката Колорадо и реката Чубут ќе се намали за дваесет проценти поради повеќе наводнување.[3]
Иако зголемувањето на врнежите ќе го прошири земјоделското производство на запад во области кои претходно беа премногу суви и ќе имаат корист од хидроелектричната енергија поради зголемувањето на протокот на реките, ќе има зголемување на фреквенцијата на екстремни врнежи како што се поплави, град и силни ветрови, кои можат да ги уништат овие земјоделски полиња. [2][3] Овие трендови биле забележани со зголемување на протокот на река-тек во поголемиот дел од земјата, со исклучок на реките што потекнуваат од Андите, и зголемување на екстремните врнежи што доведло до значителни социо-економски загуби.[3] Овие екстремни врнежи како што се поплави и град се јавуваат почесто на исток,[2] што доведува до уништување на земјоделското земјиште во овие области.[3] Зголемувањето на врнежите довело до поголема варијабилност на врнежите од година во година во северните делови на земјата, со поголем ризик од долготрајни суши, што го нарушува земјоделството во овие региони.[3]
Влијанија врз домувањето
уредиАргентина, со поголем дел од нејзиното население што живее во урбани области е ранлива на интензивни врнежи,бидејќи многу градови се наоѓаат во близина на водно тело (реки, езера и океани), што ја зголемува веројатноста за страдање од овие интензивни врнежи, како што се поплави.[3]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 Barros, Vicente; Boninsegna, José; Camilloni, Inés; Chidiak, Martina; Magrín, Graciela; Rusticucci, Matilde (2014). „Climate change in Argentina: trends, projections, impacts and adaptation“. Wiley Interdisciplinary Reviews: Climate Change. John Wiley & Sons. 6 (2): 151–169. doi:10.1002/wcc.316. Посетено на 28 August 2015.
|hdl-access=бара|hdl=(help) - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 „El Cambio Climatico en Argentina“ (PDF) (шпански). Secretaría de Ambiente y Desarrollo Sustentable. Архивирано од изворникот (PDF) на 4 March 2016. Посетено на 20 August 2015.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 „Comunicación Nacional de la República Argentina a la Convención de las Naciones Unidas sobre Cambio Climatico“ (PDF) (шпански). Secretaría de Ambiente y Desarrollo Sustentable. Архивирано од изворникот (PDF) на 4 March 2016. Посетено на 21 August 2015.
- ↑ „Cómo afecta el cambio climático a la Argentina“ (шпански). La Nacion. Архивирано од изворникот на 6 October 2015. Посетено на 21 August 2015.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 „Capitulo 2: Cambios Climáticos Observados“ (PDF). Tercera Comunicación Nacional sobre Cambio Climático (шпански). Secretaría de Ambiente y Desarrollo Sustentable. Архивирано од изворникот (PDF) на 30 August 2015. Посетено на 27 August 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 „Climate Overview“ (PDF). Met Office. Посетено на 7 June 2015.