Жак Лакан
Жак Мари Емил Лакан (француски: Jacques Marie Émile Lacan;[2] француски: [ʒak lakɑ̃]; 13 април 1901 – 9 септември 1981) — француски психоаналитичар и психијатар, наречен „најконтроверзниот психоаналитичар после Фројд“.[3] Преку своите годишни предавања во Париз од 1953 до 1981, Лакан влијае врз многу водечки француски интелектуалци во 1960-ите и 1970-тите, особено оние поврзани со пост-структурализмот. Неговите идеи имаат значително влијание врз пост-структурализмот, лингвистиката, филмската теорија, клиничката психоанализа и воопшто филозофската мисла во XX век.[4]
| Жак Лакан | |
|---|---|
 | |
| Роден(а) | Jacques Lacan 13 април 1901 Париз, Франција |
| Починал(а) | 9 септември 1981 (возр. 80) Париз, Франција |
| Установа | Париски универзитет (специјалист по судска медицина, 1931; доктор по медицина, 1932) |
| Период | Филозофија во 20 век |
| Подрачје | Западна филозофија |
| Школа | Психоанализа структурализам пост-структурализам[1] |
Претежна дејност | психоанализа |
Значајни идеи | Стадиум на огледало Реалното Симболичкото Имагинарното График на посакувањето |
Влијаел врз
| |
Наводи
уреди- ↑ Yannis Stavrakakis, Lacan and the Political, Routledge, 2002, p. 13: "Lacan has been hailed as one of the cornerstones of this movement [poststructuralism] together with Jacques Derrida and others."
- ↑ "Lacan". Random House Webster's Unabridged Dictionary.
- ↑ David Macey, "Introduction", Jacques Lacan, The Four Fundamental Concepts of Psycho-Analysis (London 1994) p. xiv
- ↑ Refer to The American Journal of Psychoanalysis, Volume 47, Issue 1, Spring 1987, ISSN 0002-9548 "Lacan and post-Structuralism", pp. 51–57, by Jan Marta.
 | Оваа биографска статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |