Долна Бања
Долна Бања (бугарски: Долна баня) — град во Западна Бугарија, административен центар на општината Долна Бања во Софиската Област. Има население околу 4.726 жители (2022).
| Долна Бања Долна баня | |
|---|---|
| град | |
 | |
  Долна Бања | |
| Координати: 42°18′36.78″N 23°51′29.11″E / 42.3102167° СГШ; 23.8580861° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Софија |
| Општина | Долна Бања |
| Управа | |
| • Градоначалник | Владимир Џамбазов (ГЕРБ) |
| Површина | |
| • Вкупна | 66,854 км2 (25,812 ми2) |
| Надм. вис. | 643 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 4,726 |
| • Густина | 71/км2 (180/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Повик. бр. | +359 0712 |
| Мреж. место | dolna-banya.egov.bg |
Географија уреди
Градот се наоѓа во Долнобанската котлина, на десниот брег на реката Марица. На југ се северните падини на планината Рила, а на север граничи со подножјето на Черни рид — дел од Ихтиманска Средна Гора. Долна Бања се наоѓа на 72 км од главниот град Софија и на 115 км од Пловдив.
Историја уреди
Археолошките истражувања даваат докази за живот во земјите што го опкружуваат денешниот град. Според извештаите, околу 5 век п.н.е. по горниот тек на реката Марица живеело тракиското племе Беси, главно ангажирано со ископ на руда за железо и злато.
Во средниот век настанале населбите Венетица, Јурта и Којчовец, кои кога се споиле го формирале селото Бања, а од втората половина на 19 век се преименувало во Долна Бања.
По објавувањето Балканската војна во 1912 година 27 луѓе од селото Долна Бања доброволно се пријавиле во Македонско-одринското ополчение.[1]
Минерални бањи уреди
Еден од најмоќните топли минерални извори во Рило-Родопскиот регион и Средна Гора се наоѓа во границите на Долнобанската котлина. Околу 1700 година Хаџи Радослав од селото Костенец изградил две згради околу минералните извори во горниот дел на долината. Едната била изградена на римски темели и денес е позната како „Римска бања“, другата е зачувана како женски дел од денешната градска бања. Денес во градот работат три бањски хотели со минерална вода и градската јавна бања.
Наводи уреди
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. : Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“. София, Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9, 2006. ISBN 954-9800-52-0. с. 843.
Надворешни врски уреди
 | Оваа статија место во Бугарија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |