Дачо Јотов
Дачо Јотов (Трстеник, непознато — Војница, 25 ноември 1911) — македонски револуционер, деец и велешка војвода на Македонската Револуционерна Организација подоцна станал сооработник на младотурското движење.
Дачо Јотов | ||
Роден | Непознато Трстеник, Отоманско Царство | |
---|---|---|
Починал | 25 ноември 1911 Војница, Отоманска Македонија |
Животопис
уредиДачо Јотов е роден во Трстеник, денес во северниот дел на Бугарија. Влегол во редовите ВМОРО и бил учесник во Илинденското востание. Во 1904 година Дачо Јотов се приклучил како четник во Велешко во четата на македонскиот револуционер Стефан Димитров. Секула Ораовдолски, заедно со Велко Попадиски и Дачо Јотов го убиле вујкото на Секула, попот Чурја, кој се поставил во услуга на српската пропаганда во Македонија. После смртта на Стефан Димитров, Дачо Јотов е четник при поручник Панчо Константинов, после чијашто смрт во јуни 1906 година дејствува во велешката околија заедно со Велко Попадиски. Револуционерот Петко К’нев со следните зборови го опишува Дачо Јотов:
„ | Дачо не се ползуваше со добро име и навраќал само во селото Бистрица. | “ |
Четата на Дачо Јотов дејствувале против српските чети во Бистричките планини. На 15 април 1907 година во месноста Јаворот кај велешкото село Црешнево четата паднала во заседа на четата на српскиот војвода Тренко Крапјанин и србоманската милиција од Поречието. Но благодарение на добрите односи на ВМОРО со кехајата на Теовскиот манастир Ќамил Ага, пристигнатата турска потера ја нападнала српската чета, околу 15 жртви загинале во битката.
После Младотурската револуција Дачо Јотов се легализирал и во април 1909 година учествувал во походот кон Цариград, заедно со Јане Сандански и Христо Чернопеев. По касно започнал да работи за младотурската власт и учествувал во акцијата на Младотурците за разоружување на населението и четите. Добил ултиматум од велешкиот војвода Мирчо Атанасов или да се врати во четата, или да го напуштил Велешко и да замине засекогаш за Бугарија. Велешкиот војвода Мирчо Атанасов, гледајќи како Дачо Јотов од ден на ден стананал сè поголем ожесточен народен враг, го заловува жив во велешкото село Војница, му ја прочитал смртната пресуда и го убил Дачо Јотов на 25 ноември 1911 година.[1][2]
Белешки
уреди- ↑ Аврамов, Стефан. Революционни борби в Азот (Велешко) и Поречието, Материяли за историята на македонското освободително движение, книга X, Македонски Научен Институт, София 1929, стр.180.
- ↑ Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 68.