Гробници Минг — мавзолеи изградени од царевите од кинеската династија Минг. Првата гробница на царот Минг се наоѓа во близина на неговиот главен град Нанџјинг. Сепак, повеќето од гробниците Минг се наоѓаат во близина на Пекинг и се познати под заедничко име „Тринаесет гробници на династијата Минг“. Тие се наоѓаат во приградската област Чангпинг во општината Пекинг, на 42 километри северно-северозападно од средиштето на Пекинг. Местото, на јужната падина на планината Тианшоу (изворно планина Хуангту), било избрано врз основа на начелата на фенг шуи од третиот цар Минг, царот Јонгле. По изградбата на царскиот дворец (Забранетиот град) во 1420 година, царот Јонгле го избрал своето погребно место и го изградил својот мавзолеј. Следните цареви ги изградиле своите гробници во истата долина.

Царски гробници на династиите Минг и Чјинг
светско наследство на УНЕСКО
Капијата Дагонг (црвена во средината) и Духовниот пат на гробниците Минг (зад капијата).
МестоПекинг и Нанџјинг, Кина
КритериумКултурно: i, ii, iii, iv, vi
Навод1004
Запис2000 (24th заседание)
Дополнувања2003; 2004
Мреж. местоhttp://www.mingtombs.com/
Координати40°15′12″N 116°13′3″E / 40.25333° СГШ; 116.21750° ИГД / 40.25333; 116.21750

Од царот Јонгле натаму, во истата област биле погребани 13 цареви од династијата Минг. Гробницата Шјиаолинг на првиот цар од династијата Минг, царот Хонгву, се наоѓа во близина на неговиот главен град Нанчјинг. Вториот цар, царот Џјианвен, бил соборен од царот Јонгле, и тој останал без позната гробница. „Привремениот“ цар, царот Џјингтаи, исто така не бил погребан овде, бидејќи царот Тианшун не дозволил царски погреб. Наместо тоа, царот Џјингтаи бил погребан западно од Пекинг.[1] Последен цар погребан на тоа место бил Чонгџен, последниот од неговата династија, кој извршил самоубиство со бесење на 25 април 1644 година. Бил погребан во гробот на неговата сопруга Тиен. Царот на краткотрајната династија Шун, Ли Циченг, подоцна ја прогласил таа гробница за царски мавзолеј на Си Линг. Тој е значително помал по обем во споредба со другите царски мавзолеи изградени за царевите Минг.

Изглед

уреди
 
Поглед на гробницата Шанглинг
 
Статуа на местото на гробницата Минг

Местоложбата на царските гробници на династијата Минг била внимателно избрана според начелата на фенг шуи (геомантија). Според нив, злите духови и лошите ветрови што слегуваат од север мора да се пренасочат. Затоа, било избрано подрачјето на долината во облик на лак во подножјето на планините Џјунду, северно од Пекинг. Ова подрачје од 40 квадратни километри — опкружено со планини во недопрена, тивка долина полна со темна земја, мирна вода и други основни работи за фенг шуи — станало некропола на династијата Минг.

Патот долг 7 километри наречен „Духовен пат“ (pinjin) води во комплекс, нареден со статуи на животни чувари и службеници, со предна капија што се состои од три свода, обоена во црвено и наречена „Голема црвена капија“. Духовната патека, или Светата патека, започнува со огромен камен спомен-лак што лежи на предниот дел од подрачјето. Изграден во 1540 година. Изграден за време на династијата Минг, овој лак е еден од најголемите камени сводови во Кина денес.

Во моментов, само три гробници се отворени за јавноста. Од 1989 година немало ископувања, но кружеле планови за нови археолошки истражувања и натамошно отворање на гробниците. Тие можат да се видат на Google Earth: Чанг Линг, најголемата (40°18′5.16″N 116°14′35.45″E / 40.3014333° СГШ; 116.2431806° ИГД / 40.3014333; 116.2431806 (Chang Ling tomb) )); Динг Линг, чија подземен дворец бил ископан (40°17′42.43″N 116°12′58.53″E / 40.2951194° СГШ; 116.2162583° ИГД / 40.2951194; 116.2162583 (Ding Ling tomb) ); и Џао Линг.

Гробниците Минг биле запишани во списокот на светско наследство на УНЕСКО во август 2003 година. Тие се наведени заедно со други гробници под ознаката „Царски гробници на династиите Минг и Чјинг“.

 
Истражување со акварел на гробниците Минг

Список на царски гробници

уреди

Царските гробници се наведени по хронолошки редослед и наведено е погребаното лице:

Име Кинески/пинјин Цар Царица и царски конкубини Датум Слика Координати
Чанглинг кинески: 長陵; пинјин: Cháng Líng Цар Јонгле Царица Женшјаовен 1424   40°18′5.16″N 116°14′35.45″E / 40.3014333° СГШ; 116.2431806° ИГД / 40.3014333; 116.2431806 (長陵)
Шјианлинг кинески: 獻陵; пинјин: Xiàn Líng Цар Хонгшји 1425   40°18′18.12″N 116°14′15.61″E / 40.3050333° СГШ; 116.2376694° ИГД / 40.3050333; 116.2376694 (献陵)
Џјинглинг кинески: 景陵; пинјин: Jǐng Líng; букв.: "Scenic Tomb" Цар Шјуанде Царица Шјиаогонгџанг 1435   40°17′54.14″N 116°15′08.52″E / 40.2983722° СГШ; 116.2523667° ИГД / 40.2983722; 116.2523667 (景陵)
Јулинг кинески: 裕陵; пинјин: Yù Líng Цар Џентонг Царица Шјиаоџуангжуи
Царица Шјиаосу
1449   40°18′49.33″N 116°13′55.56″E / 40.3137028° СГШ; 116.2321000° ИГД / 40.3137028; 116.2321000 (裕陵)
Маолинг кинески: 茂陵; пинјин: Mào Líng Цар Ченгхуа Царица Шјиаому
Царица Шјиаоџенчун
Царица Шјиаохуи
1487   40°18′51.60″N 116°13′36.17″E / 40.3143333° СГШ; 116.2267139° ИГД / 40.3143333; 116.2267139 (茂陵)
Таилинг кинески: 泰陵; пинјин: Tài Líng Цар Хонгџи Царица Шјиаоченгџјинг 1505   40°19′23.33″N 116°12′59.90″E / 40.3231472° СГШ; 116.2166389° ИГД / 40.3231472; 116.2166389 (泰陵)
Канглинг кинески: 康陵; пинјин: Kāng Líng Цар Џенгде Царица Шјиаоџјингји 1521   40°19′10.03″N 116°12′13.40″E / 40.3194528° СГШ; 116.2037222° ИГД / 40.3194528; 116.2037222 (康陵)
Јонглинг кинески: 永陵; пинјин: Yǒng Líng Цар Џјиаџјинг Царица Џјиаоџјиесу
Царица Шјиаолие
Царица Шјиаоке
1566   40°17′18.09″N 116°15′06.05″E / 40.2883583° СГШ; 116.2516806° ИГД / 40.2883583; 116.2516806 (永陵)
Џаолинг (кинески: 昭陵; пинјин: Zhāo Líng Цар Лонгчјинг Царица Шјиаоџуанг
Царица Шјиао'ан
Царица вдовица Шјиаодинг
1572   40°17′28.76″N 116°12′38.55″E / 40.2913222° СГШ; 116.2107083° ИГД / 40.2913222; 116.2107083 (昭陵)
Чјинглинг кинески: 慶陵; пинјин: Qìng Líng Цар Таичанг Царица Шјиаојуанџен
Царица вдовица Шјиаохеванг
Царица вдовица Шјиаочун
1620   40°18′29.43″N 116°14′01.32″E / 40.3081750° СГШ; 116.2337000° ИГД / 40.3081750; 116.2337000 (慶陵)
Динглинг кинески: 定陵; пинјин: Dìng Líng; букв.: "Tomb of Stability" Цар Ванли Царица Шјиаодунпјиан
Царица вдовица Шјиаоџјинг
1620   40°17′42.43″N 116°12′58.53″E / 40.2951194° СГШ; 116.2162583° ИГД / 40.2951194; 116.2162583 (定陵)
Делинг кинески: 德陵; пинјин: Dé Líng Цари Тианги Царица Шјиао'аиџе 1627   40°17′15.01″N 116°15′35.91″E / 40.2875028° СГШ; 116.2599750° ИГД / 40.2875028; 116.2599750 (徳陵)
Силинг кинески: 思陵; пинјин: Sī Líng Цар Чонгџен Царица Шјиаоџјие
Благороден сопружник Тиан
1644   40°16′08.69″N 116°11′32.64″E / 40.2690806° СГШ; 116.1924000° ИГД / 40.2690806; 116.1924000 (思陵)

Ископување на гробницата Динглинг

уреди

Динглинг, една од гробниците на местото „Тринаесет гробници од династијата Минг“,[2][3][4] била почивалиште на царот Ванли, неговите царски конкубини и мајката на царот Таичунг. Таа е единствената гробница Минг што е ископана. Таа, исто така, останува единствената недопрена царска гробница, од која било епоха, која била ископана од основањето на Народна Република Кина, ситуација речиси непосреден исход од судбината што ја снашла гробницата Динглинг и нејзината содржина по ископувањето.

 
Внатрешноста на гробницата Динглинг
 
Гробницата Динглинг, една од тринаесетте гробници на династијата Минг во близина на Пекинг

Ископувањето на Динглинг започнало во 1956 година, откако група угледни научници предводени од Гуо Моруо и Ву Хан започнале да се залагаат за ископување на Чанглинг, гробницата на царот Јонгле, најголемата и најстарата од гробниците Минг во близина на Пекинг. И покрај добиеното одобрение од премиерот Џоу Енлаи, археолозите ставиле вето на планот поради важноста и јавниот профил на Чанглинг. Наместо тоа, како пробно место за подготовка за ископување на Чанглинг, била избрана Динглинг, третата по големина гробница Минг. Ископувањата биле завршени во 1957 година, а музејот бил основан во 1959 година.

Ископувањата откриле недопрена гробница со илјадници предмети направени од свила, текстил, дрво и порцелан, како и скелети на царот Ванли и неговите две царици. Меѓутоа, немало ниту технологија ниту ресурси за соодветно зачувување на ископаните артефакти. По неколку катастрофални опити, големо количество свила и други текстили едноставно биле складирани во просторија подложна на провев и влага од прокиснување. Како последица на тоа, повеќето од зачуваните артефакти денес се сериозно оштетени, а наместо нив во музеите се изложени многу реплики. Понатаму, политичкиот замав што стоел зад ископувањето создал притисок за брзо завршување на ископувањето. Брзањето за последица имало лошо водење на документацијата за ископувањето.

Набрзо многу посериозен проблем го снашол проектот кога земјата била зафатена со низа политички масовни движења кои наскоро преминале во Културната револуција од 1966 година. Во следните десет години, сите археолошки работи биле запрени. Ву Хан, еден од клучните поборници на проектот, станал првата главна цел на Културната револуција, бил осуден и починал в затвор во 1969 година. Страсната Црвена гарда упаднала во музејот Динглинг и ги одвлекле посмртните останки на царот Ванли и царицата до предниот дел на гробницата, каде што постхумно биле „денунцирани“ и запалени. Уништени се и многу други артефакти.[5]

Панорамски приказ на „Заминување на Хералд“, насликан во текот на владеењето царот Шјуанде (1425 — 1435), го прикажува царското патување во седло со голема придружба низ селски предел од Пекиншкиот Царски Град до гробниците Минг.

Галерија

уреди

Наводи

уреди
  1. Eric N. Danielson, "". CHINA HERITAGE QUARTERLY, No. 16, December 2008.
  2. „Dingling Tomb“. Beijing Ming Tombs Office of the Special Administrative Region (англиски). Архивирано од изворникот на 5 September 2013. Посетено на 24 June 2017.
  3. „To Dig or Not to Dig: Qianling Mausoleum in the Spotlight Again“. China Heritage Quarterly (англиски) (8). December 2006. ISSN 1833-8461. Посетено на 24 June 2017.[мртва врска]
  4. Atlas of World Heritage: China (англиски). Long River Press. 2005. стр. 177. ISBN ((1-59265-060-0)) Проверете ја вредноста |isbn=: invalid character (help). LCCN 2005934900.
  5. "China's reluctant Emperor", The New York Times, Sheila Melvin, Sept. 7, 2011.

Литература

уреди

 

Надворешни врски

уреди