Голем Цалимсело во Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач на Благоевградската област, југозападна Бугарија.

Голем Цалим
Голем Цалим is located in Бугарија
Голем Цалим
Голем Цалим
Местоположба во областа
Голем Цалим во рамките на Пиринска Македонија
Голем Цалим
Местоположба на Голем Цалим во Општина Свети Врач и Благоевградската област
Координати: 41°26′N 23°24′E / 41.433° СГШ; 23.400° ИГД / 41.433; 23.400
ЗемјаБугарија
ОбластБлагоевградска област
ОпштинаСвети Врач
Површина
 • Вкупна7.848 км2 (3,030 ми2)
Надм. вис.&10000000000000659000000659 м
Население (2015)
 • Вкупно10
 • Густина0,0.013/км2 (0,0.033/ми2)
Час. појасEET (UTC+2)
 • Лето (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Пошт. бр.2800
Повик. бр.0746

Географија и местоположба

уреди

Селото Голем Цалим се наоѓа на 14 километри североисточно од Свети Врач. Селото се наоѓа на надморска висина од 659 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 7848 км2.

Историја

уреди

Османлиско Царство

уреди

Црквата „Свети Илија“ била изградена во 1865 година.[1]

В 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:

Голем Цалим, село на С од Дебрене, 12 час пат. Планински реон; главен занает - одгледување добиток. Црква, во која се чите на грчки. Бројот на куќите е 45, само Бугари.[2][3]


Во текот на 19 век, селото било чисто македонско. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Тимар Цалип (Timar tsalipe) е село со 30 семејства и 110 Македонци[2][4]. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 210 жители, сите Македонци[2][5].

По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, седум лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети[6].

Бугарија

уреди

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.

Население[2][7]

уреди
Население на Голем Цалим по попис[7]
Година 1934 1946 1956 1965 1975 1985 1992 2001 2011 2015
Жители 163 203 170 83 36 32 33 26 14
Население по возраст
од 2011 година
[8]:

Наводи

уреди
  1. Енциклопедия Пирински край. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 213. ISBN 954-90006-1-3.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  3. Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 28.
  4. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 142-143.
  5. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 189.
  6. „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 837
  7. 7,0 7,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Голем Цалим, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста |url= (help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно |title= (help)
  8. „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.