Германски романтизам

Германски романтизам (англиски: Deutsche Romantik) — поим во за филозофијата, уметноста и културата на германојазичните земји во доцниот XVIII и раниот XIX век. Романтизмот во овие краишта се развил релативно доцна во споредба со англискиот, и отпврин временски се совпаѓал со вајмарскиот класицизам. Движењето се одликува со хумор, досетливост и убавина, за разлика од озбилноста на романтизмот во Англија.

Талкач над морето од магла“ (1818) од Каспар Давид Фридрих

Првите германски романтичари се обидувале да ги сосредоточат уметноста, филозофијата и науката во на начин кој се огледува на средновековието како попростодушно и целовидно раздобје од историјата. Со време оваа идеја е напуштена[1] и движењето се осврнува на напрегнатоста помеѓу секојдневието и навидум нерационалните и натприродни увиди на творечкиот гениј. Како особен критичар на средновековните тежнеења на неговите претходници се јавува поетот Хајнрих Хајне.[1]

Книжевници и мислители

уреди
 
Портрет на Јохан Волфганг фон Гете (1787) од Ангелика Кауфман
 
Портрет на Хајнрих Хајне (1831) од Мориц Даниел Опенхајм

Главни претставници на германскиот романтизам се:

Композитори

уреди
 
Рихард Вагнер во 1860 г.

Ликовни уметници

уреди

Архитекти

уреди
 
Проект за црква во Берлин на Карл Фридрих Шинкел

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 „German literature - Encyclopedia Britannica“. Britannica.com. 2012-12-07. Посетено на 2014-01-13.
  2. Vaughan (2004), 7.

Надворешни врски

уреди