Нема проверени преработки на оваа страница, што значи дека можеби не е проверено дали се придржува до стандардите.

Франсоа-вазна е најпозната вазна работена во црнофигурален стил во старогрчкото вазно сликарство. Таа претставува и прво класично дело работено со овој стил. Вазната е направена во втората четвртина од шестиот век п. н. е, а дело е на сликарот Клитија и лончарот Ерготим. На вазната се наоѓаат натписите „Ergotimos epoiesen; Cleitias egraphsen“, кои значат дека Ерготим ја направил, а Клитије ја насликал. Тоа укажува на фактот дека во тоа време се раздвоиле улогите на грнчари и сликари. На неа се прикаани митолошки сцени со преку 200 ликови.[1]

Франсоа-вазна

Франсоа вазната е работена во Атиката, а подоцна е однесена во Клузијум, еден од дванаесте градови на етрурскиот сојуз. Пронајдена е во етрурска гробница во 1844 година, а називот го добила по човекот којшто ја пронашол. Денас се чува во археолошкиот музеј во Фиренца.[1]

Претставе на фризовите

уреди

Франсоа вазна всушност е монументален кратер чии површини богато се украсени. Шест фризови се наоѓаат на реципиентот, од кои едниот тече околу целиот сад. Овој централен фриз сенаоѓа под дршката, претставена е свадбата на Пелеј и Теида. Пелеј е во бела облека и стои пред куќата со дорски столбови дочекувајќи ги боговите. Прв го поздравува кентаурот Хирон. Потоа се претставени фигури – персонификации на благосостојба, Харикло, Хестија, Деметра и Дионис. На кола стигнуваат Зевс и Хера во придружба на Музите, потоа Посејдон и Амфитрита, Ареј и Афродита, Аполон и Артемида, Атина со една непозната божица, потоа пелејините родители Нереј и Дорида, Хермес со мајка му, Океан со Тетија и Хефест.[2]

Претставите на останатите 5 фризови исто така се митолошки, воглавно се врзани за Ахил, синот на Пелеј и Теида. Прикаани се и Тезеј и Мелеагар, а дршката на вазната ја украсуваат Горгони, Артемида и Ајант.[2]

На стопата се наоѓа сцена на борба на Пигмеј и ждраловите.[2]

Галерија

уреди

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 Срејовић, Д. 1997. Археолошки лексикон. Савремена администрација. Београд.
  2. 2,0 2,1 2,2 Цермановић Кузмановић А. 1991. Грчке сликане вазе, Научна књига, Београд

Надворешни врски

уреди