Балевец
Баловец (наречено и Баловец, Балавце, Балавча или Балавџа; грчки: Κολχικό, Колхико) — село во подрачјето на Лагадина, Егејска Македонија (денес Грција). Населението брои 1.551 жител (2021).
Балевец Κολχικό | |
---|---|
Координати: 40°45.22′N 23°7.53′E / 40.75367° СГШ; 23.12550° ИГД | |
Земја | Грција |
Област | Централна Македонија |
Општина | Лагадина |
Општ. единица | Лагадина |
Надм. вис. | 160 м |
Население (2021)[1] | |
• Вкупно | 1.551 |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија и местоположба
уредиБалевец е село на околу 7 км источно од градот Лагадина и на надморска височина од 130 м . До 1924 г. селото било населено исклучиво со Македонци.
Историја
уредиСтопанство
уредиБалевец традиционално се смета за прилично богато село, произведувајќи големи количества тутун, памук, детелина, градинарски култури и овошје. Добиточниот фонд се состоел од 4.500 овци и 1.000 глави крупен добиток.
Население
уредиСè до 1924 г, Балевец било сосем македонско село. Како такво Васил К’нчов го споменува со 360, а Бранков со 588 жители, додека во пописот од 1913 г. се води со 1.000, а во 1920 г. со 749 жители. По 1922 г. во селото се населил извесен број на грчки (понтски) доселенички семејства од Мала Азија, но и понатаму продолжил да преовладува македонскиот елемент. Заедно со доселениците, во 1928 г. селото се води со 846, во 1940 г. со 1.268, во 1951 г. со 1.655, во 1961 со 1.676, а во 1971 г. со 1.400 жители.[2]
Денес селото има 1.959 жители. Според Тодор Симовски, денес потомците на староседелските Македонци се побројни од потомците на грчките доселеници.[3]
Општествени установи
уредиКултурни и природни знаменитости
уреди- Црква „Св. Петка“ од 1834 г., прогласена за споменик на културата
Редовни настани
уредиЛичности
уредиКултура и спорт
уредиИселеништво
уредиПоврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Симовски, Тодор (1978). Населените места во Егејска Македонија: географски, етнички и стопански одлики. I. Скопје: Институт за национална историја. стр. 383.
- ↑ Тодор Симовски „Населените места во Егејска Македонија“, Скопје 1998.